Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Waiting In The Shadow » 002
Waiting In The Shadow
002
Het was een regenachtige dag. Perfect.
"Ik ben weg!" Riep ik naar niemand in het bijzonder. Haastig liep naar de auto en stapte in. Het was maar een kwartiertje rijden dus ik was er snel. De bomen waren bedekt met een laagje sneeuw. Vlug parkeerde ik naast een grijze volvo. Ik was laat maar echt veel kon het me niet schelen. Mijn tas die op de achterbank nam ik vlug en ik liep de gang in. De school was groot. Groter dan m'n vorige school. Het was al 30 jaar geleden dat ik naar een school was geweest. Eigenlijk had ik er wel zin in. De geur van kantine eten hing in de gangen. Het stonk echt verschrikkeleijk. Een groepje skate jongens floten naar me maar ik gunde ze geen blik. Rustig als anders liep ik op zoek naar mijn lokaal. Het eerste uur had ik wiskunde. Echt goed was ik er niet in maar ik kon er wel mee door. Ik klopte zachtjes op de deur.
" Ja, kom maar binnen!" zei een zware stem aan de andere kant van de deur. Ik duwde de deur open en liep met een schaapachtige glimlach naar binnen.
"En u bent?".
De leraar had een lelijk kotsgroen truitje aan en een grijs snorretje.
"Ik ben abbey dawn pritchard."
Ik voelde de nieuwsgierige blikken van de andere leerlingen branden in mijn rug. De leraar keek me vriendelijk aan.
"Ok dan, klas dit is abbey dawn. Onze nieuwe leerlinge."
" Euh zeg maar dawn." Verbeterde ik hem vriendelijk.
"We zijn al met de les begonnen, ga maar naast jasper zitten. Hij zal je zeggen waar we mee bezig zijn."
Die naam bezorgde me kippenvel. Ik ademde diep in terwijl hij naar het einde van de klas wees. Twee goudbruine ogen keken me starend aan. Ik balde mijn vuisten en probeerde zo normaal mogelijk te wandelen naar de lege stoel naast hem. Uit mijn ooghoeken zag ik hem kijken. Hij was nog geen haar verandert. Ik deed moeite om me rustig te houden.
" We zijn aan pagina 152 hoofdstuk 2." zei hij met zijn prachtige stem.
Zonder hem aan te kijken bladerde ik door mijn boek. Rillend keek ik naar de klok. Hopelijk was dit lesuur snel voorbij. Ik schuifde mijn stoel verder terwijl hij me vragend aan keek. Ik was er bijna zeker van dat ik het eerste meisje ben dat niet dichter maar verder van hem schoof. ik voelde doodsbang en kwaad tegelijkertijd. Zou hij me nog herkennen? Opgelucht zuchte ik toen de bel ging. Nog voor hij iets tegen me kon zeggen vluchte ik de klas uit.
Reacties:
en bestaat alice wel??
Wil ik eigenlijk wel weten...
en ga snel verder...
dit is best wel een goed verhaal, dit is eerlijk gezegd de enige fanfic van twilight die ik lees... voor de rest lees ik alleen HP fanfics..
maar ga wel snel verdr!!!
Bella bestaat niet, mooi zo!
Bella is irritant ><
Ik denk stiekem dat Jasper haar nog wel herkend. Ze is natuurlijk wel wat van uiterlijk veranderd, maar ze is vast nog wel herkenbaar. En anders komt hij het wel te weten via Eddie, die haar gedachten natuurlijk kan lezen en het Jasper dan vertelt^-^
Mooi geschreven, trouwens.
Snel meer*puppy-eyes*?
xx
Leuk!! (sorry heb niks beters te verzinnen, maar het is wel echt leuk
SNEL VERDER! Melding?
xxx