FanFic.nl

Even the strongest, can be broken. || Zayn Malik

001.

Een zucht ontsnapte tussen mijn lippen vandaan. De bus was er nog niet en het regende ook nog. Met mijn iPod in keek ik om me heen toen ik plots tussen de aarde iets zag bewegen. Het trok mijn aandacht. Ik liep er rustig op af en pakte het witte papiertje op ik zag er letters op staan maar kon niet goed lezen wat er stond. Met de mouw van mijn vest veegde ik de aarde van het kaartje, nu waren de letters duidelijker. ‘One Direction concertkaartjes!’ Las ik op en met grote ogen bleef ik kijken. Hoe kan dat nou? Wie laat zijn concertkaartjes nou vallen? Ongeloofwaardig staarde ik naar het kaartje en stopte het daarna zo snel ik kon in mijn zak. De bus kwam eraan en vrolijk stapte ik in, het voelde alsof ik het kaartje had gestolen maar het voelde goed om te weten dat ik nu naar het concert kon. De bus begon langzaam te rijden en ik keek naar buiten.
Weer denkend aan hem.
Op school aangekomen rende ik meteen naar Kim, mijn beste vriendin. ‘Moet je kijken,’ zei ik en duwde het kaartje in haar handen. Ze zei niks en staarde naar het kaartje ‘O mijn god, hoe is het je gelukt?’ Vroeg ze en ik grijnsde breed. ‘Je gelooft het nooit heb het gevonden,’ zei ik en keek haar aan.
‘Ga weg echt niet!’
‘Jawel.’ Ik grijnsde breder en pakte het kaartje weer aan. ‘Ik mag niet,’ zei Kim met een bedroefd gezicht. Mijn mond viel open ‘waarom niet?’
‘Me moeder is weer overbezorgd,’ zuchtte ze en ik beet op mijn lip.
We hoorde de bel en liepen samen zwijgend naar binnen. We hadden het afgesproken dat we samen naar het concert zouden gaan. Moest ik nu wel of niet gaan? Ik keek vanuit mijn ooghoek naar Kim die naar de grond keek en met een verdrietig gezicht. In mijn hoofd spookte allerlei gedachten.
Wat moest ik nu?

_________________
Reactie?

Reacties: