FanFic.nl

Gillend naar huis

Joling en Gordon over de vloer

De brandweerwagen kwam met gillende sirenes de straat inrijden. De menigte, die in bedwang werd gehouden door een legioen politieagenten, hield haar adem vast terwijl de wagen met gierende banden tot stilstand kwam voor het hotel. De mannen deden de rits van hun brandweerpak goed omhoog, en maakten hun helmen strak vast voordat ze de brandweerwagen uitsprongen.

Meteen brak het zweet ze uit en baalden ze van de oproep, want het was snikheet buiten.
"Ik kan niet wachten tot we deze pakken weer kunnen uittrekken," zei Gerard mopperend terwijl hij met tegenzin twee brandblussers uit de bagageruimte van de wagen haalde.
"... En weer terug zijn in de cabine, want daar hebben we tenminste airconditioning." vulde Gordon hijgend aan toen Gerard hem één van de brandblussers gaf.

Nadat ook Paul en Peter een paar brandblussers gepakt hadden, pakte Carlo die van hem, samen met een stapel blusdekens om aan de heren uit te delen. Toen iedereen een blusdeken en een brandblusser had, liepen de brandweermannen onder luid gejuich het hotel in.

De lobby was uitgestorven: afgezien van een vijftal personen op de vijftiende verdieping na, waren alle hotelgasten gevacueerd. Gerard en Gordon liepen naar de lift, en drukten op het knopje, zodat ze de lift binnen konden lopen. De airconditioning in de lift werkte nog, dus de twee brandweermannen begonnen blij te zingen. Ondertussen namen de andere drie mannen de trap naar de vijftiende verdieping, het gezang van Gerard en Gordon zachtjes hoorbaar op de achtergrond, totdat de lift omhoog ging.

Maak me gek, maak me gek met je mond.
Maak me gek, ja de vonken die vliegen in 't rond.
Je maakt me gek. Maak me gek van verlangen, als jij naar me lacht.
Maak me gek, met je vingers, je zoen.
Deze avond wil ik nog heel vaak over doen.
Je maakt me gek van bezonnen bezeten, kom bij me vannacht.

Uiteindelijk kwam de lift aan op de vijftiende verdieping. Gerard en Gordon hielden op met zingen en liepen voorzichtig naar de deur van kamer 1522, want zij veronderstelden dat daar brand was. Gerard klopte beleefd op de deur, maar er werd niet gereageerd. Toen Gordon vervolgens opmerkte dat de deur op slot zat, gooide hij zijn gewicht in de strijd. Hij beukte de kamerdeur open en viel de kamer in. Gerard volgde hem huppelend naar binnen.

In het midden van de smetteloze kamer stond een groot bed met zijn rug tegen een eikenhouten wand. Op het bed lagen een man en een vrouw. Het was een vrij grote kamer, aan beide kanten van het bed hing een grote spiegel, waaronder luxe donkerbruin gekleurde nachtkastjes geplaatst waren. Op de kastjes stonden lampen, die alle twee versierd waren met een grote witte kap. De gigantische kastanjebruine gordijnen, die samen met de crèmekleurige vloer en het wit met bruin geruite dekbed een prachtig contrast creëerde, waren gesloten.

De man draaide zijn hoofd richting de deur en keek de twee brandweermannen verbaasd aan. De vrouw trok geschrokken het dekbed omhoog tot aan haar schouders, en schreeuwde aangedaan: "What the hell! Get the fuck out of here!"
"Waar zijn we nou weer terecht gekomen?" vroeg Gordon, terwijl Gerard hem bedachtzaam omhoog hielp.
"Ik weet het niet, schat," antwoordde hij zachtjes. De brandweerlieden keken het koppeltje onderzoekend aan.
"I beg your pardon, gentlemen? Could you leave this accomodation, please?" vroeg de man met een beleefd, Brits, accent. Gordon porde Gerard met zijn elleboog, en keek hem verstomd aan.
"Zijn dat niet Harry Styles en dat nieuwe vriendinnetje van hem? ... Wat was haar naam ook alweer?"
"Taylor Swift!" antwoordde Gerard attent.

"C- come on guys," stotterde Harry nerveus. Op dat moment rende een in vlammen verhulde Paul gillend de kamer langs.
"Brand! Brand!" riep hij schel.
"Holy-" schreeuwde Harry verrast, totdat hij werd onderbroken door Taylors angstige gegil. De vlammen waren via het plafond naar de kamer van Harry en Taylor gekropen, waardoor het gordijn in brand was gevlogen. Toen de twee brandweermannen de vlammen opmerkten slaakten ze beide een hoge kreet, voordat ze paniekerig door de kamer begonnen te rennen.

Taylor, die zo langzamerhand aan het doordraaien was, sprong met een pikant setje lingerie aan uit bed, en greep Gerards brandblusser.
"You idiots," katte ze voordat ze de pin uit de blusser trok, en hem leegspoot op het gordijn. Harry keek naar Taylor met zijn mond wijd open.
"What?" vroeg Taylor terwijl ze Harry vragend aankeek. "Have you never tried to cook your own dinner?"

Toen Gerards brandblusser leeg was gooide Taylor hem op de grond. Ze probeerde die van Gordon te pakken, maar die hield hem stevig vast.
"This isn't working!" riep ze "We must get out of here!" Gerard wierp zijn blusdeken over Harry, die inmiddels al met zijn roze boxer aan uit bed was gestapt.
"Kom maar met mij mee," zei hij met een ietwat te zwoele toon in zijn stem. Harry genoot van Gerards aandacht, en liet zich daarom door hem uit de kamer geleid worden.

Taylor keek ze geërgerd na en pakte Gordons blusdeken. Nadat ze het blusdeken om zich heen gewikkeld had, trok ze Gordon met zich mee de in lichterlaaie staande kamer uit.

Reacties: