Hoofdcategorieën
Home » Overige » Schrijfwedstrijden » Slaapwandelen.
Schrijfwedstrijden
Slaapwandelen.
Voor zover Yasmine zich kon herinneren, heeft ze altijd al geslaapwandeld. Vroeger werd ze meestal beneden op de bank wakker, in de speelhoek of bij haar ouders op bed. Nu wordt ze op nog raardere plekken wakker.
Die nacht wist Yasmine dat het anders zou zijn. Er stond iets te gebeuren, ze voelde het aan. Maar wat, dat wist ze niet.
Het was halverwege november en iedereen had de winterjas, de sjaal, de muts en de wanten weer tevoorschijn gehaald. Het was vroeg begonnen met sneeuwen. Weer een lange, saaie, witte winter.
Yasmine lag net in bed. De gure, harde wind van buiten, sloot zich om het huis en was wanhopig op zoek naar lege gaatjes, hoekjes en kiertjes, om deze met de kou te vullen. Yasmine lag te rillen in haar bed, ze had geen zin gehad om een tweede deken te pakken. En daar ondervond ze nu de gevolgen van.
Ze lag nog wat te lezen in bed, voordat ze zou gaan slapen. Dat deed ze vaak, dan kon ze lekkerder slapen en haar fantasie was ook veel groter, waardoor ze de meest leuke dromen had. Ze las haar hoofdstuk uit en legde het boek weg.
Ze trommelde wat op haar buik, sloot haar ogen en trok de deken nog wat hoger op. Ze kon de slaap maar niet vatten, wat raar was. Normaal als ze haar boek weglegde, viel ze zo in slaap. Ze besloot muziek te gaan luisteren, dus pakte ze haar mobiel. Ze drukte op een paar toetsen en toen kwam ‘In die nacht’ uit het toestel rollen. Yasmine sloot haar ogen weer en wachtte totdat ze zou slapen.
Ver weg, ergens in een simpel motelletje in Servië, stond Dorien ook net op het punt om te gaan slapen. Zij en Yasmine waren beste vriendinnen. Dorien was alleen naar Servië getrokken, en had Yasmine achter zich gelaten. Ze wilde het niet, maar het moest. Haar oma lag in het ziekenhuis, op haar sterfbed. En ze wilde liever dat haar oma’s laatste momenten met de familie doorbrengen, ook al was Yasmine praktisch familie.
Dorien stapte haar bed in, wat ruw en koud aanvoelde. Ze miste haar eigen bed, ver weg in Nederland, ongeveer twee minuten lopen vanaf het huis van Yasmine. Ze wist dat het thuis had gesneeuwd, en was het liefste nu thuis geweest. Ze had zin in een sleepover met Yas.
Dorien staarde wat in het donker. Het liefste was ze nu meteen al in slaap gevallen, want het was een lange en uitputtende dag geweest. Ze besloot Yas nog eventjes te smsen om een update te geven. Toen ze het smsje had verzonden, wilde ze ‘In die nacht’ nog horen. Sinds ze hier was, luisterde ze die elke nacht, voordat ze ging slapen.
Yasmine was ondertussen al in slaap gevallen, moe als ze was. Ze sliep goed, wat er misschien wel voor kon zorgen dat ze vannacht zou blijven liggen.
Rond een uur of vier stond ze op, pakte een tas in en stommelde daarna de trap af. In haar droom pakte ze de eerste trein, die rond vijf uur zou vertrekken naar Servië, waar Do haar kwam ophalen.
Onbewust schreef ze een briefje aan haar moeder en trok haar schoenen aan. Daarna stapte ze naar buiten en beende zich een weg door de sneeuw naar het station. Daar kocht ze een kaartje naar Servië. Over tien minuutjes zou de trein komen.
Toen de trein aankwam stapte ze in, liep op gevoel naar een coupe toe en ging zitten. Het ging de halve treinreis goed, totdat ze het smsje van Do binnenkreeg. Haar telefoon had weer eens smsjes tegengehouden.
Yasmine schrok wakker, keek om zich heen en wreef in haar ogen. Daarna keek ze nogmaals om zich heen. Ze zat er echt in. De trein naar Servië.
Dorien sliep als een blok. Ze slaapwandelde nooit, maar deze nacht wel. Ze stond op, deed haar schoenen weer aan, pakte haar fietssleutel, en liep het motel uit. Haar fiets stond beneden, het was te druk op straat voor een auto, en er lag gelukkig nog geen sneeuw.
Ze pakte haar fiets en begon op gevoel te trappen, op weg naar het station. Het was rustig op straat, zo nu en dan passeerde ze een auto. In haar droom gebeurde het net zo.
Ze was aan het dromen dat ze naar het station toefietste om Yasmine op te halen. Deze zou uit de trein komen stappen en met Dorien mee naar huis gaan.
Het ging de hele weg goed. Ze had geen last van auto’s en de stoplichten sprongen spontaan op groen als ze eraan kwam rijden.
Ze fietste op de weg voor het station toen het misging. Ze fietste door rood heen en een auto toeterde, terwijl deze doorreed. Ze werd een wakker van en schrok. Haar achterwiel werd geraakt. Dorien gaf een gil en viel.
Yasmine kwam net het station uitlopen en zag Dorien gillen en vallen. Ze wist eindelijk wat er mis zou gaan die nacht.
Daarna heeft Yasmine nooit meer geslaapwandeld.
Wauw tis eigenlijk een best mooi stukje..
Nouja eigenlijk, het is gewoon een mooi stukje!!
En nu wil ik weten wat er is gebeurd..
Kbedoel hoe erg is Dorien verwond.. :'3