Hoofdcategorieėn
Home » Harry Potter » Prophecy » 15 [The Stone]
Prophecy
15 [The Stone]
“Ik weet het,”¯ Ik schrok toen Hermelien een boek op tafel smeet. Ik had haar niet horen aankomen en Ron naast mij zo te zien ook niet. “Ik wist het,”¯ herhaalde ze.
Ron keek haar verbaasd aan en zijn mond hing open. “Wat?”¯ snauwde hij, op zijn teentjes getrapt omdat hij van schrik was opgesprongen toen ze onverwachts tegenover hem stond.
“Wie Nicolaas Flamel is!”¯
Ik dacht terug aan het gesprek dat we Hagrid hadden gehad. Hij had de naam Flamel laten vallen en sindsdien had Hermelien het niet meer losgelaten. Helaas had ze al voor de vakantie besloten dat er in de bibliotheek niets te vinden was over deze Flamel. Blijkbaar had ze nu toch wat gevonden.
Vastberaden legde Hermelien haar vinger op een bladzijde neer. “Hier staat het. Nicolaas Flamel is de enige bekende maker van de Steen der Wijzen, die metaal in goud verandert. Ook kan uit de Steen het levenselixer worden gemaakt, dat de drinker het eeuwige lever geeft.”¯
Ik staarde nadenkend naar haar vinger, die nog steeds resoluut op het papier lag. Toen ik opkeek zag ik een trotse, zelfvoldane glimlach.
“Denken jullie wat ik denk?”¯ vroeg ik.
“Dat is wat er onder het luik ligt.”¯
Er viel een stilte waarin ik probeerde om de informatie die ik zojuist gekregen had te verwerken. Ineens schoot een herinnering door mijn hoofd heen. Krinkel, die de Grote Zaal in paniek binnenkwam met de mededeling dat er een trol in de kerkers was… leerlingen die naar hun slaapzalen vluchtten… leraren die naar de kerkers gingen… Sneep die naar de derde verdieping ging.
“Natuurlijk!”¯ riep ik iets te hard uit, waardoor er aan de andere kant van de ruimte leerlingen opkeken en Hermelien met nadruk een vinger op haar lippen legde. “Sneep probeert de Steen der Wijzen te stelen!”¯ vervolgde ik mijn uitbarsting op een zachtere toon.
“Weet je het zeker, Harry?”¯ Hermelien keek me twijfelend aan. Ik had niet het gevoel dat ze me meteen op mijn woord geloofde. Natuurlijk wist ik het ook niet zeker, maar ik vond het wel logisch. Dat moest zij ook toegeven.
“Ik denk het ook,”¯ stemde Ron met mij in. Hij trok een gezicht dat heel typerend was voor hem. Het gaf mij het idee dat hij niet diep had nagedacht voor hij mij gelijk gaf. Ik grinnikte om zijn houding, wat een boze blik van Hermeliens kant als gevolg had.
Ik dacht aan het pakje dat Hagrid uit Goudgrijp had gehaald… strikt geheim. Ik vertelde Ron en Hermelien wat ik wist en wat ik dacht te weten over de Steen. De Steen der Wijzen lag onder het luik dat ik gezien toen ik met Draco op de vlucht was en Sneep wilde die steen stelen.
“Harry,”¯ begon Hermelien, alweer zonder enig vertrouwen in wat ik zei. “Wanneer heb je dat luik ontdekt?”¯
Ik voelde dat mijn wangen begonnen te gloeien. “Eh - ik slaapwandel. Mijn vader slaapwandelde ook, weet je. Ik heb het van hem geërfd denk ik.”¯
Hermelien gaf me weer die blik, maar leek genoegen te nemen met mijn onzinverhaaltje. Opgelucht liet ik mijn schouders vallen. Ik had nooit gedacht dat een slim iemand als zij niet door mijn bel heen zou prikken. Kom op, slaapwandelen! Dat was het slechtste excuus dat ik had kunnen verzinnen, bedacht ik achteraf.
“We gaan naar Hagrid,”¯ veranderde Hermelien - godzijdank - van onderwerp. “Vanavond.”¯
“Koekie?”¯ vroeg Hagrid. Hij bleef het aanbieden, hoe vaak wij ook bedankten. Hij legde de schaal met baksteenkoekjes weer weg en trok ovenwanten aan om iets van het vuur te halen. Het was groot, zwart en eivormig.
“Hagrid, wat is dat?”¯ vroeg Hermelien.
“Ik weet wat dat is!”¯ riep Ron uit, alsof het een wonder was dat hij iets wist dat Hermelien niet wist. Dat was het in feite ook. “Het is een drakenei!”¯
“Jep,”¯ zei Hagrid trots. “En niet zomaar een drakenei. Het is ‘n echte Noorse Bultrug. Als ik de man in de kroeg ken geloven tenminste.
Niemand nam de moeite Hagrid te ondervragen over de duistere zaakjes die hij in kroegen ondernam.
“Kijk ‘es.”¯
Het ei begon te kraken. Als ik me niet vergiste zag ik tranen in Hagrids kleine oogjes opkomen. Hermelien, Ron en ik deinsden achteruit toen hij ei ineens opensprong en een relatief klein draakje tevoorschijn kwam. Het stootte een schril gegil uit. Het begon te hoesten, en toen Hagrid het op zijn rug klopte, spuwde het vuur in zijn baard.
“Kijk, Norbert herkent z’n baasje!”¯
“Norbert?”¯ vroeg Ron.
“Ja, dat beest mot toch een naampie hebben?”¯ antwoordde Hagrid. Niemand gaf antwoord waardoor er een stilte viel.
“Hagrid,”¯ begon Hermelien na een tijdje. “De Steen wordt zeker goed bewaakt. Weet jij wie er nog meer meehelpen het te beveiligen?”¯
“Nou, je hebt professor Anderling, professor Stronk, professor Banning, professor Sneep…”¯
“Sneep?”¯ riepen we alle drie tegelijk uit.
“Maar die probeert hem juist te stelen!”¯ probeerde ik.
“Welnee, Harry. Ik ken Sneep, hij is een goeie. Waarom zou ‘ie de Steen stelen als hij hem… o jee, wat heb ik nou weer gezegd.”¯ Hagrid zuchtte. Hij had weer eens zijn mond voorbij gepraat. “Luister. Jullie hebben dit niet van mijn, hè?”¯
“Dit is niet goed,”¯ zei ik tegen Ron en Hermelien. “Als hij meehelpt hem te beschermen is het juist makkelijker voor hem om de Steen te stelen.”¯
“Harry, Sneep wil de Steen niet stelen,”¯ zei Hagrid op de achtergrond, maar ik luisterde niet meer naar hem.
“Dat betekent…”¯ Hermelien knikte voor ik mijn zin kon afmaken.
“We moeten gaan, Hagrid. Het wordt al laat,”¯zei Hermelien.
We namen afscheid van hem en vertrokken terug naar kasteel. Het was koud buiten en de wind sloeg als een hamer tegen mijn gezicht. Ik was opgelucht toen ik weer warm in de hal stond, waar ik recht tegen Draco en professor Anderling opliep.
“Potter, Wemel en Griffel? Wat deden jullie zo laat nog buiten?”¯ vroeg ze met een strenge blik.
Ik stamelde wat, maar wist eigenlijk geen goede smoes en hield, na een por van Hermelien, wijselijk mijn mond.
“Nou, jullie hebben geluk, want ik was net een passende straf voor Maflidus aan het verzinnen, dus zullen jullie daar niet meer op hoeven te wachten.”¯
“Malfidus?”¯ vroeg ik automatisch.
“Ja.”¯ Anderling keek me aan boven haar leesbril. “Hij liep ook te laat door de gangen.”¯
Ik deed mijn best mijn lach in te houden, wat een raar soort gepiep als gevolg had.
“Volgens mij had Hagrid nog een klusje voor jullie,”¯ ging Anderling verder.
“Pardon?”¯ begon Draco zijn protest. “Wat voor klusje? Wij zijn hier om te leren toveren, niet om Hagrids vieze klusjes op te knappen!”¯
“Jullie zijn hier ook niet om ’s nachts door de gangen te sluipen,”¯ was Anderlings terechte antwoord. Draco deed zijn mond open om te protesteren, maar liet zijn hoofd hangen toen hij besefte dat ze gelijk had.
We volgden haar naar Hagrids huisje, waar Hagrid verbaasd, en schuldbewust, opkeek toen we met zijn allen voor zijn deur stonden.
“Hagrid, ik zoek een straf. Had jij nog niet iets geschikt?”¯
“Uh, ja,”¯ gromde Hagrid. Het was duidelijk dat hij het er niet mee eens was, maar niet tegen Anderling durfde te protesteren. “Bedoelt u in het Verboden Bos?”¯
Ik keek geschokt naar Anderlings gezicht. Ze knikte, helaas.
Reacties:
Nummer 15! WHOOT WHOOT! *enthousiasme over de top*
Vijftien is een cool getal.
En ik heb Harry Potter gelezen. En gezien. Vaak. Héél vaak. Maar dat wist je stiekem al. Maar toch vermeld ik het even. Ik doe namelijk alsof ik interessant ben ^-^
Oh, trouwens, in jouw versie van HP krijg je van de Steen der Wijzen niet het eeuwige leven, maar een eeuwige lever. Ook leuk. Wacht, ik zoek het wel even op. *zoekt*
Ook kan uit de Steen het levenselixer worden gemaakt, dat de drinker het eeuwige lever geeftDat dus. Moet je misschien even verbeteren x) Of het verhaal krijgt een totaal nieuwe wending en Voldemort heeft een lever nodig maar de wachtlijsten zijn te lang [ik vind dat er automatische donorregistratie moet komen, dan hadden we dit kunnen voorkomen ö]
Oke, let maar niet op bij. Ik ben ongelooflijk moe en zit daardoor allemaal rare teksten uit te kramen. Ik vind het zelf niet eens grappig [en dat zegt wat, want ik vind alles grappig]
Jij moet stiekem heel erg snel verder, want ik wil weten wat er in het Verboden Bos allemaal gaat gebeuren. Ik vind het wel cool in het boek [Muil is geniaal], maar jouw versie is vast veel mooier. Dus, huphup, pak een pan of een toetsenbord en schrijven maar x)
xx
oh spannend
een straf in het bos
ga maar snel weer verder
ben benieuwd hoe het verloopt die straf
oei spannend ga je snel verder? laat me weten!