Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » In A Perfect World [vervolg Flow] [7/7] » 6

In A Perfect World [vervolg Flow] [7/7]

28 okt 2011 - 18:10

2779

0

353



6

“Niet veel, maar het zal het doen....”¯ vermeldde Shawn en schopte slordig een paar ogenschijnlijk gloednieuwe Nike's uit hun pad.

De smaak van gekus vol nagelaten behoefte bleef op Toms lippen. Hij liet zijn tong over een spoor langs het oppervlak van zijn onderlip gaan, nog vochtig met zijn en het gemengde speeksel van Shawn. Hij kon het niet echt helpen toen hij de krakende deur achter zich sloot en sloeg zijn armen losjes rond het figuur dat daar stond. Shawn verroerde zich niet. Hij liet Tom zijn voorhoofd tegen zijn nek drukken en ze stonden daar voor een tijdje. Tom was niet echt zeker voor hoe lang, maar geen van beide stond te popelen om zich weg te trekken. Shawn speelde met Toms vingers. Misschien hield hij ook van zijn handen? Tom begreep het nooit, maar Shawn altijd. Voor hem was het vreemd, maar op een onschuldige manier.

“Wil je koffie? Ik kan het voor ons maken... Ik denk dat ik misschien ook iets anders heb als je het niet wilt...”¯

Shawn was het die de stilte doorbrak.

“Koffie is prima.”¯ Tom liet Shawn los, zelfs als hij dat echt, echt als laatste gewild zou willen hebben. Voor meer dan een minuut, een uur. 'S nachts.

De rest van zijn leven.

Het appartement was vrij klein, maar gezellig. Of misschien was het gewoon de reden voor hem om daar te zijn? Tom zat op het bed terwijl Shawn klikte op de computer muis op de tafel, wakkerde het slapende scherm, klikte een paar keer en Tom herkende de eerste paar akkoorden onmiddellijk. Het deed hem glimlachen, het gevoel dat iemand hem kende, maar niet in de griezelige manier waarbij hij vaak het gevoel had. Het voelde alsof iemand werkelijk om hem gaf om naar hem te luisteren. Een vinger klopte ritmisch tegen zijn dij, samen met de woorden in een perfecte flow toen Shawn verhuisde naar de kleine keuken om mokken uit de kast te pakken. Zijn shirt stond hoog genoeg om een ​​verleidelijke centimeter van de gladde huid van Shawns zijde te zien en Toms ogen streelde dat stuk van de huid. Een vrouwelijke stem vulde de pleinen van het appartement, liet de muren trillen.

“New York!!!!
Concrete jungle where dreams are made of,
There's nothing you can’t do,
Now you're in New York!!!
These streets will make you feel brand new,
the lights will inspire you,
Let's hear it for New York, New York, New York…”¯


Dit was niet New York, maar wie kon het schelen? Shawn wendde zijn rug tegen de koelkast deur en beantwoordde de strelende blik in Toms ogen die hij halverwege ontmoette. Ze wachtten in stilte tot de koffie klaar was. Het lied werd overgeslagen naar de volgende, schuifelde uit een afspeellijst. Shawn verlaagden zijn ogen tot het paar van de bekers die hij in zijn handen hield, een eenvoudige zwarte, de andere met een oude en versleten logo van Hard Rock Cafe op zijn kant. Een bitterzoete lach ontsnapte Shawns lippen.

“Ik wilde je echt haten. Echt waar, weet je.”¯

Tom wist niet hoe hij daarop moest antwoorden, want hij verdiende het. Eindelijk hief Shawn zijn blik terug naar Tom, die een roze kleur van verlegenheid over zijn wangen kreeg.

“..En daar sta je dan. Nog steeds... Ik kon het facking niet. Hoe zielig is dat? Hoe duidelijk het werkelijk is?”¯ Shawn zette een uitbarsting voort van eerlijkheid. “Het is gewoon... je bent anders. En ik bedoel anders dat ik het weiger om je te zien zoals ik je gisteren zag, dat is een feit, en anders op een manier dan... Shit, dan wie ik dan ook heb ontmoet.”¯

Tom slikte, verkruimelde op zijn gedachten. Zijn voet friemelde heen en weer toen hij op zijn lip beet zoals hij altijd deed. Shawn kwam hard en zwaar aan met zijn woorden, met zijn schattige eerlijkheid.

“Ik... Ik wil niet dat je me haat.”¯ Tom plukte voorzichtig één voor één zijn woorden. “Omdat je anders bent... Speciaal, soort van.”¯

En beiden wisten de waarde van deze kwetsbare zinnen.

“Ik heb gisteren live naar je gekeken, wist je dat?”¯ glimlachte Shawn een bijzondere glimlach en Tom werd een beetje rustig.

“Nee... maar ik denk dat dat logisch is,”¯ dacht Tom na. Een grijns trok aan de hoek van zijn mond. “Als ik dan anders ben.”¯

“Speciaal,”¯ grinnikte Shawn.

“Ja... Dat waren wij... Was ik goed? Ze zeiden dat het een vrij goede was gisteren, maar...”¯

"Ja, dat was je. En hey, jij hoort te zeggen dat je dat natuurlijk was, is dat niet de Tom Kaulitz?”¯ Er was een schattige twinkeling in Shawns ogen en het maakte het moeilijk om te ademen voor Tom, de vlinders fladderden fel in zijn maag.

Het koffiezetapparaat had zijn werk gedaan en Shawn slofte zijn weg over de vloer naast Tom, die hem een ​​mok overhandigde - de eenvoudige zwarte - en sprong op het bed, zittend op een been. Zijn andere been raakte bijna die van Tom aan. De afspeellijst op de computer was afgesloten en het enige wat overbleef was elektrisch gezoem.

“Je zag er zo verdomd heet uit daar...”¯

Een roze tint sloop stiekem op Toms wangen. Het effect was anders dan wanneer het van Shawn kwam en niet als een herhalende zucht van duizenden en duizenden van onbekende mensen. Het kwam dichtbij, raakte zijn huid schaamteloos en kleedde hem. Hij vond echt niet dat hij sexy was, hij was gewoon... Tom. Shawn draaide zich zijwaarts naar Tom, trok aan de stof van zijn spijkerbroek op zijn dij toen hij zijn been aanpaste tussen hen, zo verdomd dichtbij. Tom perste de beker in zijn hand, nam een slok van de koffie en was er niet zeker van wat te doen.

Behalve dat hij echt, echt weer de smaak Shawns lippen wilde proeven.

Shawn haastte zich niet. Hij glimlachte alleen maar nieuwsgierig naar Tom en wachtte op de reactie van Tom. Er was een warmte in zijn ogen, die bijna dezelfde kleur als Tom had.

“Kan ik... je kussen?”¯ Het was maar een fluistering, flapte er onhandig uit, maar het maakte niet uit. Shawn knikte, nog steeds glimlachend.

Toms hand vond Shawns knie, reisde langzaam langs zijn dij op het oppervlak van de dikke stof. Shawn nam de beker uit Toms hand en zette het op het nachtkastje bovenop een aantal tijdschriften. Ze waren zo dichtbij en Tom voelde de zachtheid toen hij zijn andere hand hief om de zijkant van Shawns hoofd te strelen, vingers streelde zijn haar. Hun lippen ontmoetten elkaar, schitterden in de vreugde van de hereniging, en opende zich voor tongen om elkaar aan te raken. Tom dacht niet dat hij ooit moe hiervan kon worden. Een hand vond zijn weg naar Shawns heup. Shawns handen streelde Toms gezicht, hielden hem nog zachtjes vast toen ze verkende.... en onderzochten... en onderzochten.

En onthielden.

Shawns tanden trokken lichtjes aan Toms stalen ring. Tom leunde achterover, liet zijn rug botsen met het zachte matras met een zachte plof, en Shawn volgde hem, klom bovenop hem. Knieën vonden hun plaats tussen elkaar, heupen op elkaar geperst. Tom verharde net zo snel als de sensatie, duwde tegen Shawn, die langzaam bovenop hem wiegde, rolde hun lichamen samen. Shawn verbrak de kus en zijn warme adem streelde zijn weg naar Toms nek. Tom had niet eens gemerkt hoe hij begon te hijgen.

“Je zag er zo perfect uit, Tom... Zoals altijd...”¯ De woorden fluisterden tegen zijn nek.

Het bed kraakte onder hen toen Shawn een betere positie bovenop Tom nam en Tom verplaatste zijn handen om Shawns rug ongeduldig te strelen, begon vanaf het begin zijn nek, volgde de vorm van zijn rug, schouderbladen en spieren. Op hun weg naar beneden en reikte Shawns kromming van zijn kont, stopten daar om te rusten, trok de zoom van zijn shirt hoger. De warmte van de menselijke huid voelde goed onder Toms vingertoppen. Hij voelde hoe hard Shawn ook was. Hun gezamenlijke bewegingen die hen beiden liet hijgen, hongerig naar meer. Tom had het zo veel gemist. Te duur. Een neus snuffelde aan de verleidelijke geur en rook de feromonen van Shawns hals.

“Mag ik...”¯ mompelde Tom en reikte zijn bevende hand tussen hen om Shawns jeans uit te trekken.

