Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Jolene [Five-shot] » Climax
Jolene [Five-shot]
Climax
Tom haalde het briefje van twintig euro uit het onderste zakje van zijn zwembroek en legde dat op de toonbank. De vrouw op haar stoel knikte en schoof een sleutel naar hen toe. Hij griste hem snel van het hout en draaide zich om. Jolene stond al in de lift, nonchalant leunend tegen de kant, uitdagend likkend over haar bovenlip. Tom probeerde niet al te debiel over te komen maar dat was moeilijk, hij rende bijna, dus moest hij er extra op letten normaal te lopen, waardoor hij een houterige gang van lopen kreeg.
In de lift sloeg ze haar armen weer om hem heen en kuste hem. Hij liet de sleutel in zijn zak glijden om zijn handen vrij te hebben. Die liet hij naar haar heupen gaan, en toen onder haar shirt. Onder hen schommelde de vloer van de lift gevaarlijk heen en weer, zachtjes, maar het bewoog alsnog. Maar veel aandacht besteedden ze er niet aan. Toen de liften met een krakend geluid openschoven, schuifelden zij eruit, nog steeds kussend en aanrakend en verlangend en zachtjes hijgend.
Ze moesten wel stoppen om de juiste kamer te vinden, maar dat weerhield Jolene er niet van aan Tom te gaan hangen en hem over zijn buik te strelen. Hij giechelde zachtjes.
De deur met het nummer 213 was op het einde van de gang. Het slot ging moeizaam open, maar na een paar keer goed geduwd te hebben, zwaaide de deur toch open.
Donkerrode gordijnen voor een openstaand, groezelig raam. Een bed met een misselijkmakend gele sprei. Een ladekast met een pot plastic bloemen. Een grote klerenkast met enkele hangers erin, zachtjes schommelend door de wind. Meer was het niet, maar meer was ook niet nodig.
Jolene duwde Tom op bed en kroop op zijn schoot. Met z’n tweeën vielen ze naar achter, terwijl hij door haar haren streelde en over haar bovenlip likte.
De zwoele avondlucht gleed door de kamer, een lucht van zeewater danste om hun lichamen heen.
‘Jolene?’ raspte Toms stem in haar oor. Ze trok haar hoofd zachtjes terug, keek hem vragend en nieuwsgierig aan.
‘Doen we hier wel goed aan? Gaan we niet te snel?’ Diep in zijn binnenste kreeg een stemmetje de slappe lach. Tom, je hebt altijd onenightstands, wat is dan nu het verschil? Tom beet op zijn onderlip. Hij wist niet wat het was, maar iets knaagde aan zijn hart en drukte zijn longen plat. Was het dat zij de leiding nam? Dat zij net zo gebrand was op seks als hij? Of was het iets totaal anders?
‘Waarom niet?’ verzuchtte ze en wikkelde een cornrow om haar vinger.
‘Ik weet niet. Het voelt…vreemd.’ fluisterde hij als antwoord en volgde de plooi van haar elleboog met zijn vingers. Jolene rilde, het eelt op zijn vingertoppen voelde ruw maar toch goed aan op haar huid.
‘Wat is er dan vreemd?’ vroeg ze en kuste hem zacht op zijn wang. Hij wilde meer. Maar, niet dat. Hij wilde… Eigenlijk wist hij niet wat hij nu eigenlijk wilde, maar hij wilde iets, iets van haar.
‘Ik weet niet of je mij kent. Of toch, of je al van me gehoord hebt. Maar van waar ik kom, daar is het algemeen bekend dat ik wel vaker het bed deel met vreemden. En nu voelt het zo anders dan al die andere keren.’ Ze drukte haar voorhoofd tegen dat van hem en sloeg haar armen om zijn nek. Hij drukte zijn gezicht in haar hals en snoof haar geur op.
‘Misschien omdat we nu niet daar maar hier zijn?’ Tom knikte een beetje, zijn lippen streelden de met kippenvel bezaaide hals.
Met haar vingers trok ze de strik van zijn zwemshort los en schoof het stuk stof over zijn benen.
‘Niet twijfelen, dit wordt de nacht van je leven.’ T-shirts vlogen ook door de ruimte, hij draaide haar op haar buik en trok met zijn tanden de touwtjes van haar bikinitopje los. Toen kuste hij plekjes van haar rug en borg haar geur op in zijn hart.
Nog steeds snapte hij niet waarom dit anders was. Waarom het hem zo moeilijk viel gewoon door te gaan, zoals hij altijd gedaan had. En ergens in zijn hoofd drongen gedachten zich op, wat hem verwonderde. Hij dacht nooit na, hij deed gewoon. En dan ruimde Bill achteraf de brokken op, want zo was hij, zijn reddende engel.
‘Tom, waar zit je met je gedachten?’ vroeg ze en draaide zich om onder zijn lichaam. Hij knipperde en keek in haar ogen. Scheef glimlachte hij, waarop zij terug glimlachte. Een rilling gleed over zijn ruggengraat en zijn keel stond in brand.
Uit de zak van haar zwemshort haalde ze de verpakking van een condoom en legde die op het laken, toen pakte ze zijn handen vast en legde die op haar heupen. Ze knipoogde verleidelijk.
Tom zuchtte diep, kroop op haar en kuste haar op haar lippen, terwijl zijn vingers haar lichaam verkenden en haar verlosten van haar laatste kledingstuk.
Terwijl de verpakking ritselde en ze hem nauwkeurig openscheurde, dwaalden Toms gedachten weer af. Had Bill hier ooit niets over gezegd? Maar hij had zoveel gezegd. Dat Tom slecht bezig was, dat meisjes ook gevoelens hadden en die soort nachtelijke feestjes heel anders beschouwden dan hij, dat ze misschien verliefd op hem waren van die ene nacht met hem.
Voelde hij het nu ook zoals al die meisjes ooit hadden gevoeld? Meer dan gewoon één nacht, maar eindelijk gevonden te hebben wat iedereen in zijn leven zocht: Een persoon om het leven mee te delen. Was Jolene die persoon? En had hij haar dan eindelijk gevonden?
Dat had hij ook gedacht toen ze hem meesleurde, dus misschien… Misschien kon het wel kloppen.
Ze kuste zijn borst. Tom plaatste zijn handen op haar onderrug, die plakkerig aanvoelde van het zweet, maar niet onaangenaam. En toen hij bij haar binnendrong, kwam het besef dat het niet misschien maar heel zeker was dat hij eindelijk gevonden had dat wat zijn leven compleet zou maken.
Reacties:
Díºh, Tom. Dit is toch spontane liefde op het eerste gezicht? 8D
Oehw. Ik vind ze zo lief samen.
Zelfs in zo'n situatie x'D
Tom is eindelijk eens een keer verstandig.
Nouja. Hij denkt iig goed na.
Dat mag ik wel
xx <3
Chic hoofdstuk! Mooi geschreven, leuk dat Tom zo eens wat meemaakt enzo, maar ik moet niet veel meer zeggen, want alles is voor me al gezegd:p
verder?
xx
‘Niet twijfelen, dit wordt de nacht van je leven.’
Neuhneuh, niet arrogant, gewoon gezond zelfverzekerd.
Kayley. Mihih.
Je weet toch hoe geweldig ik jou vind? Nu wel, in ieder geval.
En je weet toch ook hoe geweldig ik Jolene vind? Nu wel, in ieder geval.
En je weet toch ook hoe- Kayley. Maar goed dat jij niet in herhaling valt.
Want ik doe het wel, en daar heeft niemand wat aan. Maar aan Jolene wel.
God, Kayley toch.
Er zijn hier dus echt maar vijf hoofdstukken van? Balen. En vooral erg jammer.
Maaaah. Ik wil smeken om nog, maar dan is het sneller gedaan.
Neeee. Een dilemma.
Nog. Denk ik. ^^
Zoef
Hij giechelde zachtjes.Tom giechelt. Ghehehe. :3
- sorry, daar ging ik even plat -
En dan ruimde Bill achteraf de brokken op, want zo was hij, zijn reddende engel.Bill is lief. <3
Okay, die laatste opmerking was even totaal willekeurig en heeft niets te maken met Jolene, maar die moest er gewoon even bij. ^^
[Hij zit naast me en had even bevestiging nodig, de arme schat. *aait door haartjes*]
Kuch.
Ik vind dit zo mooi, hè. Dat Tom eindelijk ook eens een keertje nadenkt, maar dat het meisje eigenlijk... niet heel erg veel aandacht besteedt aan die gedachten. x'D
Het is een soort omgekeerde wereld. Wel eens goed voor hem. :p
Trois du cinq... Ik ben echt zo benieuwd naar 4 & 5, en het is zo oneerlijk dat je die niet post terwijl ik weet dat je die af hebt. *poke*
Like, ik kan niet uitleggen wat ik hier mooi aan vind. Want ik zeg altijd hetzelfde, ook al schrijf je verschillende dingen. Ik houd van de manier waarop je dingen beschrijft, hoe jouw karakters denken & naar de wereld kijken. Jouw woordkeuze - de sfeer die je weet op te roepen is gewoon zo mooi & past bij de inhoud van het verhaal. En dat is knap. <3
Ik houd van jou - en ik heb zo'n zin in zaterdag! =D
nice nice nice!
snel verder