Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Verhuisd (TC) » 31. Busted!
Verhuisd (TC)
31. Busted!
Bill pov
Ik volg Tom naar de wc’s. Als ik in de ruimte ben, zie ik nog net een paar dreadlocks achter de tweede deur verdwijnen. Ik trek de deur open, en tref daar Tom aan, knielend voor de toiletpot terwijl hij zijn maaginhoud erin dumpt. Zo te zien was het ontleden hem niet erg goed bevallen. Zelf word ik ook misselijk van het zien hiervan, maar ik weet dat Tom me nodig heeft. Ik haal een leef flesje water uit mijn tas en vul het met water uit de kraan. Ik ga weer naar het hokje toe en doe de deur achter me dicht. Ik kniel naast Tom neer en streel met mijn ene hand kalmerend over zijn rug. Hij gaat rechtop zitten als ik hem mijn flesje water aanbied. Dankbaar pakt hij hem aan waarna hij zijn mond met het water spoelt.
‘Volgende keer, melden wij ons gewoon ziek als we iets moeten ontleden!’ zegt hij. Als antwoord knik ik hevig. Ik mag dan degene zijn geweest die niet hoefde te snijden, maar als ik mag kiezen tussen het tekenen van de binnenkant van een oog of hart en thuis blijven, kies ik toch echt voor thuis blijven.
Langzaamaan begint Tom weer een beetje kleur te krijgen.
‘Ik heb net gesneden zodat jij dat niet hoefde te doen, nu wil ik er wel iets voor terug.’ Begint Tom zijn machopraat alweer. Ik buig zo dicht naar hem toe, dat ik zijn adem op mijn huid kan voelen.
‘En wat had je in gedachte?’ Vraag ik hem terwijl mijn blik zich vastpint in zijn hazelnootbruine ogen. Als antwoord slaat hij zijn armen om me heen en drukt zijn lippen op de mijne. Mijn vingers spelen met zijn dreadlocks terwijl ik met mijn tong om toegang vraag. Direct opent hij zijn mond en verliezen we ons in een tongzoen vol lust en liefde. Ik snap niet dat ik ooit overwogen heb om hem te laten gaan. Ik voel hoe mijn lichaam hierop reageert. Honderdduizend vlinders vliegen op in mijn buik. Doordat ik zo verdiept zit in het moment, merk ik niet eens hoe Tom zijn handen door mijn haar haalt. Ik merk niet eens het geluid van de algemene deur van de toiletten die open en dicht gaat. We staan samen op zodat we elkaar nog beter kunnen voelen. Wanneer hij zich dicht tegen me aandrukt kan ik een kreun niet onderdrukken. ‘Tom’ komt er gesmoord uit. Dan hoor ik ineens iemand onze namen roepen van net buiten de deur en stop met bewegen. Aan Toms gezicht te zien, heeft ook hij het gehoord. Ik haal de deur van het slot en zie Anouk staan. Met afkeurende blik kijkt ze toe hoe ik en Tom uit het hokje komen.
‘Kom op jongens, op school?’ zegt ze.
‘Wat op school?’ vraag ik zo onschuldig mogelijk.
‘Kom op, Bill. Kijk eens in de spiegel. Iedereen kan raden wat je gedaan hebt.’ Ik schrik en ren naar de spiegel. Mijn haar zit slordig en mijn make-up is een beetje uitgelopen. Snel haal ik een oogpotlood uit mijn zak en werk mijn ogen bij. Ik hoor hoe Tom ons achter me nog probeert te redden, maar tevergeefs. Ik pak mijn tas die nog in het hokje lag, en haal daar uit een zijvakje een mini haarlakbus tevoorschijn. Als ik Anouk aankijk zie ik dat ze ons niet gelooft. Dan niet. Gelukkig was zij degene die ons betrapte en niet een ander willekeurig persoon van school. Voor de spiegel probeer ik mijn haar te fatsoeneren met behulp van het busje haarlak. Achter me hoor ik gehoest.
‘Bill, je vergast ons nog allemaal.’ Hoor ik Tom zeggen. Ik negeer het en ga gewoon door tot mijn haar er weer tiptop uitziet.
‘De volgende keer kunnen jullie misschien beter thuis blijven als er iets is om te ontleden,’ Gaat Anouk over op een ander onderwerp,’ik bedoel, het is niet zo dat je er een cijfer voor krijgt.’
‘Wat?’ roepen Tom en ik tegelijk.
‘Dus ik heb voor niks een oog ontleed?’ vraagt Tom ongelovig.
‘Nou, niet voor niks. Waarschijnlijk kun je nu beter onthouden hoe een oog in elkaar zit.’
‘Dan had ik liever nog een keer extra het plaatje in de binas bekeken, dat had dan hetzelfde effect gehad, behalve dat deel waarin ik moet kotsen.’
Zo te zien weet Anouk niet wat ze daar op moet antwoorden.
‘Laten we naar de les gaan, want jullie zijn intussen al meer dan een kwartier te laat.’ Zegt Anouk.
‘Zo lang al?’ vraag ik verbaasd en we haasten ons naar de les.
Anouk pov
Wanneer we terugkomen in de klas, nou ja, ik in ieder geval, wordt het ineens angstvallig stil.
‘Hebben we een enge leraar of zijn ze spontaan stil?’ fluistert Bill in mijn oor.
‘Ik denk dat het komt omdat ik net nogal boos werd…’ antwoord ik. Vragend kijkt Bill me aan, maar ik gebaar dat ik het hen later wel vertel.
‘Waar is de leraar eigenlijk?’ vraagt Tom. Ik haal mijn schouders op en pak een laptop uit de laptopkar.
We hebben geluk gehad, want vijf minuten later stond de leraar er eindelijk. Hij ging de lijst controleren. Tom en Bill hoeven zich niet om kwart over acht te melden, wat voor hen een drama zou zijn. Dan moeten ze nóg vroeger op.
De rest van de les zitten we alleen nog maar online te klieren. Waarvoor heb je anders een les anw? Die projecten zijn altijd in één uurtje thuis te doen en krijg je zes of acht lessen voor, dus tijdens het lesuur voert niemand ooit iets uit. Na vier keer goudmijn, acht keer tetris en drie keer een of ander spelletje met figuurtjes die op Pokémon leken, gaat de bel eindelijk. Tijd om wat te eten.
‘Jippie! Broodje kroket!’ schreeuw ik door de klas, die inmiddels al half leeg is.
Ik zet snel de laptop terug in de kar en roep naar de jongens ‘Ik ga, anders zijn de broodjes uitverkocht!’. Voor ze überhaupt kunnen antwoorden of vragen kunnen stellen, ben ik de klas al uit en sta ik in de rij voor de catering. Vrijdag is kroketdag, en dat wil ik niet missen.
Reacties:
Haha, zie je wel, het was een smoes! ^^
Leuk stukje, ik mag anouk wel (:
En nu verder!
xx
Yeaahh!! Happy B-day to Tom and Bill!!
21 jaar!
okee nu over tot het verhaal,
Flikflooien in de wc's is altijd leuk!
Zeker als je Tom of Bill heet!!
Anouk is ook zo sportief!!
En jij moet snel verder gaan want ik wil meer!
xxxxxxxxxxx. <33
Die twee zijn geniaal ^^
en ze hebben idd geluk gehad dat het Anouk was
Snel verder!!!
haha geniaal
gefelicteerd!