Shawn knabbelde aan Toms oren, een voor een, veranderende van kant, voordat hij zichzelf een beetje omhoog duwde met zijn armen, ontmoette Toms ogen. Ze waren even donker, even vol van lust. Tom werkte snel om iets te bevijden wat hij al die tijd had gemist en was bang op hetzelfde moment. Een rustige kreun werd vrijgegeven toen Tom uiteindelijk zijn weg naar binnen vond in Shawns broek, om zijn stijve lid en sloot zijn vingers er omheen. Een slag op zijn tijd en Tom had het gevoel dat zijn pik klopte elke keer als hij Shawns trilling in zijn hand voelde. Hij was niet geïnteresseerd in een pik, oh hell no, maar het voelde nog steeds goed in zijn hand. En Tom wilde het zo graag, om het te voelen, tegen hem. In hem.

Ze ontketende hun behoeften. Ademloos kusten ze, kneusden elkaars lippen, maar dat maakte niet uit. Shawn duwde Toms benen uit elkaar, paste zichzelf aan tussen hen en bewoog zich tegen Tom, terwijl Toms hand nog steeds zijn eigen beweging heen en weer maakte op zijn stang. Tom liet het volledig gaan. Zijn ledematen wikkelde zich om Shawns behoeften en verlangen. Eén voor één verwijderde ze kleding van elkaar, gooiden ze op de grond totdat er niets meer te verwijderen was. Baggy kleren waren niet meer ter dekking van hun intimiteit, hun kwetsbare en blote huid.

Hun spraak waren nu kreten van lust, herhalingen van hun namen en oh's en fluisterende vloekwoorden - in het Engels en Duits. Vonken liepen van stijve lullen naar hun hersenen toen hun erecties tegen elkaar streelden. Shawn rolde op zijn zij naast Tom en Tom volgde hem, weer tegenover hem. Dwong zijn hart te vertragen en zijn kloppende lul een beetje te kalmeren, Tom streelde Shawns gezicht. Zijn wijsvinger ontmoette Shawns lippen, die hij in zijn mond zoog. Een tong speelde er omheen en bootste een pijpbeweging na. Het was hopeloos voor Tom om zelfs maar te proberen om dingen meer te vertragen.

Niet dat hij dat zelfs wilde.

Shawns hand lag plat op Toms borst, voelde spieren eronder en maakte zijn weg naar beneden. Een duim streek over Toms tepel, cirkelde er een paar rondjes over totdat hij bij zijn buikspieren overbleef. Tom voelde de zeldzame aandoening. Iets wat hij eigenlijk niet had gevoeld toen hij met anderen had geslapen. Het was dichtbij de liefde die hij voelde voor Bill... of hun honden... maar het was niet helemaal hetzelfde. Het was meer behoeftigend, meer onzeker, meer adembenemend.

“Weet je zeker dat je dit wilt doen?”¯ Shawn stak zijn vinger uit, vroeg het ademloos, en Tom knikte.

“Meer dan ooit.”¯

Het was een belofte voor Shawns hand om verder te gaan. Zijn hand vond Toms lul en pakte hem stevig, maar voorzichtig. Een paar luie slagen zorgde ervoor dat Tom zich terugkeerde op zijn rug en drukte zijn heupen onvrijwillig omhoog in het ritme van de slagen. Shawn kroop deels bovenop Tom, die zijn ogen had gesloten, lange wimpers trilden. Tom voelde het zo sterk; de behoefte. Het was bijna een pijn in zijn maag. Een hand liet los toen Shawn een vinger snel op zijn lippen bracht, bedekt met zo veel speeksel dat hij zonder kon wegdruipen, en vervolgens verdween de hand tussen Toms benen.

Het was een hemel. Een elektrische schok. Een vinger raakte voorzichtige zijn gat. Speeksel maakte het gemakkelijk om er rondjes omheen te maken, om licht te drukken, maar niet om Tom op te dringen. Gewoon nog niet. De vochtige adem streelde Toms nek toen Shawn Tom aanraakte op plaatsen waar niemand anders hem had aangeraakt. Tom kreunde zachtjes en verdwaalde in zijn eigen hartslag in zijn oren. Ze kusten weer, nu streelde Tom Shawns gezicht toen Shawn eindelijk zijn vinger door de ring van de spieren heen duwde.

“Zo fucking perfect...”¯ hijgde Shawn tegen Toms mond en Toms antwoord was alleen gejammer.

En na lange momenten van het aanraken, kussen en angstige stoten waar heupen op elkaar werden ingesteld en harde lullen tussen hen in werden geklemd, toen Tom voor het eerst in zijn leven een ander persoon binnen in hem voelde komen, kon hij er niet zekerder over zijn geweest. En toen ze elkaar neukten, voelde Tom zich emotioneel net zo vol als fysiek.

***

Tom grinnikte een beetje toen Shawn over hem heen kroop om zijn sigaretten te bereiken uit zijn broekzak, dat als een hoopje op de vloer naast het bed lag. Met een ademloze grom slaagde hij er eindelijk in om het pakje te pakken en rolde terug naar zijn kant. Ze staken de sigaretten aan en bliezen het rook in gelukzaligheid uit. Toen Tom zijn positie veranderde, voelde hij zich pijnlijk, maar er was geen spijt. Ook deze keer niet. Hij wist niet wat hij wilde. Dit voelde goed en goed om naast elkaar te zijn. Dit ging niet werken, op geen enkele manier in dit leven. Verwarring en gezegende onwetendheid allemaal door elkaar heen gemixed. Shawn rolde Toms vlechten om zijn vinger en Tom beantwoordde door zijn hoofd dichter naar dat van Shawn te brengen.

Plotseling barstte Shawn in luchtig lachen uit.

“Ik kan nog steeds niet geloven dat je zei dat ze nep waren in een interview.”¯

“Huh? Wat is er?”¯ Tom was in de war.

“De tanden. Bills tanden. Oh man, ik moest zo lachen.”¯ Shawn grinnikte.

Toms lippen krulden omhoog in een scheve grijns. “Maar ze zijn het echt en iedereen weet het. En je hebt op de loer gelegen.”¯

Shawn haalde zijn schouders op in wat hij kon uit zijn benarde positie. “Stoort het je?”¯

“Nah. Ik denk het niet.”¯ Dacht Tom en Shawn richtte een slordige kus op Toms wang.

Tom zoog zijn longen vol met rook, hield het daar voor een tijdje en blies het uit de richting van het dak. Hij had nagedacht. Ze lagen knuffelend naast elkaar, zweet van de seks was al gedroogd op hun huid. Naakt. En Tom was nooit geïnteresseerd in mannen. Niet in zijn leven. Ongeacht te zijn zoals dit, huid tegen huid.

“Hoe kwam je er doorheen?”¯ Tom draaide zich om, om naar Shawn te kijken.

“Door wat?”¯ antwoordde Shawn met zijn blik.

“De angst... Ik bedoel, je aarzelt niet en je bent zo zeker van... alles.”¯

Shawn bleef een tijdje stil alsof hij op zoek was naar de juiste woorden. “Ik was ooit net als jij.”¯

“Wat is er gebeurd?”¯

“Ik werd verliefd.”¯ Shawn liet een vlecht uit zijn vingers vallen en hielp zichzelf te leunen op zijn elleboog.

“Oh...”¯ antwoordde Tom schuchter, omdat Shawn duidelijk niet van plan was om verder te gaan. Tom was bang, hij was echt bang dat hij verliefd zou worden op de schattige jongen met bruine ogen, met baggy kleding en een hel van goede smaak in muziek. In alle eerlijkheid was Tom niet zeker of hij bijna net zo klaar voor was om dat te doen. Hij wilde het, maar hij kon het niet. Het zou hem ruïneren. Het was al genoeg voor hem, knaagde langzaam op hem, luisterde naar jaren van het afzien van zowel de media of haters. En zelfs voor dat, voor Tokio Hotel. Ze zouden hem uit elkaar scheuren.

"Ik weet dat je dit niet kunt doen. Dit... wat het ook is wat we hebben. Er is geen noodzaak voor bullshit,”¯ zei Shawn serieus, maar met niet zo veel hints van woede in zijn stem. “Ik fucking haat het, maar dat is zoals het is. Ik weet niet eens of ik je heb geneukt omdat dit altijd de zaken ingewikkelder maakt. Ik wil niet verliefd op jou zijn, Tom...”¯

Tom nam de ​​half gerookte sigaret tussen Shawns vingers vandaan en verpletterde hem in een asbak naast zijn eigen voordat hij dichter bij Shawn rolde. Verstrengelde hun benen en armen en hij gaf toe dat hij bang was, hij was doodsbang omdat hij Shawn zo leuk vond. Hij wilde niet verliefd zijn, maar het was niet aan hem om dat te beslissen.

Daar was het weer - een schaakmat. Wat was er veranderd? Niets, maar ze waren op dezelfde pagina en het was een geruststellende gedachten. In ieder geval om de noodzaak uit te leggen was verdwenen.

“Kan ik vanavond nog met je naar bed.... als je wilt? Ik kan me zelfs de laatste keer niet herinneren dat ik met iemand sliep,”¯ fluisterde Tom aarzelend ten opzichte van de zachte haren, die roken zo lekker aan zijn neus. “Ik zou echt graag willen... blijven.”¯

Shawns antwoord was een kus. Het was bitterzoet, maar toch een kus. Soms gingen dingen in het leven op het pad dat je niet wilde kiezen, maar ze hadden nog steeds die nacht. Iets brandde in hun ogen, maar toen de regen buiten verdween en het uiteindelijk stopten om op het raam te tikken, glimlachten ze weer.

En op een gewone nacht, in een gewone stad, was de wereld perfect voor hen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.