FanFic.nl

Our own Humanoid world

71. 23 augustus 2010, middag

Jorinde her point of view.
Het was lekker rustig nu. Bill en Tom hadden net afscheid genomen en waren naar Maleisië vertrokken voor de mtv day, Tosca was aan het solliciteren bij een of ander foto zaakje en Makbule maakte cupcakes. Andreas en ik keken toe hoe de skateramp in onze achtertuin werd opgebouwd. We hadden toch zo een grote tuin dus waarom er geen skatepark van maken? Andreas had me ook al een paar basiskneepjes skateboarden geleerd, niet dat ik er al veel van kon, maar het lukte wel. Hoewel ik hopeloos was volgens hem. Het was vrij stil nu, zeker omdat Bill er niet was. Die gast praat de hele dag en als hij buiten is hoor je hem zelfs tot binnen praten. Maar over twee weken zijn ze al weer terug. Nu even wat fotoshootjes, interviews en het optreden doen en dan zijn ze er weer.

“Kom schat, gaan wij nog even oefenen,”� zei Andreas. Hij legde zijn arm rond mijn middel en trok me tegen zich aan. Ik moest omhoog kijken. Ik glimlacht een drukte een kusje op zijn kaak. Die was gladgeschoren. Andreas had zijn haren gisteren weer bruin geverfd. Kei heet als je het mij vraagt. Ik trok mijn rod,wit geruite hemd uit en legde hem op het gras. Andreas grijnsde even bij het zicht. Ik droeg gewoon een zwarte tank top en een donkere skinny jeans en gemakkelijke vans. Hijzelf droeg bijna hetzelfde. ‘Echte liefde’ had Bill ooit eens vol vertedering gezegd. Andreas had hem toen een mep op zijn achterhoofd gegeven.
‘Echte vriendschap’ had hij met een grijns gezegd. Ik moet nog altijd lachen als ik er aan denk. Andreas duwde me zijn skateboard in mijn handen. Ik klemde me vast aan zijn tank top en zocht dan evenwicht op het skateboard. Toen ik dat had gevonden liet ik hem los en ging de oprit af. Die was immers lang genoeg om op te skateboarden. Trots keek Andreas me na, tot ik afweek en op het gras terecht kwam. Ik viel recht op mijn kont en kreeg een lachstuip. Andreas kwam lachend afgelopen en nam me op.
“Heb je je pijn gedaan?”�
“Nee, mijn dikke kont heeft de schok opgevangen, goed hé.”�
Andreas schudde zijn hoofd en zette me weer op beide voeten. Ik nam het skateboard weer en ging erop staan, zonder Andreas zijn hulp. Ik skaten nu weer richting ons huis. Makbule stond nu in de deuropening te kijken. Ze grijnsde toen ik weer bijna viel. Andreas kwam nu afgelopen en nam het skateboard over, deed een paar truckjes en viel niet! Makbule was langs me komen staan.
“Wat een slijmbal,”� grijnsde ze.
“Dat is Bill ook hoor, heb je niet door hoe hij je soms probeert te verleiden met zingen?”�
“Natuurlijk wel,”� grijnsde Makbule.
Ik gniffelde en rende op Andreas af, sprong in zijn armen en drukte een zoen op zijn lippen. Met een grijns sloeg hij zijn armen rond mijn middel waardoor ik mijn benen rond zijn middel kon doen zodat ik eigenlijk aan hem hing. Op de achtergrond hoorde ik Makbule nog vertederd ‘oooh’ zeggen, maar al snel was ik afgesloten van de wereld en zag ik enkel nog Andreas en zijn mooie blauwe ogen. Miljoenen vlinders explodeerde en verspreide zich. Met hem wil ik oud worden. Zo droeg Andreas me ook naar binnen. Onderweg raapte we onze hemden nog op. In de keuken lieten we elkaar weer los om een cupcake te stelen. Gemeen rende we weg om ze op te eten.

Tegen de late namiddag kwam Tosca ook weer terug. Net als ons nam stal ze een cupcake en at die op. Andreas en ik zaten in de zetel wat te klooien toen ze bij ons kwam zitten.
“Huur een kamer en die skateramp van jullie schiet al aardig op,”� zei Tosca. Ik ging recht zitten, per ongeluk op Andreas kruis waardoor ie een kreet liet. Tosca trok een wenkbrauw op.
“Het is niet wat je denkt, ik zat gewoon verkeerd.”�
“Dat klonk wel fout weetje,”� lachte Andreas. Tosca haar wenkbrauw ging nog meer de lucht.
“Nja, dus, ja die skateramp van ons schiet goed op,”� zei ik.
Makbule kwam er nu ook bij zitten.
“Niet in het openbaar,”� grijnsde ze. Ik bekeek hoe ik en Andreas zaten en grijnsde onschuldig. Ik ging weer normaal zitten waardoor Tosca ons nu al iets normaler aankeek.
“Wat doen we vanavond?”� vroeg ik.
“Weet ik niet,”� zuchtte Tosca. Ze schopte haar schoenen uit en ging liggen.
“Vrouwen avondje,”� grijnsde Makbule.
“Zeg,”� pruilde Andreas.
“Wie zegt dat jij geen vrouw bent,”� knipoogde ik. Andreas draaide met zijn ogen en drukte een zoen op mijn wang.
“Is er nog ijs? Anders gaan ik en Andy wel naar de winkel om Ben en Jerry ijs te kopen.”�
“Nee, Tom had de laatste opgegeten.”�
“Oh, wel, dan zullen wij naar de winkel gaan,”� zei ik terwijl ik al recht stond en Andreas probeerde uit te zetel te trekken.
“Als jullie dan ondertussen een leuke film of dergelijke uitkiezen kopen wij ijs en misschien ook nog wat chips.
“Ja, doe dat!”� riep Tosca. Ik nam mijn hemd van de keukenstoel, gooide die van Andreas tegen zijn hoofd en trok mijn hemd aan en ook mijn vans. Andreas volgde mijn voorbeeld greep zijn autosleutels van de keukenkast en pakte zijn portemonnee.
“Tot strakjes!”� riep ik nog voor ik de deur uithuppelde met Andreas achter me aan die zijn mooie Audi al van op een afstandje opende. Ik kroop op de bij rijders zit en wachtte tot langzame Andreas langs me was komen zitten.

In de winkel nam ik vier potten Ben en Jerry coockie dough en Andreas kwam af met vier zakken chips. Hij grijnsde en legde het in onze kar. Onderweg namen we nog wat snoep mee dat ons wel lekker leek. Toen onze kar toch wel vol lag gingen we betalen. Andreas haalde zijn geld boven en betaalde. Toen we op de parking kwamen werden we meteen blind van flitsen. Paparazzi? Wtf waarom moesten die ons hebben? Ik keek Andreas vaag aan.
Hij haalde zijn schouders op en grijnsde.
“Nadeel van beste vrienden van een beroemdheid zijn.”�
Ik lachte om zijn luchtige uitspraak en hielp hem al onze proviand in de auto te laden.
Terug thuis zette we meteen het ijs in de diepvriezer en legde de chips en snoep in de kast. Het was nog maar amper vijf uur en we moesten eerst nog avond eten. Een pizzageur kwam ons tegemoet. Hmm pizza!

Reacties: