FanFic.nl

Follow Your Heart, And you'll Find What You're Looking For

6. Haley Lynn Wright

Mijn tas hing zwaar aan mijn schouder, ik had een heleboel boeken in mijn tas zitten omdat ik mijn kluisje nog niet gevonden had, ook al was ik al drie uur op school. Maar omdat we zo laat w aren geweest, wat aan mij had gelegen moest ik helaas toegeven, had ik de tijd niet gehad om mijn kluisje te zoeken. Chagerijnig liep ik door de school, ik had vaak last van een ochtend humeur. Mijn volgende vak was spaans, een van mijn lievelingsvakken, ik was een echt talenmens. Al was ik ook best goed in scheikunde enzo. Ik werd vrolijker van het idee dat ik nu een ontspannen les zou kunnen hebben omdat ik voorliep op mijn oude school. Er was een fijne plek achterin de klas bij het raam. Het regende nu, zoals voorspeld door de weerman gisteren op het nieuws. Dikke druppels gleden over het raam naar beneden en ik legde er mijn vinger tegenaan zodat de druppel niet verder ging. ‘Vermaak je je?’ hoorde ik een harmonieuze stem van achter me aan me vragen. Geschrokken keek ik om in twee gouden ogen die me aankeken. Zo’n kleur had ik nog nooit ergens gezien. Het was goud, okerkleurig en prachtig. Het meisje had kort zwart piekhaar en een bleek gelaat. Haar gezicht was in één woord prachtig. Ik dacht dat ik nog nooit zo’n mooi gezicht had gezien, maar ik vergiste me. Er kwam een jongen de klas binnenlopen met bronskleurig haar en dezelfde gouden ogen als het meisje op de stoel voor me. Maar zijn gezicht was nog mooier dan die van het meisje. Hij was lang en zag er gespierd uit. Maar hij had wallen onder zijn prachtige ogen en zag er verveeld uit. Hij keek me aan en zette zich zuchtend in de stoel naast mij. Ik twijfelde of ik me moest voorstellen of niet, maar het meisje was me voor. ‘Alice Cullen.’ Stelde ze zich voor en ze stak haar hand uit. Die voelde koud aan en ik schrok van haar aanraking maar herstelde me snel. ‘Haley.’ Vertelde ik haar. De jongen staarde me aan en zei onwillig na een blik van Alice Cullen. ‘Edward Cullen.’ En hij liet zijn blik over me heen glijden. Gegeneerd sloeg ik mijn ogen neer en keek hem schuw aan. ‘Kun je asjeblieft stoppen met staren.’ Vroeg ik hem zachtjes. Hij keek me verbaasd aan maar wendde zijn ogen af. Alice lachte Edward uit en keek me bemoedigend aan. De lerares die zich voorstelde als mevrouw Cope riep ons naar voren. ‘We hebben vandaag drie leerlingen die nieuw zijn op school. Stel jullie eens voor.’ Beval ze met een harde stem. Ik nam het woord zodat het snel voorbij zou zijn. ‘Ik be Haley Lynn Wright zestien jaar en woon sinds twee weken in Forks.’ Ratelde ik en sprintte daarna naar mijn plaats. Nouja wel wat subtieler maar wel met een redelijke vaart. Edward hoestte achter zijn hand en verborg een proestende lach. Ik rolde met mijn ogen en keek weer naar de waterdruppels die naar beneden gleden en negeerde de rest van de les Edward die naast me zat. In de pauze liep ik samen met Mike naar een tafel, met in mijn handen een goed gevuld dienblad. Maar dat was niets vergeleken met het dienblad van Mike, die het helemaal had volgeladen met een heleboel eten. Thomas had al vrienden gemaakt in de eerste jaarlaag en had even naar ons gezwaaid om te laten weten dat alles goed ging. Ik was blij dat hij al vrienden had gemaakt en zwaaide terug naar hem. Maar ik werd afgeleid door het feit dat er ineens vijf bleke mensen binnen kwamen lopen in de kantine. Natuurlijk, ik kende er al twee, maar het was ongelofelijk dat er nog meer wezens waren die zo prachtig waren als hun twee. Met open mond keek ik naar de sierlijke manier van lopen en toen ik wegkeek zag ik Mike staren naar het blonde meisje. Ik sloeg hem. ‘Mike!’ ‘Wat?’ ‘Je hebt een vriendin...’ Hij schudde zijn hoofd. ‘O ja..’ Ik lachte en richtte me op mijn eten. Gelukkig was mijn ochtendhumeur over en ik wilde er niet aan denken waarom ik zo vrolijk was geworden. ‘Haley.’ ‘Wat?’ ‘Kap met staren.’ Ik wendde mijn blik weer af en bloosde terwijl Mike zich dood lachte en zijn hoofd met een bonk op tafel kwam van het lachen

Reacties: