2. Mika, The boy who fought too much {songfic} [af]

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Overige » 2. Mika, The boy who fought too much {songfic} [af] » Runaway

2. Mika, The boy who fought too much {songfic} [af]

Geschreven door:

V0nneke

Onderdeel van:

2. Mika, The boy who fought too much {songfic} [af]

Laatst bijgewerkt:

30 jan 2011 - 18:35

Aantal woorden:

878

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

329

Runaway

Bruno Mars: ____http://www.youtube.com/watch?v=z8M77rC-WSc____ Het laatste hoofdstuk alweer! Als jullie willen zou ik nog wel een vervolg kunnen schrijven, maar dat doe ik alleen als jullie dat zien zitten :)

Georgia P.O.V.

Inmiddels waren er alweer een aantal weken voorbij, en af en toe dacht ik nog terug naar de reis die we hadden gemaakt voor John, terwijl het uiteindelijk niets had opgeleverd. Nee, dat was niet waar. Het had wel wat opgeleverd. Ik kon nu met heel mijn hart van Mika houden, en hem vertrouwen als hij weer voor een langere periode weg was. We hadden een klein huis gehuurd in New York, omdat we al ons geld en bezittingen hadden weg gedaan. Tom’s vriendin woonde in de buurt, dus dat kwam goed uit. Mika verwachtte dat als hij maar vaak genoeg toerde dat hij uiteindelijk een groot huis kon kopen ergens buiten de stad, waar het rustiger was. Tot dan zouden we het toch echt met dit kleine huis moeten doen. Ik vond het niet erg, het was wel knus.

‘Doei mam, ik ben even naar Delilah!’ Riep Tom opeens terwijl hij zijn jas van de kapstok afhaalde.
‘Is goed schat, ben je voor het eten terug?’ Antwoordde ik.
‘Ik denk het wel. Zo niet bel ik je wel even,’ zei Tom. Hij deed zijn schoenen aan en een paar seconden later hoorde ik de achterdeur dichtslaan. Nog geen twee seconde later ging de telefoon. Met tegenzin liep ik naar de telefoon en nam hem op.
‘Met Georgia.’
Alles wat ik hoorde was de zware ademhaling van een man.
‘Mika?’
‘Schatje, ik hou van je,’ zei de man aan de andere kant van de lijn. Op datzelfde moment voelde ik de warme adem van iemand achter me. Ik draaide me om en keek recht in de ogen van Mika. Hij had de telefoon nog in zijn hand. Hij glimlachte toen hij mijn reactie zag.
‘Mika!’ Schreeuwde ik uit en ik vloog in zijn armen. ‘Wat doe jij hier? Je hebt toch een tour?’
Mika gaf me een snelle zoen voordat hij antwoord gaf. ‘Ik heb een weekje vrij ingepland. Ik kon niet meer langer zonder je.’ Ik voelde dat ik rood werd. Wat lief!
‘Ik heb trouwens nog wat voor je.’
Mika haalde een kleine envelop uit zijn vest en gaf die aan mij. Verbaasd nam ik hem aan.
‘Wat is het?’ Vroeg ik nieuwsgierig.
‘Open het maar,’ antwoordde Mika. Langzaam opende ik de envelop. Er zaten twee kaartjes in. Ik haalde ze eruit en keek wat erop stond.
‘Het zijn twee kaartjes voor een dagje in West-Virginia. Ik dacht, sinds we nu een huis in New York hebben zou je misschien wel een keertje terug willen naar de plaats waar we elkaar hebben ontmoet en waar je bent opgegroeid.’
Ik keek wat beter op de tickets en schrok.
‘Maar het vliegtuig vertrekt al over een uur! Ik moet mijn spullen nog inpakken, iemand regelen die op het huis past, en God, Tom kan ook niet mee!’
Ik raakte helemaal in paniek, maar Mika verroerde zich niet.
‘Wat nou?’ Vroeg ik, maar Mika grijnsde alleen.
‘Rustig maar. Ik heb je spullen al ingepakt. Of eigenlijk heeft Tom dat voor je gedaan. Ik heb dit samen met Tom geregeld. Toen hij naar Delilah ging heeft hij mij binnengelaten, en als het goed is kan hij ook bij haar blijven slapen. Dan komt hij soms naar huis om even de post op te halen. We blijven echt niet lang weg, dus dat gaat makkelijk. En inderdaad, we moeten opschieten. Maar dat halen wel, zolang we nu maar vertrekken.’
Ik slikte. Ik was normaal niet zo impulsief, maar een dagje alleen met Mika zag ik wel zitten.
‘Ah, Georgia, kom op. Gun het jezelf. Je bent iedere dag alleen, zonder dat je ook maar klaagt. Dat vind ik niet erg, maar als ik er wél ben moet je daar gebruik van kunnen maken, toch?’
Die woorden haalden me over. Ik draaide me om en liep naar boven.
‘Wat ga je doen?’ Vroeg Mika.
‘Mijn koffers pakken,’ zei ik.
‘Die staan allang in de auto,’ zei Mika glimlachend en hij stak zijn hand uit. ‘Kom, we moeten opschieten.’
Ik pakte zijn hand, en samen renden we naar de auto, hopend dat we het vliegtuig nog zouden halen.

So easy to forget all of, the little things we do.
Like callin' for no reason, just to say the words, "Baby, I love you."
I know lately I've been busy, but a second doesn't go by without you crossin' my mind.
It's been so long since we had time, let's take a day and make everything right.
Just take my hand, fall in love with me again.

Let's runaway to the place where love first found us.
Let's runaway for the day, don't need anyone around us.
When everything in love gets so complicated, it only takes a day to change it.
What I have to say can't wait, all I need is a day,
so let's runaway.
let's runaway, just for the day.
runaway
runaway

Girl, you've been so patient, spendin' nights alone and not complainin'
But i'll make it up to you and i promise today i won't keep you waitin'.
Please give me this one chance to remind you of everything we have.
I won't give up, I'm too much in love, and I want you to know that.
Just take my hand, fall in love with me again.

Let's runaway to the place where love first found us.
Let's runaway for the day, don't need anyone around us.
When everything in love gets so complicated, it only takes a day to change it.
What i have to say can't wait, all i need is a day.