FanFic.nl

Our own Humanoid world

70. 21 Augustus 2010, middag

Makbule her point of view.
Tegen de middag werd ik wakker van het licht dat in mijn ogen scheen. Ik glimlachte en draaide me op mijn andere zij zodat ik Bill kon zien, maar hij lag niet meer langs mij. Ik trok een wenkbrauw op en schoof met beide voeten uit bed en gleed in mijn zachte pantoffeltjes van spiderman. Ik hoorde braakgeluiden, dus ging ik de badkamer in en trof daar Bill aan. Hij hing boven de wc en kotste alles eruit. Zijn haren zaten bij elkaar met een elastiekje. Het moest op een staartje lijken. Ik greep naar de wasbak om niet om te vallen van het lachen.
“Leuk hé, zo feestje,”� gierde ik. Bill bromde enkel wat en gebaarde dat ik hem wel met rust mocht laten als ik zo begon te doen. Ik gniffelde en nam mijn badjas van de kapstok en trok die aan. Eens kijken wat de rest aan het doen is. In de hal onder trof ik Tom aan, met Tosca boven op hem. Ze sliepen nog vredig. Ik lachte om het zicht en ging kijken als Jorinde en Andreas hier nog ergens waren. Andreas trof ik aan op de zetel en Jorinde in de keuken. Ze had een grote kop koffie voor haar neus staan. Normaal drinkt ze nooit koffie. Wat heeft de alcohol met haar gedaan? Ik schonk me ook een kop koffie uit en ging tegenover haar zitten.
“Zo erge kater?”� gniffelde ik.
“Hmm,”� was alles wat ik terugkreeg. Ik lachte en nipte van mijn koffie.
Jorinde nam een grote slok en trok een bitter gezicht.
“Iemand zei me eens dat koffie hielp ofzo,”� zuchtte ze en liet haar hoofd op tafel vallen. Ik lachte en stond op.
“Eitjes, die helpen, wil je een omeletje?”�
“Ja, dat mag,”� zuchtte Jorinde. Ik grijnsde en nam een pan uit de kast en zette die op het vuur. Ik deed er wat boter in en gooide er een eitje bij toen die gesmolten was. Nog geen vijf minuten later zette ik het bord voor haar neus, met een vork erlangs.
“Dankje! Je bent geweldig!”�
“Dat weet ik,”� gniffelde ik terwijl ik nu voor mezelf ook een eitje maakte.

Namiddag was iedereen weer in bed gekropen. Hier zat ik nu leuk alleen tv te kijken. Ik zat nog altijd in mijn pyjama omdat Bill nog altijd de badkamer in beslag nam. Ik had hem al gezegd een douche te nemen, maar luisteren, dat is wat anders. Bill kan soms zo eigenwijs zijn.
“Hoi schat,”� zei Bill schor toen ie langs me kwam zitten.
“Toch naar me geluisterd,”� gniffelde ik terwijl ik door zijn natte haren woelde.
“Nja,”� zuchtte hij terwijl hij tegen me aan kwam liggen.
“Moet ik een eitje voor je maken? Dat helpt tegen een kater.”�
“Als je dat wilt, anders maak ik het wel zelf.”�
“Nee, ik doe het graag voor jou, maak het jezelf comfortabel, ik ben zo terug dan.”�
Ik gaf hem nog een zoen op zijn voorhoofd en sleepte mezelf dan naar de keuken om een eitje te bakken. Toen dat ook weer klaar was zette ik het voor hem neer op het salontafeltje. Gretig begon hij er van te eten.
“Het is echt heel lekker schat,”� zei hij met zijn mond vol. Ik lachte en drukte een zoen op zijn wang.

In de avond was iedereen weer wat aanspreekbaar hoewel Tom en Tosca nog altijd in bed lagen. De enige die aan het avond eten zaten waren Bill, Andreas en ik. Jorinde lag op de zetel.
“Jullie moeten jullie zelf eens zien,”� lachte ik. Bill haalde zijn schouders op en nam een hap pasta. Andreas deed hetzelfde gebaar en nam ook een hap pasta. Soms leken die twee erg op elkaar. En ze zijn niet eens broers, maar beste vrienden. Ze dragen zelfs de zelfde ketting. Zo eentje om een foto in te doen.
Na het eten gingen we gezellig met z’n allen rond de tv hangen. Tom en Tosca kwamen nu onder want Tom wilde echt een film zien die op tv kwam. Bill was nu in luid protest omdat hij die film saai vond, Jorinde verdedigde Bill, maar Tom besprong toen Jorinde en toen ontstond er een kussen gevecht en kreeg ik af en toe een kussen tegen mijn hoofd. Tom viel zelfs eens van de zetel toen ik zo gezegd een raar gezicht trok.

Jorinde her point of view
Na het kussengevecht gingen we dan toch maar naar Tom zijn ‘leuke’ film kijken. Hij was nog geen één minuut bezig toen Bill al riep dat ie saai was. Makbule viel daardoor bijna van Bill zijn schoot van het lachen. Ikzelf kon ook amper mijn lach in houden en Andreas lag al helemaal strijk.
“Wat?”� vroeg Bill niets begrijpend.
“Je bent grappig, sukkel,”� grijnsde Makbule en ze gaf hem een por in zijn zij waardoor ie een rare beweging maakte.
“Zeg,”� pruilde Bill en hij porde Makbule terug waardoor er een porgevecht ontstond waardoor Bill op de vloer belande met Makbule bovenop hem.
“Huur een kamer,”� zuchtte Tom die een kussen tegen het tweetal gooide.
“Waarom een kamer huren als we boven een kamer hebben met een goedverend bed.”�
“Bespaar me de details!”� riep Tom en een tweede kussen volgde.
“Laten we een hotelkamer huren,”� fluisterde Bill zwoel in Makbule haar oor.
“Vetzak, laten we gewoon naar boven gaan,”� zei Makbule. Ze kroop van Bill af en hielp hem recht en sleurde hem mee naar boven. Tom grijnsde triomfantelijk.
“Kunnen wij tenminste rustig film kijken.”�

Reacties: