Hoofdcategorieën
Home » Twilight » You Colour My World » five
You Colour My World
five
Evelyn Point of Vieuw
Ik keek uit een raam in de school. Witte pluizige vlokken witte sneuw vielen naar beneden. Verwonderd staarde ik naar de sneeuw en was blij dat ik mijn Uggs aan had getrokken. Ik rilde even en sloeg mijn armen om me heen. Daarna richtte ik me weer op mijn rooster. A107. Oké dat kon niet moeilijk zijn, ik was nu bij B. Ik kon me wel voor mijn kop slaan dat ik die jongen niet had gevraagd te blijven. Ik had teveel trots. Tegen mezelf mopperend liep ik het gebouw door en vond uiteindelijk de A gang. Een snelle blik op de klok bracht me met mijn voeten op de grond, ik was tien minuten te laat. Met een zelfverzekerde blik stapte ik het lokaal in. 'U bent te laat mevrouw Moore, misschien is het tijd om een horloge te kopen.' Zei de vrouw die voor de klas stond. 'Whatever.' Even analyseerde ik de klas. Er waren twee plaatsen vrij, ééntje naast een jongen die ik in zij neus zag peuteren en nog één naast een meisje die tegen haar potlood aan het praten was. 'Ehm, er zijn geen plaatsen meer in de klas vrij?' Zei ik nonchalant. 'Misschien is het ook tijd voor een bril..' de vrouw keek me woedend aan over haar bril. 'Niet.' schijnheilig keek ik haar aan. 'Ik geloof dat die jongen net zijn snot heeft afgeveegd aan het ene bankje en dat het potlood van het meisje die andere plaats in beslag heeft genomen.' Het meisje keek blozend naar de grond terwijl in de klas zacht geroezemoes ontstond. Voldaan keek ik de klas in en ving een paar afkeurende blikken, maar de meeste waren toch bewonderend. 'Principals office. Nu.' zei de vrouw tegen me en ik rolde met mijn ogen. 'Ik weet toch niet waar dat is.' 'Paul loop even met haar mee wil je.' Mijn humeur zakte nog verder onder nul toen ik de lange dunne jongen met een beetje sullige uitdrukking op zag staan. 'Niet jij.' snauwde ze. 'Paul vooraan.' Ze had mijn nieuwsgierigheid opgewekt met de aanbiddende toon die ze aansloeg toen ze 'Paul vooraan.' zei. Een kleine glimlach sierde mijn gezicht toen een grote spierbundel met mooie ogen op me af kwam lopen, hij knipoogde naar de vrouw en keek toen naar beneden, naar mij. 'Kom mee.' Ik volgde en liep samen met Paul de klas uit. 'Je bent een stuk kleiner nu je niet van die belachelijk hoge hakken draagt.' Zei hij met een uitdagende grijns op zijn gezicht. Beledigd keek ik naar hem op. 'Ik ben één meter drieenzeventig, dat is een hele normale lengte hoor.' Waardoor het kwam wist ik niet, maar alle jongens in La Push werkten me op mijn zenuwen. Ofja, eigelijk wist ik het wel. Het kwam waarschijnlijk door het feit dat ze zo belachelijk groot waren. Blijkbaar had ik dat van het belachlijk groot hardop gezegd want Paul begon hard te lachen. Geïrriteerd keek ik naar de mensen die spontaan voor ons allemaal opzij gingen. 'Is iedereen bang voor je ofzo?' vroeg ik plagend aan Paul. Hij grinnikte en wierp me een blikkerende grijns toe die me liet knipperen met mijn ogen. 'Dat heet populariteit, ik ben verbaasd dat je dat niet kent.' Ik sloeg tegen zijn arm en wapperde met mijn hand. 'Dat deed pijn.' zei ik met grote ogen van verbazing. Hij grijnsde en stond toen plotseling stil voor een deur. 'Hier is het. Ik spreek je nog wel.' Hij grijnsde weer naar me en liet me toen alleen. Zenuwachtig klopte ik aan en trok mijn gezicht weer in de plooi. 'Binnen.' Ik opende de deur en sloeg mijn ogen neer toen ik zag wie er op de stoel zat. 'Evelyn.' zei Jack, 'Nog geen uur op school en je komt nu al binnenvallen.' Ik knikte en keek over zijn hoofd heen. 'Ik ga je geen straf geven. Maar ik wil wel dat je je ergens voor inzet. Op je oude school was je headcheerleader?' Ik knikte weer. 'Je gaat een team samenstellen voor deze school, je ontwerpt de pakjes en je leert ze choreografie. Maandag ontwerp inleveren. Woensdag audities. Dan zijn de pakjes ook klaar.' Hij glimlachte naar me. 'Wie moeten we aanmoedigen?' vroeg ik verbaad, ik had nergens een voetbalveld gezien. 'We spelen football op een grootveld in het bos en we hebben een basketbal team. Succes, je kan nu gaan.' Zuchtend verliet ik de kamer. Toch was ik enthousiast over de opdracht, ik had hier meer macht over de cheeleaders dan thuis. Even dacht ik aan Paul, hij zat vast in het footballteam. In mijn hoofd had ik zoveel ideën vooral voor de pakjes. Ik glimlachte bij het idee hoe makkelijk het te saboteren was, en hoe snel ik hier weg zou kunnen zijn.
Reacties:
Omg
Omg
Omg
Wat een geweldig hoofdstuk!
Ging bij t zelfde stukje als Fatiha helemaal strijk!
Serieus geweldig!
En ik mag Paul hier wel
God, wat geweldig dat ze die opdracht krijgt! Echt een superopdracht!
Ga maar gauw weer verder!
Xkus
Er waren twee plaatsen vrij, ééntje naast een jongen die ik in zij neus zag peuteren en nog één naast een meisje die tegen haar potlood aan het praten was.
Omg, hier lag ik gwn plat, hahaah
Leuk hoofdstuk, ze is echt geweldig.. lijkt een beetje op mij..
Hahah, grapjee
Jij moet heel snel verder gaan, anders stuur ik de kabouters op je af
xxx
I loveee it
Dit was alwéér een perfect hoofdstuk !
Héél goed gedaan !
Snel verder jij
x
...
Loveitloveitloveit!!!
Echt een geweldig hoofdstuk!
Net als alle anderen
Snel verder jij!
xoxo<3
I like it!
en nu snel verder gaan jij!