FanFic.nl

stand alones

Me,You and Love, the only thing that count

Wat zou jij doen als jouw vader jou liefde verbiedt. Als hij de jongens wil keuren voordat je ermee uit mag gaan. Voordat je er überhaupt mee om mag gaan. Natuurlijk vindt hij dan niemand goed genoeg voor je. Hij zou me zo laten bewaken om er zeker van te zijn dat ik niet met jongens om ga. Dat ik nooit alleen op mijn kamer ben met een jongen. Natuurlijk moet ik dan weer smoorverliefd worden op een jongen. Het mooiste is, hij is ook gek van mij. Maar om het nog ingewikkelder te maken zijn zijn ouders het er ook niet mee eens dat wij iets samen hebben. Nou ja, dat heb ik dan weer.

het begon allemaal een paar maanden geleden. Hij was nieuw op school. Zodra hij de klas in liep, viel hij me al op. Hij heeft een vrij bleke huid, prachtige bruine ogen met oogschaduw erom heen en zwarte haren. Ze hingen heel schattig om zijn hoofd heen. Een piercing in zijn wenkbrauw flitste in mijn gezichtsveld. Het duurde niet lang of we raakte aan de praat. Zijn tongpiercing viel me toen pas op. Op het schoolfeest zoenden we voor het eerst. De eerste vijf weken hielden we het geheim. Om het extra lastig te maken wou mijn vader mij ondertussen koppelen aan een jongen die hij geschikt vond. Zijn naam kan ik me niet eens meer herinneren. Wat kon ik anders doen, dan hem vertellen dat ik een vriendje heb. Eentje die hij absoluut niet goed zou keuren. Je moest mijn vader horen tegen de tv, wanner er een jongen met make-up langskwam. Toen ik het hem eenmaal vertelde was hij woedend en verbood het me voor hij Bill ooit ontmoet heeft. In mijn hoofd bedacht ik me dat ik dit anders had moeten aankondigen. Maar helaas werken mijn hersenen regelmatig te laat. Toen besloten we dat hry tijd was om mij aan zijn ouders voor te stellen. Toen ze me voor het eerst zagen keken ze me vuil aan. Ze vonden hun zoon te goed voor mij. Niemand heeft het ons gemakkelijk gemaakt. Toch hielden we vol.

Een hand haalt me uit mijn gedachte, terug naar het hier en nu. Een zacht bed voel ik tegen mijn rug. Warme adem die langs mijn schouder gaat. 'Waar denk je aan?' 'Aan jou, aan ons.' 'Je moet niet denken. Niet op dit moment. Op dit moment moet je genieten. Morgen zien we wel wat we hebben aangericht.' Zijn lieve woorden klinken mooi in onze hotelkamer. Ik draai me om naar hem. Zijn zachte lippen raken de mijne. Het warme gevoel dat zich door me verspreid is onbeschrijfbaar. het gevoel van genegenheid, liefde. Terwijl ik mijn hoofd op zijn schouder leg, pak ik zijn hand. 'Zullen we er samen vandoor gaan?,' vraag ik hopeloos. Bij onze ouders blijven zou het einde van onze relatie zijn. Hij pakt mijn hand steviger vast en trekt me omhoog. 'Geen slecht idee. Kom we gaan.' We trekken onze jassen aan en betalen onze kamer. Ik stap achterop zijn scooter. Hij start hem en vijf seconde later scheuren we de snelweg op. We kijken niet meer achterom. Met opgeheven hoofd gaan we de toekomst tegemoet. Wat die ons brengen zal, zien we nog wel.

Reacties: