FanFic.nl

SFs

The Diary Of Jane/Majoring In Minors

Ik zag haar lopen aan het einde van de straat. Elegante, kleine passen en veel plastic zakken in haar handen. Niet dat het echt veel uitmaakte, maar ik had niet verwacht haar zo snel weer te zien. Misschien meende ze niks van wat ze zei de avond daarvoor. Voor haar was dit één groot spel. Dat nam ik aan, ten minste.
Haar naam lag op mijn lippen toen ik nog maar enkele meters van haar verwijderd was, maar ik werd gestopt door een man die een folder naar me uitstak. Toen ik naar hem keek en weer terug, kon ik haar nergens meer vinden. Ze was zomaar verdwenen, net als diezelfde ochtend.
Ik zuchtte en liep een supermarkt binnen. Mijn gedachten dwaalden constant af naar de avond ervoor en uiteindelijk had ik alles verkeerd gepakt. Het maakte niet uit. Ik zou toch geen hap door mijn keel krijgen.

Thuis zette ik de boodschappen op tafel en nam een warme douche. Ik had verwacht dat dat me zou helpen ontspannen, maar dat deed het niet. Het leek wel alsof er alleen nog maar meer ellende op me neerstortte. De warme druppels gleden over mijn lichaam en weer weg het putje in, net zoals haar liefde voor mij. Ze zou het niet eens snappen.
Ik draaide aan de knop en de douche ging uit. Een poosje bleef ik staan, gewoon om te staan. Het warme water werd snel koud maar het drong niet tot me door. Nieuwe, koude druppels kwamen uit mijn haar op mijn borst terecht en maakten kronkelend een weg naar beneden. Langs mijn benen, op de grond. Pas na vijf minuten pakte ik mijn handdoek.

Ik had gelijk gehad; haar nummer belde me drie keer, maar ik nam niet op. De cheeseburger die ik in de magnetron had opgewarmd ging er niet in en ik volgde niks van wat er op de televisie was. Uiteindelijk gooide ik de rest van het broodje in de vuilnisbak en draaide de achterdeur op slot. Mijn telefoon voelde zwaar in mijn hand toen ik haar een sms stuurde. Mijn vinger bleef boven de knop “verzenden”� hangen, maar drukte het uiteindelijk toch in. Ik vergrendelde de toetsen en liet het telefoontje terug in mijn broekzak glijden. Na een half uur ging de deurbel en begroette ik haar met een koude omhelzing.

Het had drie weken geduurd voordat ik haar weer sprak. Alles wat ze had gezegd, ieder woord, had ik precies onthouden. 'We kunnen niet doorgaan op deze manier,' had ik gezegd. 'Ik wil het niet meer. Het spijt me, maar ik kan het niet. Ik kan er gewoon niet meer tegen hoe je altijd misbruik van me maakt.' En zij had geantwoord: 'Maar dat doe ik niet. Dat zou ik nooit doen. Ik hou van je.'
Ik werd opnieuw achtergelaten, in de war en alleen. Ze had mijn gevoelens wéér in twijfel gebracht. Ik zou sterker moeten worden om haar te kunnen weerstaan. Dat wilde ik, maar ik kon het niet. Haar zachte adem in mijn nek, haar zoete lippen op mijn oor, het was te mooi om te negeren. Alleen de nasleep was extreem pijnlijk. Ik moest voorgoed afscheid van haar nemen.

'Dit is de laatste keer dat ik je gedag zeg,' zei ik.
De vliegtickets brandden in mijn broekzak. Ik ging het koude Engeland verlaten en inruilen voor de hitte van Californië. Ze stond voor me toen ik haar voor de laatste keer verliet, geen teken van emotie op haar gezicht. Het maakte haar niet uit waar ik heen ging. Er was nu misschien een pion aan het einde van haar schaakbord belandt, maar het was geen moeilijk besluit om die te vervangen door de eerder verloren koningin.
'Ga maar,' antwoordde ze. 'Je houdt niet van me. Ik snap het. Waarom heb ik mijn tijd ook aan je vergooid?'
Ik knikte. Toen ik haar hand losliet en alleen achterbleef in de taxi, zag ik haar rug van me weglopen. Mijn hand liet een afdruk achter op het raam en mijn ogen volgden haar tot ik haar niet meer kon zien.
Zou ze me vergeten? Zou het zijn alsof ik er nooit was geweest? Misschien had ik haar wat geleerd. Ik hoopte dat ik haar iets had geleerd.
Ze bezat me niet.

Something's getting in the way
Something's just about to break
I will try to find my place in the diary of Jane
As I burn another page
As I look the other way
I still try to find my place in the diary of Jane

I don't believe the lies
Reading between the lines
I don't belong here any longer
Holding on this time
I don't believe the lies
This is the last goodbye
I don't belong here any longer
Holding on this time

Reacties:

JeRiNo zei op 19 sep 2012 - 19:17:
Deze is echt mooi.. Verwarring, onbeantwoorde liefde en verdriet zijn mooie thema's om over te schrijven, maar ook best lastig.
Gelukkig weet jij het mooi over te brengen, heel goed gedaan (:

Lekker blijven schrijven (:

xxx