Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Clash of the twins » Hoofdstuk 4
Clash of the twins
Hoofdstuk 4
De dagen begonnen te korten en het was inmiddels bekend dat ook de Witte wieven zouden spelen, voor Tokio hotel. De jongens van Tokio hotel zouden na het optreden nog twee weken blijven. “Dat is toch te gek voor woorden?”¯ reageerde Fred verontwaardigt.
“Geen enkele andere band zou hier op school blijven!”¯
“En geen enkele school zou hen uitnodigen om twee weken te blijven!”¯
Fred snoof luid. “belachelijk is het!”¯
“Het is niet lang meer en er heeft nog niemand aan de ‘dans’ gedacht.”¯ Zei Leo bedenkelijk, om de stilte te doorbreken. Fred snoof nog eens “enkel omdat elke jongen de moed kwijt is geraakt!”¯
“Belachelijk”¯
“Weet je, jullie kunnen het niet tegenhouden, misschien moeten we er gewoon het beste van maken.”¯ Opperde Leo. De jongens keken op. “O geweldig ben je hoor!”¯ zei George sarcastisch. Maar in de paar dagen die volgden, kregen een aantal jongens toch het lef om meisjes mee te vragen. Ron vroeg Hermelien mee, die haar enthousiasme verstopte achter dat voor Tokio hotel. Harry ging met Parvati Patil en Ginny met Daan Thomas. Leo ging met Alicia spinet. Fred ging met Katja Bell en George vroeg bijna tegen zijn zin Angelique Jansen.
“Nog drie dagen.”¯ Zei Leo bedrukt Dinsdagmorgen. “shut up”¯ siste George en Fred kreunde bevestigend. Terwijl de jongens steeds nerveuzer werden, werden de meisjes steeds enthousiaster. Voor beiden leverde dit slapeloze nachten op. De laatste lessen op Vrijdag waren slopend voor de Tweeling. Angelique had een foto van Tom op haar bank liggen en George begon te overwegen om een overdosis braakballen te nemen. “O Die heb je vanavond niet nodig, vriend.”¯ Antwoordde Leo daarop, maar het was geen speelse reactie. Even later strompelde ze het Toverdrankenlokaal uit. Sloom sloffend en tegen hun zin keerden ze naar de afdelingstoren. Eenmaal in hun kamer trokken ze hun pakken aan en probeerden elkaar op te beuren. “We gaan gewoon een feestje bouwen!”¯
“We zijn onszelf kwijt geraakt door die stomme Duitsers! Een receptie en we hebben niet eens overwogen om een practical joke uit te halen!”¯
“Ja je hebt gelijk, vanavond wordt een feest en vanaf morgen…”¯
“The Clash of the twins starts”¯ zei Leo grinnikend.
“inderdaad.”¯
“Al staan ze wel een punt op ons voor.”¯
“mja”¯
“Zorgen voor morgen”¯
“Goed plan.”¯
Toen de jongens even later de leerlingenkamer weer binnenkwamen, zaten de meeste mensen er al klaar. “Wie is er klaar voor het feest vanavond?!”¯ Brulde Fred. Iedereen keek even verbaasd op, alsof ze nu pas de afwezigheid van de tweeling in de voorbije dagen opmerkten. Maar dan ontstond er een instemmend gemompel.
“Waar is da feestje?!”¯
“Op Zweinstein is da feestje!”¯ Breed grijnzend omdat ze toch weer de sfeer makkelijk maakten en iedereen weer blij met hen was, liepen ze voorop naar de receptie. “Je was wel heel stil de voorbije weken, George”¯ zei Angelique, die al aan zijn arm hing.
“Oh Heb je me gemist dan?”¯ Vroeg hij grijnzend en Angelique giechelde blozend. Even later kwamen ze aan in de grote zaal. Deze stond vol hoge receptietafeltjes met chipjes, nootjes en crackertjes. Ook kwamen er huiselven rond met schaaltjes waarop glazen champagne en fruitsap stonden. Hermelien slaakte een ontzet kreetje toen ze de huiselven zag binnenkomen, maar Dobby en Winky wisten haar ervan te overtuigen dat ze dit een geweldig werkje vonden. Het was rumoerig doordat er veel mensen waren en Fred en George zorgden voor de ambiance. De jongens grijnsden toen Leo vaststelde dat ‘Tokio hotel’ weer even ver in de toekomst lag. Even later werd de dans aangekondigd. Met een zwaai van Perkamentus’ stok, verdwenen de tafeltjes met hun hapjes. Hij nam Anderlings hand vast en begeleidde haar naar de dansvloer. Fred maakte een theatrale buiging naar Katja die giechelend zijn hand vast nam en haar naar de vloer liet meetrekken. Na een paar oude nummers die de oorsprong van de school eer aandeden, trokken de leerlingen naar hun kamers. Daar trok bijna iedereen zich casual kledij aan, de meisjes keurden elkaars schmink en haar. Ook liepen ze een halve modeshow eer ze eindelijk wisten welke kleren ze zouden aantrekken. Fred en George floten tussen hun tanden toen de meisjes eindelijk de leerlingenkamer binnenkwamen. Ze giechelden en Fred gaf Leo een knipoog. Ze hadden zich dan wel opgedost voor die Duitsers, een compliment van deze jongens konden ze nog verdomd goed appreciëren. Leo nam Alicia’s arm en volgde zijn vrienden weer naar de grote zaal. De meisjes waren enthousiast over Tokio Hotel, maar aan de arm hangen van een van de populairste jongens van de school vonden ze ook niet niks. Zo bleek. Griffoendor was snel aan de zaal en De Wemeltweeling zorgde ervoor dat hun ‘dates’ goed vooraan stonden. Angelique was zo euforisch dat e George bijna besprong. “Die Kaulitz-gasten zijn misschien toch nog zo slecht niet.”¯ Fluisterde die naar zijn tweelingbroer, die grijnsde. Martijn Kwispelstaart kwam het podium op gewandeld en er klonk een luid geschreeuw. Fred en George joelde vrolijk mee toen ook de andere bandleden het podium opkwamen. Katja, Alicia en Angelique schreeuwden ook, in euforische staat mee. “Alright Hogwarts!”¯ riep Martijn en hij grijnsde bij het antwoord van zijn publiek.
Are you ready for some MUSIC?
I said are you ready?
ARE YOU READY?!
I can't hear ya...
Alright
C'mon, I wanna see your hands in the air
We're gonna teach you a brand new dance tonight
So move your body
You gotta help us, Hogwarts
Together we can do this thing!
Are you ready?
ARE YOU READY?!”¯
“Yes!”¯ schreeuwde George en Angelique kneep in zijn hand van opwinding terwijl ze zichzelf overtrof en met hem mee riep. De basgitarist zette het nummer in en voor ze het wist danste Angelique onder leiding van George. Naast haar deed, de anders zo verlegen Katja hetzelfde met Fred. Een enorme grijns sierde haar gezicht en ook Fred zag er gelukkig uit.
Runnin' like a hairy troll
Learnin' to rock and roll
Spinnin' 'round like a crazy elf
Dancin' by himself
Boogie down like a unicorn
And no stoppin' till the break of dawn
Put your hands up in the air
Like an ogre, just don't care
Can you dance like a hippogriff?
Na na na na na na na na na
Flyin' off from a cliff
Na na na na na na na na na
Swoopin' down, to the ground
Na na na na na na na na na
Wheel around and around and around
Na na na na na na na na na
Go around like a scary ghost
Spookin' himself the most
Shake your booty like a boggert in pain
Again, and again, and again
Get it on like an angry spector
Who's definetly out to get ya
Stamp your feet like a leprcaun
Get it on,get it on!
Can you dance the Hippogriff
Ma, ma ,ma ,ma, ma,ma,ma
Flyin' off from a cliff
Ma, ma, ma, ma, ma, ma, ma
Swooping down to the ground
Ma, ma, ma, ma, ma, ma, ma
Around, and around, and around, and around
Ma, ma, ma, ma, ma, ma, ma
Can you dance the Hippogriff
Ma, ma ,ma ,ma, ma,ma,ma
Flyin' off from a cliff
Ma, ma, ma, ma, ma, ma, ma
Swooping down to the ground
Ma, ma, ma, ma, ma, ma, ma
Around, and around, and around, and around, and around
Come on
yeah
Can you dance like a Hippogriff?
Iets later zetten ze het volgende nummer aan en dan nog een en nog een. Toen ze aankondigde dat hun set erop zat, krompen Fred en George een beetje ineen. Er werd al hevig gedrumd, iedereen wou plots vooraan staan. “Straks staan ze hier”¯ fluisterde Angelique opgewonden.
“Ja geweldig.”¯ Mompelde Fred sarcastisch, maar dat hoorde ze niet.
http://www.youtube.com/watch?v=9tNUAumvfzg
Reacties:
Oh poep, ik had deze idd nog niet gelezen (a'
Hmehehehe de hippogrif is geniaaaaal (:
Yaaay deze ik leuk!!
Eigenlijk wilde ik een paar stukjes gaan citeren, maar inmiddels heb ik besloten dat ik dat maar niet ga doen, omdat deze reactie anders te lang word
Ik was me er tot nu eigenlijk nooit van bewust hoe koel de witte wieven zijn. Ik ga dat nummer nu downloaden
Snel verder naar Tokio Hotel!!
xx.
Dus nu heb ik de tijd gevonden om bij te lezen en dan stop je net voordat tokio hotel komt.
maar ik ben benieuwd naar meer.
x
Ik vind het echt leuk! <3
(En deze reactie is kort, sorry. Want ik moet nog een paar dingen inhalen.)
Oh nee, zelfs op Zweinstein leeft die spreuk, noooooz. :'D
Ik vind dit echt leuk. Je geeft me zin om eindelijk verder te werken aan Harry Potter-verhalen, want dat deed ik helemaal niet meer omdat ik een beetje het idee heb dat Fanfic vooral Tokio Hotel leest. Maar jij vult mijn HP-fanfictie-verlangens weer op