FanFic.nl

Schrijfwedstrijden

De Bananenrepubliek

Nou, dat was het dan, het geweldige bijbaantje. Ik ben weer werkeloos. Hebben ze enige idee hoe moeilijk het is om een zomerbaantje te vinden als het al zomer is? Geen werk deze zomer, dat betekent dus straks een eurootje of tweeduizend extra lenen voor mijn studie.
Nu was het niet echt het leukste baantje ooit, maar wat wil je als bang bent voor alles met een angel en dus de horeca niet in kunt en geen fruit kunt plukken, en je ziek was op de selectiedag voor recreatiewerk. Werken in een distributiecentrum, dan denk je toch eerder aan spullen uit de schappen halen en vrachtwagens inpakken. Ik had verdomme zelfs een superenthousiaste open sollicitatie gestuurd. Een open sollicitatie! Hoe vaak zullen ze mensen treffen die zich ongevraagd aanbiedt om in een distributiecentrum te werken? Maar in plaats van op z'n IKEA's partijen bij elkaar te zoeken, of spullen in vrachtwagens te zetten mocht ik aan de slag aan de lopende band, om stikkers op bananen te plakken.
Nee, dat was niet bepaald wat ik had verwacht, nee. Dat doen ze toch gewoon in de fabriek zou je zeggen, maar kennelijk niet. Na dat geweldige jaar op het speciaal 'onderwijs' dacht ik dat kopiëren het saaiste en meeste hersendodende werk ooit was, o how wrong I was.
Het eerste half uur gaat nog, maar daarna kun je voor de rest van je leven geen banaan of überhaupt de kleur geel meer zien. En raad eens wat je gaat doen? Juist ja, veertig uur per week stikkers op minstens twintig bananen per minuut plakken. Dat zijn minstens 48.000 bananen per week!
Maar goed, het is voorbij, ik hoef nooit meer een stikker op z'n verdomde banaan te plakken! Ik wou dat ik kon zeggen dat ik nooit meer bananen hoefde te zien, maar daar denkt mijn familie anders over. Die vinden het hele bananenstikkerplakkersverhaal hilarisch en eten dus zoveel bananen als ze kunnen.
Alleen weet ik niet wat ik nu meer ben: blij of verbijstert. En woedend, ik zou woedend moeten zijn, maar dat ben ik nog niet. Dat komt vast nog wel.
Want waarom ben ik nu werkeloos? Niet omdat ik slecht werk leverde: ik zat ver boven mijn bananenquotem van 48.000 per week. Ik was altijd op tijd, en stopte niet voor ik moest stoppen. Ze hadden geen enkele reden om me te ontslaan. Behalve de apen.
Ja, je leest het goed. Apen. Frigging apen! Apen zijn er om bananen te eten, niet om er stikkers op te plakken. Hoe halen ze het in hun bolle koppen om apen in te huren in plaats van mensen?
Ik snap best dat je mensen dit hersendodende werk wilt besparen, want hallo, het is nog hersendodender dan kopiëren, maar dan nog. Wij arme scholieren zitten te springen om dit werk te doen: GELD! Oké, misschien niet te springen, maar we hebben geld nodig, face it, studeren is belachelijk duur en wat ik nu verdien hoef ik straks niet te lenen.
En als je dan wezens met een laag IQ wilt inhuren (wat best logisch is, want die vinden het misschien minder hersendodend en worden dus minder snel vervelend), huur dan mensen met een laag IQ in: je biedt mensen die anders alleen maar thuis zitten bezigheidstherapie, ze zijn goedkoop en ik weet zeker dat ze zich beter gedragen dan apen.
Maar het gaat om het geld, altijd om het geld. Scholiertjes uitmelken door ze hersendodend werk te laten doen voor het minimumloon is nog niet goedkoop genoeg, dus worden het apen. Ik kan me amper voorstellen dat die goedkoper zijn dan menselijke arbeidskrachten, maar ze kunnen natuurlijk goedkoop aan bananen komen.
Ik zou het openbaar kunnen maken. Kijk eens naar de ophef rond het paardenvleesschandaal een tijdje terug, en de Apple slechte arbeidsomstandigheden-crisis: ik weet zeker dat dit net zo'n reactie zou kunnen losmaken. Och, die arme schattige apen! Zo zielig!
Grappig, normaal moet ik kotsen van zo'n houding, en nu wil ik het veroorzaken.
Maar nee, dat doe ik niet. Ik moet me er gewoon niet meer druk om maken: het is gebeurd en heeft geen gevolgen voor de toekomst (behalve misschien een bananenfobie), het is klaar. Ik moet het gewoon loslaten en van mijn vakantie gaan genieten. Misschien moet ik eens gebruik gaan maken van die reis met personeelskorting naar de Bananenrepubliek.

Reacties: