FanFic.nl

Cola Shutdown [S][3-shot]

Bottle two

Zwijgend stonden de jongens tegenover elkaar.
Adam staarde naar de vloer, doodsbenauwd omdat hij straks moest doen alsof hij met Bill zoende, terwijl die jongen nu al dichter bij hem was dan hij ooit had durven dromen. Hij was bang dat hij zich te veel zou laten gaan, bang dat Bill hem na vandaag nooit meer aan zou durven kijken. Hij verlangde zo intens naar die jongen, naar zijn mannelijke handen die zijn huid bestasten en zijn hazelbruine ogen die zich in de zijne boorden, maar tegelijk durfde hij niet dicht bij hem te komen. Hij was te bang voor een afwijzing.
Bills blik was gericht op het plafond, hoewel zijn ogen af en toe afdwaalden naar de oudere zanger. Hij lag helemaal met zichzelf in de knoop en wist niet meer wat hij moest doen, alles gebeurde zo snel. Ja, hij was het stiekeme gedoe meer dan beu, hij wilde uit de kast komen zodat het voor hem en zijn toekomstige vriendjes makkelijker werd, maar hij wist niet goed wat hij van deze manier moest denken. Zou het niet veel meer geruchten opleveren? Zouden mensen niet gaan denken dat hij en Adam een stel waren? Bill wist zeker van wel en dat beangstigende hem. Hij gaf het toe, Adam was zeker geen lelijke jongens, op de meeste momenten dan, en tijdens de opnames van het nummer hadden ze enorm veel lol gehad en na afloop heerlijk gepraat over de ditjes en de datjes. Maar als ik zo uit de kast kom, zal de media veel te snel conclusies trekken over Adam en mij, dacht Bill. Hij zuchtte, waarom was dit zo moeilijk?
‘Bill,’ verbrak Adam de stilte.
‘Hmm,’ mompelde de jongen.
‘Als je dit niet wilt hoeft het niet hoor, niet van mij.’
Bill grinnikte, met een spottende ondertoon. ‘Als David zoiets wil valt daar niet aan te ontkomen. Wat je ook zegt, hij is zo koppig als een ezel en zal het niet veranderen.’
‘Maar het gaat om jouw gevoelens.’ Adam zette een aarzelende stap richting de andere jongen. Die deinsde niet terug, waardoor ze nu tegenover elkaar stonden. ‘Ik herinner me mijn publieke coming-out nog. Na de finale van American Idol wilde ik het aan de journalisten vertellen, maar toen bedacht ik, dat ik het beter als eerst aan Rollingstone magazine kon vertellen, omdat het dan niet de volgende dag in tig kranten zou staan en omdat dat rustiger zou zijn. Wat ik bedoel is dat dit een belangrijke gebeurtenis is, waarbij je je timing goed met uitkiezen in verband met de pers. Als jij denkt dat dit een goede manier is, prima, maar als het niet goed voelt moet je het niet doen. Het gaat om jou Bill.’
Bill toverde een mistroostig lachje op zijn gezicht. ‘Dat kun je wel zeggen Adam, maar wat denk jij werkelijk? Eigenlijk sprong je een gat in de lucht toen je hoorde dat je mij moet zoenen. Oké, het is een filmkus, maar dan nog. Je zult even heel dicht bij me zijn en dat vind je geweldig. Ik weet het niet, maar misschien heb jij wel een suggestie gedaan bij je managers. In ieder geval wil jij het liefste dat ik ermee instem, omdat tenminste één van je dromen dan is uitgekomen.’ Zijn bruine ogen boorden zich in Adams gezicht.
‘Dat is niet waar,’ zei hij zacht. ‘Nee, ik heb geen suggestie gedaan, ik wist van niets. En nee, ik sprong ook geen gat in de lucht, integendeel. Bill, ik begrijp het heel goed als je me niet mag, als je me veracht. Ik ben niet slim geweest. Het was Bill dit en Bill dat, maar dat zei ik omdat ik je geweldig vind. Dat zei ik omdat ik jou prachtig vind. Ik kende je nog niet, maar toch maakte je me helemaal gek. Ik vind je zo ongelooflijk knap. Jouw stem betoverd me. Maar probeer te begrijpen dat ik dacht dat ik nooit zo dicht bij je zou komen. Iedereen heeft onmogelijke dromen, en ik dacht dat jij ook zo’n onmogelijke droom was. Ver van mijn bed, onbereikbaar, te mooi om waar te zijn. Alleen kruisten onze wegen elkaar toch en veranderde mijn kijk op jou. Niet negatief Bill, maar positief. Die schoonheid die ik zag op foto’s en video’s, die stem die uit mijn CD-speler klonk werd tastbaar. We praatten, hadden lol. Het klikte. Ik weet zeker dat ik nog niet alles van jou als persoon heb gezien, maar wat ik heb meegekregen maakt jou nog mooier in mijn ogen. Ik werd betoverd door jouw uitstraling, jouw overkomen, maar ik viel voor jou als persoon. Wat ik net zei, zei ik omdat ik om je geef. Het maakt mij uit hoe jij je voelt. Ik wil dat jij de juiste keuzes maakt, zodat je het grootste deel van de narigheid kunt voorkomen.’ Adams gezicht liep rood aan, ‘Sorry, ik heb te veel gezegd.’ Heel even bleef hij staan, voor hij zich omdraaide om weg te lopen.
‘Adam, wacht,’ Bills stem klonk hees, maar liet de ander stoppen en zich weer omdraaien. ‘Je verwart me. Ik weet niet goed wat ik moet doen of zeggen. In ieder geval zal ik na moeten denk over wat je gezegd hebt en dan kunnen we het er later nog eens over hebben.’ Hij zuchtte, een traan rolde over zijn wang, maar Adam veegde hem weg mijn zijn dikke wijsvinger.
‘Rustig Bill,’ zei hij zacht, ‘kom, laat het maar bezinken bij een bekertje koffie en maak dan een besluit over de clip.’
‘Nee, wacht,’ de jongste haalde een keer diep adem. ‘Adam, kun je me leren hoe je een filmkus geeft?’
‘Bill, dat is waanzin! Je kunt dit niet zomaar beslissen! Je gaat hier veel te veel gedoe mee krijgen!’
‘Gedoe krijg ik sowieso en wat jou betreft,’ Bill prikte een vinger in Adams borst, ‘jou wil ik sowieso beter leren kennen. We zien wel wat er dan gebeurt. Bovendien gaat het me echt niet lukken om Davids mening te herzien.’
Adam zuchtte. ‘Zeker weten?’
‘Zeker weten.’
‘Oké. Nou, eigenlijk is het heel simpel. Het begint als een normale kus, maar wordt daarna meer happen. Snap je?’ Voorzichtig knikte Bill. ‘Mooi zo. Euhm, het is vooral oefenen..’ Adam maakte z’n zin niet af.
‘Dan zullen we moeten oefenen. Straks op de set moet het ook, we kunnen niet veel anders doen.’
‘Je hebt gelijk,’ antwoordde hij wat aarzelend. De zanger ging recht voor zijn jongere collega staan en ze keken elkaar in hun ogen aan. ‘Je moet dit niet doen als je het niet wilt.’
Bill schudde zijn hoofd. ‘Wie is er nou nerveuzer, jij of ik?’
Adam haalde een keer diep adem. Toen plaatste hij zijn linkerhand op Bills rug en zijn rechter op het achterhoofd. Hij keek Bill recht in zijn ogen aan. Na een kort moment van oogcontact bracht hij zijn hoofd naar voren en hun lippen raakten elkaar. Voor een moment leek Adams wereld stil te staan. Even waren hij en Bill de enige dingen die er bestonden. De vlinderbom in zijn buik barstte en hij voelde zich geweldig. Alsof ze samen op konden stijgen en voor altijd gelukkig konden zijn. Toen hij verder wou gaan bedacht hij zich. Nee, dit was niet goed, hij moest Bill leren hou hij een zoen moest faken en dus niet die jongen een eeuwig trauma bezorgen. Snel sloot hij zijn gevoelens af en ging verder als een machine. Hij verbrak de kus en begon happende bewegingen te maken, in de hoop dat Bill het op zou pikken. Gelukkig had die door wat hij moest doen. Tevreden trok Adam zich terug.
‘Dat was prima Bill. Het komt vast wel goed.’ De jongen tegenover hem kon alleen maar blozen. ‘Kom, laten we terug gaan naar de rest, voor ze ons gaan zoeken.’
Adam draaide zich om en liep de toiletten uit, op de voet gevolgd door Bill, die zich helemaal warm voelde vanbinnen.

Reacties: