FanFic.nl

My Inner Fight

Proloog – Zaterdag, 12-05-2012, 12:04

“Alisha, mag ik Jaden zien?”� klinkt een stem zachtjes in het oor van het meisje dat op het ziekenhuisbed ligt. Een grijns komt op haar gezicht te staan en ze schudt haar hoofd. “Nee, hij is naar een weeshuis,”� zegt ze dan en kijkt de jongeman die naast haar bed staat aan. Zijn uitdrukking staat op geschrokken. Hij snapt het niet. Waarom heeft ze hem naar een weeshuis gedaan?
“Waarom?”� vraagt de jongen piepend. Alisha haalt haar schouders op. “Misschien omdat ik er nog niet klaar voor ben, en ik weet dat jij hem ook niet zou kunnen verzorgen omdat je een wereldberoemd persoon bent. Trouwens, Bill, dit was gelogen. Het was nooit de bedoeling dat het zo ver zou komen. Dit komt allemaal door July. We hadden een weddenschap gesloten. Zij zou Tom versieren als ik jou, het manwijf, zou versieren. Daarna moesten we kijken wie het ’t langst vol kon houden en het verst zou kunnen komen. En aangezien ze had gezegd dat zij het met Tom had gedaan moest ik het ook met jou doen. Het was helemaal niet de bedoeling dat ik zwanger zou raken. Het was een ongeluk, Bill, je moet geluk hebben dat ik nooit een abortus zou willen plegen.”�
“Je hebt wat? Hoe… hoe kon je? Hield je dan echt niet van mij?”� piept Bill. Alisha schudt haar hoofd. “Nee, en zal ik je eens wat zeggen? Ik houd nog steeds niet van je,”� grijnst Alisha. Meteen staat er een handpalm tegen haar wang. Deze was echter niet van Bill, maar van zijn tweelingbroer. Hij staat naast hem, zijn blik staat op woedend. Niet alleen om Alisha, maar ook om July. Hij hield ook echt van haar, hij dacht dat ze ook van hem hield, maar blijkbaar toch niet. Maar dat kan hem niet schelen. Zijn broertje is vader, en zij heeft het kind naar een weeshuis gedaan. Ze heeft Bill er hartstikke veel pijn mee gedaan. En wie zijn broertje pijn doet komt er niet zo snel vanaf.
“Tom, laten we gaan,”� mompelt Bill terwijl hij zijn hand vast neemt. Tom kijkt zijn broertje aan, ziet de tranen in zijn ogen staan en knikt dan. Hij knijpt even zachtjes in Bill zijn hand waarna hij hem voorzichtig mee de kamer uit neemt. Ze gaan het ziekenhuis nog niet uit, maar gaan eerst naar de binnenplaats van het ziekenhuis toe. Bill gaat daar meteen op een bankje zitten en staart vooruit. Tom kijkt zijn broertje medelevend aan, maar die blijkt het niet door te hebben. Het doet hem echt heel erg veel pijn, dat kan Tom zien. En omdat zijn broertje pijn heeft, heeft hij ook pijn.
“Bill, we gaan Jaden zoeken. Hoe lang het ook duurt, hoe moeilijk het ook is. Ik beloof je dat we hem gaan vinden.”� Bill kijkt meteen op en knikt. Tom glimlacht een klein beetje naar hem, gaat dan naast zijn broertje zitten en legt zijn armen om hem heen. “Maar eerst moeten we de toer afmaken,”� mompelt Bill en zucht dan zachtjes. Tom kijkt hem meteen bezorgd aan. “Ga je dat wel volhouden? Bill, ik kan zien dat je net een harde klap hebt gehad van Alisha,”� zegt Tom bezorgd. Bill knikt en slaat zijn ogen neer. “Ik moet wel, voor de fans,”� zegt hij. Tom knikt, maar is het er eigenlijk helemaal niet mee eens. Bill moet nu eigenlijk rusten, maar hij kan hem niet tegenhouden. Tom weet het, en Bill weet dat Tom dat niet kan.
“Oké, kom. Ik denk dat Gustav en Georg bezorgd worden als we nog veel langer weg blijven,”� zucht Tom zachtjes. Bill kijkt op en knikt dan. Hij komt overeind, net zoals Tom. De twee geven elkaar nog een knuffel waarna ze het ziekenhuis uit gaan, op zoek naar het zoontje dat Bill zo graag wil zien, en op naar de vele concerten die hem daarvan weerhouden.

Reacties: