FanFic.nl

Drugs VS Love

Hoofdstuk 14: Missing you

POV Vivian
Ik was weer eens alleen thuis.
De regen tikte zachtjes op het raam van de woonkamer.
Verveeld keek ik naar buiten. Het was vakantie, maar zo voelde het helemaal niet.
Het gevoel, dat er iets miste, had ik al de hele dag. Ik wist donders goed wat.
Sloom liep ik naar de computer en drukte op het knopje voor internet.
Ik melde me aan op hyves en het irritante geluidje dat je een krabbel had, herhaalde zich een paar keer. Nieuwsgierig keek ik op mijn profiel. Zou hij ook een berichtje hebben gestuurd? Gelijk schudde ik mijn hoofd.
We hadden afgesproken dat we het geheim zouden houden.
Mijn ogen gleden over de berichtjes heen. Niks bijzonders.
Ik kon de verleiding niet weerstaan en klikte op het fotootje van Dave.
Zijn hyves had een grijze template en stond vol met berichtjes van mooie meisjes.
Een steek van jaloezie ging door mijn maag.
Snel klikte ik de pagina weg.
Dromerig staarde ik naar het bureaublad.
Ik schrok op van een rammelend geluid. Na een tijdje had ik door dat het van buiten kwam, en dat het was gaan onweren. De regen viel met bakken naar beneden.
Het maakte mijn humeur er niet beter op. Ik slofte naar de bank en liet me erop neer vallen.
Ik griste de afstandsbediening van een kussen en zette de tv aan. Mijn aandacht bleef hangen bij een soap. Grinnikend zette ik het geluid wat harder. Mijn leven leek nu best wel op een soap.
Een piepend geluidje haalde me uit mijn gedachte. Verbaasd haalde ik mijn mobiel uit mijn broekzak. Mijn mond zakte een stukje open, toen ik zag dat het berichtje van Dave was.
‘Hey, hoestie? Wat een pokkenweer hé? X Dave’

POV Dave
Verveeld propte ik mijn mobiel weer in mijn broekzak. ‘Gaan we nog wat doen?’ Zeurde Noa. ‘Nee.’ Antwoordde ik humeurig. Ik voelde me slap en zweette lichtelijk. De eerste symptomen om weer eens een pilletje te nemen. Maar ik wilde niet. Ik schaamde me, tegen over Vivian.
God, wat wilde ik graag bij haar zijn.
‘Dave, doe niet zo chagrijnig! Ga met je zusje een spelletje doen.’ Mopperde mijn moeder. Ze zat voor de tv, met haar badjas nog aan. Ze had vannacht weer gehuild, dat zag ik aan haar ogen.
‘Ach mens.’ Zei ik. Geïrriteerd stond ik op en liep naar de gang.
Ik trok mijn jas aan en controleerde of mijn motorsleutels er nog in zaten.
Ruw trok ik de deur open en stapte naar buiten. De regen viel op me, maar het maakte me niet uit. Ik wilde haar zien, nu.

Reacties: