FanFic.nl

Our own Humanoid world

72. 23 augustus 2010, avond

Jorinde her point of view
Met het ijs zaten we achter de tv. Chocolat speelde zich af. Met Johnny Depp. Het ijs ging vlotjes naar binnen. Je zag iedereen met smaak eten. Ben en Jerry ijs is dan ook heerlijk lekker. Ik lag helemaal in Andreas zijn armen. Af en toe voerde hij me zijn ijs ook al had ik zelf ijs. En af en toe plaagde hij me ook door met zijn tong vol ijs aan mijn neus te likken. We hadden al geen oog meer voor de film.
“Jongens, huur een kamer,”� grijnsde Makbule. Andreas liet me los en at verder zijn ijs op. Ik volgde zijn voorbeeld. Na het ijs volgde nog chips en het snoep dat we hadden gekocht. Na drie films besloten we te gaan slapen. We wenste elkaar slaapwel en gingen naar boven. Andreas plofte op ons bed en trok zijn kleren uit tot op zijn boxer. Ikzelf trok mijn pyjama aan en kroop langs hem.
“Wat doen we morgen?”� vroeg ik.
“Skaten ofzo?”�
“Lijkt me prima,”� zei ik terwijl ik dichter tegen Andreas aankroop. Hij ging met zijn hand door mijn haren.

Ik werd wakker gemaakt door Andreas die op me zat. Hij blies zachtjes in mijn gezicht. Toen ik mijn ogen opende zag ik een grijnzende Andreas voor me.
“Goede morgen schoonheid, lekker geslapen?”�
“Zeker dat,”� geeuwde ik nog eens.
“En gaan we zo skaten?”�
“Dat heb ik je toch beloofd,”� knipoogde ik. Ik stapte uit bed en trok onze kledingskast open.
“Wat zou ik aandoen?”� Andreas kwam langs me zitten en nam een afgewassen grijze skinny jeans uit de kast, een bandshirt en een rood zwart geruite hemd.
“Dankje schat,’ gniffelde ik.
“Graag gedaan.”�
Pas nu zag ik dat hij al aangekleed en wel was.
“Ik ga naar de kapper,”� zei Andreas nog voor hij de deur uit ging.
“Ga je je laten haar verven?”�
“Ja, ik heb uitgroei, zie je, zeker tien kilometer.”�
“Heftig,”� grijnsde ik en ging de badkamer in.
Na mijn douche merkte ik ook mijn uitgroei op. Gelukkig had ik nog een doosje haarverf staan dus verfde ik mijn haar. Ik liet het intrekken spoelde het erna uit. Mijn haren waren weer zo wit als voordien. Tevreden bekeek ik het resultaat. Met een schaartje knipte ik ook nog even mijn pony bij en ging dan schoenen zoeken. Mijn Dr. Martens boots keken me verleidelijk aan, dus trok ik ze aan.
Blijkbaar zaten Makbule en Tosca al aan het ontbijt.
“Waarom heeft je vriendje zoveel haast?”�
“Hij ging naar de kapper,”� gniffelde ik en schoof bij.
“Welke dag is het vandaag?”� vroeg ik
“Het is de 24e, hoezo?”� zei Tosca.
“Oh damn, vandaag is het inschrijvingen op die kunstschool in Berlijn.”�
“Serieus?”� riep Tosca.
“Ik moet me inschrijven dan,”� zeiden we in koor.
“Nu moet ik Andreas vertellen dat we vandaag niet kunnen skaten, zullen we samen gaan?”�
“Lijkt me prima, ga je mee?”� vroeg Tosca aan Makbule.
“Ik blijf hier, kan ik even lezen.”�
Toen Andreas terug kwam van de kapper vertelde ik hem dat we naar die school zouden moeten gaan, even was hij teleurgesteld, maar toen besloot hij toch met ons mee te komen. Zijn haren zagen er ook weer mooi bruin uit. Ik kon het niet laten er in te wrijven. Na het middag eten kropen we met z’n drieën in Andreas zijn auto en we reden richting centrum Berlijn. Het was niet ver en we kwamen nog eens tot de conclusie dat de school langs Makbule haar toekomstige school zou liggen. Het was een enorm groot gebouw met op de voorgevel in witte letters ‘kunst’ op.
“Wat ga je eigenlijk doen?”� vroeg ik aan Tosca.
“Iets met fotografie ofwel schrijven, ik twijfel nog.”�
“Ik ga sowieso fotografie doen,”� zei ik vastbesloten.
Andreas parkeerde op de enorme parking. We liepen naar de ingang. Er waren zoveel mensen aanwezig dat het even zoeken was waar we ons konden inschrijven. Uiteindelijk schreef ik me in voor de richting fotografie, waar ook grafische vormgeving bij zat. Zoals websites opmaken, kaften voor boeken illustreren en dergelijke. Tosca schreef zich in voor een schrijvers opleiding. Als keuze vak koos ze fotografie. Zo had ze nog iets van beide. Toen gingen we kijken naar alle ruimtes en lokalen.
Het was al half vijf toen we weer buiten stonden. We hadden de hele namiddag er rondgehangen, vol interesse naar alles gekeken en al gedroomd over volgend schooljaar. Eerst wilde ik niet meer studeren, maar besloot het toch maar te doen. Je zou een beter diploma hebben en dan zou je beter werk vinden. Ik kon wel nog altijd een bijbaantje gaan zoeken. Ik werd volgende maand twintig, dan moest ik toch wel iets redelijks vinden.
Tosca vertelde Makbule uitgelaten over vandaag toen we terug waren. Over wat we gezien hadden en dat we ons hadden ingeschreven.
“En de school ligt langs de jouwe, dus kunnen we samen gaan. Als Bill of Tom ons één van hun auto’s leent, moet dat wel lukken.”�
“Ik kijk wel uit naar september,”� grijnsde Makbule.
Ik plofte langs haar in de zetel en schopte mijn boots uit.
“Ik stiekem eigenlijk ook.”� Gaf ik toe.
“Jullie zijn niet de enige.”�
“Ik zal dan ook maar weer eens werk gaan zoeken zeker,”� grijnsde Andreas.
“Vraag aan Bill en Tom als je iets bij hen kan gaan doen,”� zei Tosca.
“Nooit meer,”� lachte Andreas.
“Hoezo?”� vroeg Makbule nieuwsgierig.
“Ik was hen persoonlijke assistent, nooit meer.”�
“Zijn ze dan zo diva?”�
“Nee, gewoonweg irritant,”� lachte Andreas. “Maar dat ben ik wel gewoon van hen. Zo zijn ze nu eenmaal.”�
“Misschien kan je een andere job krijgen?”� lachte Makbule.
“Misschien wel, ik kan er altijd achter vragen.”�
“Mooi zo,”� lachte ik.
“Misschien word ik wel Natalie haar assistent, dat is nog minder erg. Ik heb toch ooit eens een kapper opleiding gevolgd.”�
“Serieus?”� grijnsde ik.
“Hier ga je me nog vaak mee plagen hé?”�
“Wees daar maar zeker van,”� grijnsde ik. En ik ging op zijn schoot zitten om een kus op zijn lippen te drukken.

Reacties: