Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Zoute Liefde (TC) » *6*
Zoute Liefde (TC)
*6*
Tom
Ik laat het zwembad achter me en trek mijn natte shirt over mijn hoofd terwijl ik naar het strand wandel. Met zoveel mogelijk kracht duw ik de rode stof samen en de druppeltjes chloorwater, die ook van mijn zwemshort en cornrows afdruipen, vallen in het parelwitte zand van het strand. Met de brandende ochtendzon op mijn lichaam en mijn doorweekte shirt in mijn handen kom ik aan bij de witte hut. Naomy staat lachend recht als ze me ziet.
“Zozo Tom. Het vrouwelijk schoon aan het showen wat ze niet kunnen krijgen?”¯ Ik grijns en druk een kus op haar wang.
“Goedemorgen Naomy.”¯
“Wat heb jij gedaan? Je kleren vergeten uit te doen bij het douchen ofzo? Je bent helemaal nat!”¯
“In het zwembad gevallen.”¯ Met een opgetrokken wenkbrauw kijkt ze me aan.
“Juist ja. Ik verwacht niet veel volk vandaag, dus jij mag de klanten helpen. Ik maak ondertussen alle papieren en betalingen wel in orde. En als ze Mona nodig hebben, kom je me halen.”¯ Ik knik en Naomy verdwijnt in de witte hut.
Ook ik ga het houten bouwwerk binnen en in mijn kantoor rits ik mijn zonnebril van mijn bureau. Buiten laat ik me neervallen in de oude, okerkleurige zetel en schuif mijn zonnebril op mijn neus. Mijn, nog steeds natte, shirt leg ik over de rugleuning zodat hij kan drogen en zelf leg ik me neer in de zetel. Mijn ogen laat ik dichtvallen en ik maak me klaar om te genieten van een rustige werkdag.
Een schaduw, die er meteen voor zorgt dat het frisser wordt, laat me een oog openen.
“Excuse me?”¯ De man laat me opkijken en ik ga rechtzitten.
“What can I do for you?”¯
“Is this the watersportcenter?”¯
“Yes, it is.”¯ Ik bekijk de man goed.
Hij komt me vaag bekend voor, net als zijn vrouw, maar het is meer het blonde meisje dat ze bij zich hebben dat ik me herinner. Waar ken ik haar van? Dan zie ik nog een lichaam achter hen staan. Ook het rode T-shirt van de jongen komt me bekend voor, maar een pet verbergt zijn gezicht. De pet verraad enkel welke muziek de jongen op dit moment vermoedelijk door zijn hoofd jaagt via zijn mp3-speler. Greenday.
Wacht eens even, Greenday?
“Bill?”¯ De jongen kijkt op en ik kijk inderdaad recht in het gezicht van Bill.
“Tom?”¯ Ik haal mijn zonnebril, die door de immense, weerspiegelende glazen een deel van mijn gezicht niet laat zien, van mijn neus en lach. “Wat doe jij hier?”¯
“Ik werk hier.”¯
“Euh, kennen jullie elkaar?”¯ onderbreekt zijn moeder ons.
“Ja, dit is Tom. Dit is de jongen waar ik vannacht bij geslapen heb.”¯
“En jij werk hier?”¯
“Jep.”¯
“Goed, Isa wil graag een ritje op dat gele banaanachtige geval daar maken.”¯
“Daar moet ik even iemand voor halen.”¯ Ik steek mijn hoofd in de hut naar binnen en zie de deur van Naomy haar kantoor open staan. “Naomy, er is werk voor Mona!”¯ Een half minuutje later staat ze naast me, en als ik me niet vergis, zie ik een jaloerse blik in de ogen van Bill.
“Ze spreken Duits.”¯ Naomy knikt en gaat naar de ouders toe terwijl ik naar Bill stap.
“Nog een uitbrander gekregen voor je T-shirt?”¯
“Nee, maar hij was snel droog. Thuis zal ik het niet moeten proberen om met mijn dure T-shirten in het water te springen.”¯ Beide lachen we, maar worden verstoord door Naomy.
“Tom, geeft jij hen zwemvest? Dan maak ik alles hier buiten klaar.”¯ Ik knik.
“Volg me maar.”¯ Ik ga de hut binnen en zie dat ze m inderdaad volgen.
Voor het meisje, waarvan ik denk dat haar naam Isa was, neem ik een XS zwemvest en druk het in haar handen. Hun ouders geef ik beide een XL en ik bekijk Bill even om zijn maat te bepalen.
“Wat is er?”¯
“Ik denk dat ik jou een Medium moet geven.”¯
“Nee! Ik ga niet mee hoor.”¯
“Oh, in dat geval mogen jullie me weer naar buiten volgen.”¯
Ik verlaat de hut weer en zie dat Naomy al staat te wachten in de witte boot waar op de romp in sierlijke, zwarte letters de naam ‘Mona’ op geschilderd staat.
“Jullie mogen gaan zitten op de banana, en hou jullie vooral goed vast.”¯ Ze knikken en laten Bill en mij alleen achter.
“Heb je een kantoor?”¯
“Tuurlijk, wil je hem zien?”¯ Hij knikt en ik gebaar hem dat hij naar binnen moet gaan.
De deur naast het rek trimvesten doe ik open en ik laat hem naar binnen gaan.
“Waauw! Ben jij dat allemaal?!”¯ vraagt hij meteen als hij de tientallen onderwaterfoto’s op de muren ziet.
“Jep, ik ben duikinstructeur.”¯
“Wow! Ik heb altijd al eens willen duiken, maar het is er nooit van gekomen.”¯
“Ik heb wel wat vrije tijd, dus als je wil, geef ik je wat privélessen.”¯
“Echt?! Oh, dank je!!”¯ Hij lacht, en aan de pretlichtjes in zijn ogen zie ik dat hij dolgelukkig is.
Hij draait zich weer naar de foto’s en ik kan het niet laten om hem te vergelijken met een kind in de speelgoedwinkel.
Helaas wordt dit leuke moment verstoord door mijn beltoon. Ik haal mijn gsm tevoorschijn en druk geïrriteerd het gesprek weg als ik Zachary’s naam op het scherm zie staan.
“Neem je niet op omdat ik erbij ben?”¯
“Nee, het is gewoon niet belangrijk.”¯
“Tom, dit is al de derde keer dat ik je een gesprek zie weigeren. Als je zo vaak gebeld wordt, zal het toch wel belangrijk zijn?”¯
“Het is gewoon mijn ex-vriendje, Zachary. Hij kan niet accepteren dat we uiteen zijn.”¯
“Je ex-VRIENDJE?!”¯
“Ja, ik ben homo, ik dacht dat jij dat wel gezien zou hebben.”¯
“Ik? Waarom?”¯
“Tja, homo’s herkennen over het algemeen toch sneller andere homo’s, dus ik dacht…”¯
“Euh, ik ben niet homo.”¯ Oh, Shit!!
“Oh god!! Ik, oh, sorry Bill!! Ik dacht echt dat… Oh my god, sorry!!”¯
“Maar je hebt wel gelijk over het feit dat ik op jongens val.”¯ Grijnst hij.
“Huh? Hoe, hoe bedoel je?”¯
“Ik val op jongens, maar ook op meisjes. Ik ben bi.”¯
“Ah, dan werkt mijn gaydar toch nog goed.”¯ We lachen beide om mijn grapje en horen dan buiten een toeter klinken.
Het ritje zit erop.
Reacties:
geniaaal 8D
en geweldig XD
en bedankt dat ie voor mij is<3
en nu weten we eigenlijk echt een hele hoop meer [':
snel verder<3
Hahahaha.
Ik ken iemand die denkt dat hij een geweldig Gaydar heeft.
Alleen, hij heeft het altijd fout, ghehe.
Snel verder!
<33
hahaha geweldig!
snellll verder!
x