FanFic.nl

Verhuisd (TC)

34. Vuile was

‘Ik ga de was zo doen, heb je nog vuile was hier?’ vraagt ze met een wasmand onder haar arm.
‘Ik heb vanmorgen alles in de was gedaan in de badkamer,’antwoordt Tom.
‘Ik ook,’ vult Bill aan.
‘Ik niet.’
Iedereen kijkt me vreemd aan, en barst dan in lachen uit. ‘Wat?’ vraag ik met een engelengezichtje,’Het is toch zo?’
Lachend sluit Simone de deur weer en halen we opgelucht adem.
‘Zo, en laat nu maar eens dat liedje horen dat jullie in gedachten hebben voor On Stage.’ Ik sta op en loop naar de gitaar in het hoekje van de kamer, om hem vervolgens aan te geven aan Tom. Hij slaat de eerste paar noten aan en is al halverwege de zesde maat als hij ineens ophoudt. Vragend kijken ik en Bill hem aan.
‘Hij is vals, horen jullie dat niet? Ik moet hem eerst opnieuw stemmen.’
‘Bill, laten wij dan alvast snacks halen, dan kan meneer perfectionistisch even zijn instrument stemmen,’stel ik voor.
‘We hebben net gegeten!’ krijg ik als reactie.
‘Ja, maar ik ben een vreetzak en één pizza is nooit genoeg voor mij. Hebben jullie ijs?’

Tom pov
Bill en Anouk zijn beneden op zoek naar ijs. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgt, maar ik heb inderdaad nu alweer trek gekregen. Volgende keer toch mama vertellen dat we grotere of meer pizza’s moeten hebben. Ik leg mijn gitaar neer en ga op zoek naar mijn stemapparaatje. Waar heb ik hem in hemelsnaam gelaten? Ik rommel wat door mijn bureaulades, wanneer ik ineens iemand achter me hoor. Het is vast Bill.
‘En liefje? Al ijs gevonden?’ vraag ik zonder me om te draaien.
‘Liefje? Sinds wanneer noem je me liefje?’ hoor ik mama lachend vragen.
Geschrokken draai ik me om. ‘M-mama, ik had je niet verwacht. Wat is er, doet de wasmachine het niet, ik heb je de vorige keer toch ook al verteld dat ik niet wist hoe dat ding werkte?’ breng ik er stamelend uit.
Vaag kijkt mama me aan ‘Wie verwachtte je dan? Anouk?’
Ik wil bijna nee zeggen, maar herstel me nog net op tijd. ‘Ja, Anouk had nog honger na die pizza. Ze had trek in een dessert dus sleepte ze Bill mee om ijs te zoeken terwijl ik mijn gitaar ging stemmen,’zeg ik en ik draai me weer naar mijn bureau zodat ik verder kan zoeken ‘Heb jij toevallig enig idee waar ik mijn stemapparaatje heb liggen?’
‘Die kwam ik brengen, die zat nog in een van je broeken in de was. Ik denk niet dat zo’n stemapparaatje van zwemmen houdt, dus ik heb het eruit gehaald voordat het in de wasmachine kwam.’
Ik draai me om en geef mam dankbaar een knuffel. ‘Heel erg bedankt, mam. Wat moeten wij toch zonder jou,’ slijm ik voor de grap.
‘Rondlopen met een valse gitaar,’grapt ze en ze loopt mijn kamer weer uit.
Ik moet echt voorzichtiger zijn met wat ik zeg, anders verraad ik ons zo.

‘We hebben, in de aanbieding, één magnum white, drie magnum almond, één bak 0,5 liter Ben & Jerry’s met witte chocolade ijsberen, twee raketijsjes en heel veel van die standaard waterijsjes met de smaken aardbei en sinaasappel. Wat wil jij?’ komt Anouk binnenvallen.
‘We hebben ook nog bananenvla, mocht je dat toevallig willen,’vult Bill aan die achter haar aan loopt.
Ik zucht overdreven. ‘Lastige keuze. Ik neem denk ik bananenvla,’ antwoord ik bloedserieus.
Bill kijkt me met grote ogen aan. ‘Wat? Ik lust dat heus wel hoor,’ zeg ik geamuseerd.
‘Nee, dat is niet het probleem, de vriezer was overvol. Daardoor kostte het zoeken naar ijsjes heel veel moeite want we moesten alles weer terug de vriezer in puzzelen en nu ga jij ons vertellen dat we dat voor niets hebben gedaan.’
‘Je weet toch dat het een grapje was, ik verkies nooit vla boven ijs. Zelfs niet als het min twintig graden zou zijn buiten. Ik wil wel een waterijsje met aardbeiensmaak.’
‘Dat klinkt er meer naar,’zegt Bill en hij haalt het gevraagde waterijsje tevoorschijn en gooit het naar me toe.
Terwijl ik het ijsje uit zijn verpakking haal merk ik op dat Bill en Anouk hier nog steeds staan. ‘Moeten jullie de rest van de ijsjes niet weer opbergen?’ vraag ik, aangezien Bill naast zijn ijsje nog een ijsje mee had.
‘Natuurlijk niet, ik wist toch dat je dat zou kiezen, waarom zou ik dan meer meenemen dan nodig?’
Broers, wat moet je toch zonder?

Anouk zit zenuwachtig op en neer te hippen op de stoel. ‘Ga nou spelen, ik ben nieuwsgierig!’
Ik sla de eerste tonen aan en merk dat mijn vingers automatisch het liedje spelen. Ik hoef er helemaal niet meer bij na te denken, dit liedje voel ik gewoon. Na een paar maten hoor ik dat Bills prachtige stem zich mengt met het geluid van mijn gitaar.

In mir
Wird es langsam kalt
Wie lang könn’ wir beide hier noch sein
Bleib hier
Die Schatten woll’n mich holen
Doch wenn wir geh’n,
dann gehn wir nur zu zweit

Ik merk niet dat mama ook weer binnen is gekomen en nu meeluistert met dit privéoptreden. Ik kan alleen maar staren naar Bill en hoe hij vol liefde en passie zingt.

Du bist
Alles was ich bin
Und alles was durch meine Adern fließt
Immer
Werden wir uns tragen
Egal wohin wir fahren
Egal wie tief

Ich will da nicht allein sein
Lass uns gemeinsam
In die Nacht
Irgendwann wird es Zeit sein
Lass uns gemeinsam
In die Nacht

Ich höe
Wenn du leise schreist
Spüre jeden Atemzug von dir
Und auch
Wenn das Schicksal uns zerreißt
Egal was danach kommt
Das teilen wir

Ich will da nicht allein sein
Lass uns gemeinsam
In die Nacht
Irgendwann wird es Zeit sein
Lass uns gemeinsam
In die Nacht

In die Nacht
Irgendwann - In die Nacht
Nur mit dir zusamm
Halt mich
Sonst treib ich
Alleine in die Nacht
Nimm mich mit
Und halt mich
Sonst treib ich
Alleine in die Nacht

Du bist alles was ich bin
Und alles was durch meine Adern fließt

Reacties: