FanFic.nl

Our own Humanoid world

68. 20 augustus, middag

Jorinde her point of view.
We zaten met z’n allen gezellig aan een terrasje te eten. Voor augustus was het nog echt warm. Ik trok mijn hemd uit en legde die achter op mijn stoel.
“Woow ze gaat strippen!”� joelde Andreas. Ik grijnsde en drukte een zoen op zijn lippen.
“Dat doen jullie maar in jullie kamer asjeblieft!”� riep Makbule.
“Tuurlijk,”� knipoogde ik.
“viespeuken,”� zeiden Makbule en Tosca in koor. Ik lachte en nam Andreas zijn hand vast.
Na het eten gingen we nog wat rondhangen in het park. Ik plofte neer op het gras en ging liggen. Ik gebruikte mijn hemd als kussentje. Makbule sprong op me.
“Geweldig kussen,”� grijnsde ze en ze gaf me een por waardoor ik een spastische beweging maakte. De rest kwam erbij zitten en blijkbaar kreeg iedereen het warm. Bill bevrijde zich ook van zijn hemd waardoor hij nu nog enkel in een tanktop zat.
“Je bent echt wit weetje,”� grijnsde Makbule die zich in Bill zijn armen nestelde.
“Tja, liever een melkfles dan een zonnebank figuur,”� murmelde Bill.
“Dat is waar,”� zei Makbule.
Tosca had zich ook in Tom zijn armen gewurmd. Ze ging met haar vingers over Toms sterke gespierde armen. Zijn six-pac vond ze nog altijd het leukst. Nog voor we met onze ogen konden knipperen zagen we flitsen en hoorde we geluid van klikkende camera’s.
Bill en Tom zuchtte tegelijk en Andreas sloeg beschermend zijn armen om me heen.
“Ze laten ons ook nooit eens met rust,”� zuchtte Bill. Hij trok zijn hemd weer aan.
“Laat ze toch,”� murmelde Makbule die zich weer tegen Bill aan drukte.
“Maar nee, ze komen dichterbij en vallen jullie dan misschien lastig, dat wil ik niet,”� zei Bill. Hij stond recht en trok Makbule ook recht. Iedereen volgde zijn voorbeeld.
Tom nam Tosca wel op zijn rug en droeg haar zo mee. Ik trok mijn hemd ook weer aan en haakte mijn arm in die van Andreas.

We besloten terug te gaan naar huis. Iedereen had het wel gehad met die paparazzi. Ze bleven ons maar volgen. We kropen met z’n allen terug in de auto.
“Sorry jongens, dat is nu het nadeel om met ons om te gaan,”� zei Tom.
“Ach ja, maakt het uit, het was leuk,”� zei Tosca. Ze bekeek haar nieuwe piercings in de weerspiegeling in het raam.
“Dat klopt, het was leuk,”� zei Makbule.
Dromerig keek ik uit het raam. Ik besefte dat ik een baantje zou moeten gaan zoeken aangezien ik niet meer zou studeren. Ik beet wat op mijn onderlip en dacht na. Wat zouden de anderen gaan doen? Misschien kon ik een baan zoeken bij een fotograaf als hulpje aangezien ik toch een diploma had en ondertussen kon ik misschien mijn eigen zaak starten. De studio’s stonden er niet voor niets. Andreas porde in mijn ribben.
“We zijn er,”� glimlachte hij. We stapte uit en liepen naar binnen. De warmte viel weer op me. Met een puffend geluidje trok ik mijn hemd weer uit en bleef midden in de voortuin staan.
“Ik wil een skateramp in de tuin,”� zei ik al mompelend. Andreas legde zijn arm om mijn heup.
“En hoe wil je die hier krijgen?”�
“Er bestaan firma’s genoeg,”� glimlachte ik en liep naar Bill om toestemming te vragen. Hij was tenslotte de baas van het huis. Na vijf minuten puppyoogjes kwamen Makbule en Tosca me bijstaan met puppyoogjes en zelfs Andreas hielp. Hij was vroeger altijd skater geweest en wilde het nog wel eens doen. Bill keek met een smekende blik naar Tom.
“Geef hen dat ding, dan ben je van hen af,”� zei Tom luchtig en hij liep naar binnen.
“Zolang je zelf alles regelt,”� zei Bill tegen me. Ik knikte braaf en vloog Andreas om zijn hals. Nu alleen nog leren skaten…

Bij het avondeten ging Makbule haar gsm af. Ze vloekte nog eens tegen Bill dat hij verslaafd was aan opruimen omdat ze haar mobiel maar niet kon vinden. Opgelucht zuchtte ze toen ze het ding op de kast vond. Na een uur bellen kwam ze al huppelend de keuken weer in. Ze vloog Bill om de hals, kuste hem plat en nam zijn handen vast en maakte een dansje.
“Is Justin Bieber dood?”� riep Bill om Makbule.
“Neeh joh, mijn moeder belde!”� zei Makbule vrolijk.
“En wat zei ze?”� vroeg ik.
“Ik ben toegelaten om geneeskunde te gaan studeren in de universiteit van Berlijn!”� riep Makbule uit. Ze kuste Bill nog eens.
“Wow Makbule goed zo!”� riep Tosca. Ze vloog Makbule om de hals. Iedereen volgde haar voorbeeld om Makbule plat te knuffelen.
“Dit moeten we vieren,”� zei Tom.
“Inderdaad,”� zei Bill.
“Hebben we genoeg drank in de kelder Bill?”�
“Ik denk het, we zullen het even checken.”�

Zo gezegd zo gedaan. Er stonden zes bakken bier en zes bakken kriek in de keuken met nog eens de hele koelkast vol frisdrank voor de niet drinkers. Makbule hing al een half uur aan de lijn om Danny het goede nieuws te melden dat ze geneeskunde mocht gaan studeren. Bill liep heen en weer met snacks en Andreas deed een beroerde poging om de woonkamer te versieren. Tom zocht muziek uit en ging op elke kamer alle cd’s stelen waardoor er nu hele grote stapels cd’s stonden. Alles moest er vanavond door dacht hij met een grijns.
De avond was nog vroeg, amper zeven uur dus het zou wel een hard feestje worden. En met mijn ogen dicht kon ik al zeggen dat iedereen zich goed zou laten gaan. Tom zette nu muziek op en hij zette het ook hard. De eerste flesjes bier werden geopend en de eerste flessen cola ook. Ik nam een flesje kriek en zette dat aan mijn lippen. De bittere smaak van alcohol vloeide mijn mond in. De zoete smaak van kers nam nu overhand. Ik likte mijn lippen af en maakte een belachelijk dansje op de muziek. Blijkbaar stak mijn gedans iedereen aan. Iedereen kwam mee doen gekke bewegingen maken en dan weer lachen als iemand een heel raar iets deed. Bill had ook een flesje bier vast.
“Ik kus je niet meer tot morgen,”� zei Makbule. Ze lachte om Bill zijn pruillip en gaf hem dan een por.
“Waarom niet?”�
“Bier stinkt, daarom,”� knipoogde Makbule. Ze nam een slok cola. Bill trok weer een pruillip, maar nam toch weer een slok van zijn bier. Ik wist dat Bill snel vatbaar was voor alcohol dus hij zou snel zat zijn. Ik lacht om de gedachte. Bill en zat. Dat zou kei grappig zijn. Ik zou hem zeker uitlachen moest hij dronken zijn.

Reacties: