FanFic.nl

Seven Minutes In Heaven featuring... All Time Low!

Een oranje cirkel!

Een oranje cirkel. Eronder staat geschreven “schuurtje”�. Ik speur de kaartjes af, maar Zack komt al naar me toegelopen. Blijkbaar heeft hij ook een cirkeltje op het papiertje staan.
Ik zat met de stille Zack! Degene die er het jongst uitzag, vond ik. Hij kon zo nog in de zesde op de middelbare zitten. Ik steek mijn tong uit naar de vriendin die Alex heeft. Zack is ook schattig. Misschien wel schattiger dat Alex. Maar Alex is leuker. Maar, ach, dat maakt niet zoveel uit. Zack lacht zijn lieve lachje en doet de schuurdeur open.
“Uhm…”� twijfelt hij, “Ik wist niet of ik jou had getrokken… Maar ik ging er wel vanuit, hehe.”� Lacht hij aarzelend. “Dus ik wil je dit geven…”� zegt hij en hij doet het licht aan. Hij pakt mijn palm en ik voel dat er iets in mijn hand valt. Ik kijk snel wat het is en zie dat het een kettinkje is. Er hangt een zilveren basgitaar aan met vleugeltjes. “Oh, Zack!”� zeg ik en knuffel hem. Ik struikel bijna over alle spullen die in de schuur liggen. “Dat had je niet hoeven doen!”� “Jawel,”� zegt hij. En blijft me vasthouden zodat ik niet meer weg kon gaan. “Zack, je mag weer loslaten, hoor.”� Hij antwoordde niet. Ik rolde met mijn ogen en vroeg: “Waarom worden jij en Rian altijd een beetje vergeten, terwijl jullie eigenlijk ook heel erg sexy zijn?”� Zack lachte. “Ik hoor dat iemand me aantrekkelijk vind.”� Hij laat los. Ik bloos en kijk naar de grond. “Oh, Zack. Dat is waar…”� Oh, nee, ik had het gezegd. Maar hij was ook zo leuk. Ik lach aarzelend. Zack knuffelt me weer en zegt: “Geeft niet. Jij bent ook niet lelijk.”� Ik laat los. “Zeg dat niet.”� Lach ik. Zack duwt me tegen hem aan. “_____, ik heb al een jaar een crush op je.”� Ik begin te gloeien. “Ik ook op jou…”� fluister ik. En daar staan we voor een paar minuten, knuffelend. Ik herinner me het cadeautje van Zack en laat los om het om te doen. “Staat fantastisch.”� Fluistert hij. Ik staar in Zacks ogen voor twee seconden wanneer hij langzaam bukt en heel zachtjes op mijn onderlip bijt. Ik zoen hem terug en trek hem nog dichter tegen me aan. Na een minuut laat ik los. “Sorry.”� Zegt ik en kijk naar mijn schoenen. “Ik… Doei.”� Langzaam doe ik de schuurdeur open en loop weg, terwijl Zack blijft staan. Verward. Maar Zack was me gewoon niet waard.

Reacties: