FanFic.nl

No one waits forever ~Embry Call

004

'Wie heb je nou weer meegenomen.' riep een van de grootste gespierste jongens achterin. 'Dit.. is nou Danique. Dat meisje waarvan mijn moeder al een week lang constant roept dat ze hierheen komt.' antwoorde Embry voor ik kon zeggen wie ik was. 'Nou ik snap nu waarom je moeder zo enthousiast was..' zei een jongen vooraan met langer haar dan alle anderen. Weer een andere stond op. 'Hey, ik ben Quil.' zei hij met een knipoog. Waarom knipoogde ze allemaal zo veel? Niet dat ik het nou zo erg vond, maar ik ga ervan blozen. Ook nu voelde ik mijn huid weer rood kleuren. 'Ik zal je even voorstellen aan mijn vrienden.' zei Embry zacht in mijn oor. Hij nam me mee naar de zithoek en begon de rij af te lopen. 'Seth, Paul, Sam, Jacob, Collin, Brady, Jared en Quil ken je al.' 'Hoi!' zeiden alle halfnaakte jongengens in koor. Embry gaf me nog een duwtje, die niet zo hard bedoeld was als dat hij aankwam met als gevolg dat ik tussen de jongens in terecht kwam. Met mij hoofd op het schoot van Jacob en mijn benen op het schoot van Seth. 'Oeps.' lachte ik. 'Sorry hoor.' Daarna ging ik overeind zitten tussen de twee jongens in, en het eerste wat ik er daarna uitflapte was. 'Het is hier warm' Alle jongens lachten en Jacob porde me in mijn buik. Ook ik lachte mee. Normaal was ik niet zo los, maar allemaal hadden ze een open vrolijke blik waarmee ze iedereens dag opfleurde. Mij dus ook. Vooral van één blik werd ik erg vrolijk. Mijn huid kleurde weer rood. Seth naast me, keek me aandachtig aan. 'Waarom wordt je rood?' vroeg hij nieuwsgierig. Oh shit, betrapt. 'Ehm.. Ik word rood als ik het warm heb.' verzon ik snel. 'Aha' zei hij, wiebelend met zijn wenkbrauwen. Ik rolde met mijn ogen en richtte mijn aandacht weer op Embry, die met (volgens mij) Paul een wedstrijdje 'hoe prop ik zoveel spekjes in mijn mond' aan het doen was. Volgens mij ging hij verliezen. Uiteindelijk kreeg Embry er 40 in zijn mond geduwd en Paul 54 en een halve die Seth er nog bij had gepropt. Allemaal juichten we voor Paul. 'De verliezer moet een liedje zingen op singstar!' riep Quil, die de blauwe microfoon al tevoorschijn haalde. 'O nee..' Embry schudde zijn hoofd. 'Alles.. Maar niet dat!'
Ik klapte in mijn handen bij het idee dat hij moest gaan zingen. Een excuus om naar hem te kijken! Iemand moest zijn handen voor Embry's ogen doen, terwijl Paul een liedje uitkoos dat hij moest zingen. Ik bood me natuurlijk als vrijwilliger aan. Met mijn handen op de ogen van Embry, keek ik naar het liedje dat Paul voor hem uitkoos. Ik kon mijn lachen moeilijk inhouden toeg ik zag dat hij 'Baby, one more time.' van Britney Spears koos. Pas toen het liedje begon trok ik mijn handen weg en ging weer op de bank zitten. Samen met Jacob en Seth lag ik helemaal in de scheur om de gezichten die Embry trok, terwijl hij probeerde tijdens het zingen Britney Spears na te doen. Toen het afgelopen was begonnen we allemaal te juichen. 'WE WANT MORE!' riepen we met zijn allen, terwijl we met onze voeten op de grond stampten.
'Is goed.' zei Embry, terwijl hij ons stil maande. 'Maar dan wel een duet met Danique.' Iedereen begon te joelen, terwijl ik naar voren werd geduwd. 'O nee..' sputterde ik tegen. 'Ik kan écht niet zingen!' Maar voor ik het wist stond ik klaar met een microfoon in mijn handen terwijl Quil zijn handen over mijn ogen had geslagen. Gelukkig herkende ik het liedje wel Promiscuous girl/boy van Timbaland en Nelly Furtado. Wel wat oud, maar whatever. Ik sloot mijn ogen en begon mee te zingen. Na het eerste couplet werd ik wat losser en durfde Embry nu pas aan te kijken. Uiteindelijk vond ik het niet eng meer om voor de jongens te zingen en ging ik los met Embry. We dansten wat om elkaar heen en probeerde ondertussen de noten nog te raken. Helaas waren de microfonen van de playstation 2 niet draadloos, want anders waren we waarschijnlijk gaan rondlopen door de huiskamer. Toen het nummer afgelopen was, keek ik naar de vloer. Maar de jongens begonnen weer te juichen. Toen het uiteindelijk stil was geworden zei Seth, die waarschijnlijk hardop dacht. 'Heb je het weer warm?' ik voelde aan mijn wangen, die inderdaad warm waren. 'Goed opgemerkt.' zei ik en ik grijnsde naar de jongens die tegenover me stonden. 'I wanna boom bang bang with your body yo.' klonk het ineens door de woonkamer. Snel nam ik mijn mobiel op. 'Met Danique.' terwijl ik de jongens tot stilte maande. Mijn moeder belde me op. 'Waar ben je, je bent al weg vanaf voor het avondeten, kom terug naar huis het is al 11 uur.' 'Rustig maar mama, Ik kom er nu aan, tot zo.' En ik hing op. 'Leuke ringtone..' merkte Jacob op, die zijn wenkbrauwen weer op en neer bewoog. 'Erg grappig, maar hoe gezellig ik het ook vind met jullie.. Ik moet naar huis, mijn moeder loopt te flippen.' antwoordde ik met een grijns op mijn gezicht. 'Ik breng je wel naar huis.' riepen een aantal jongens te gelijk. 'Voor mijn part lopen jullie allemaal mee.' zei ik toen ik mijn jas van de kapstok haalde en de deur open trok. Embry stond als eerste naast me en pakte mijn hand weer vast. De andere jongens volgden ons ook naar buiten. Ik had kriebels in mijn buik, gezellige vrienden gemaakt. Ik hoopte echt dat we hier lang zouden blijven

Reacties: