FanFic.nl

Friends or more...|| Louis Tomlinson [Afgerond]

Hoofdstuk 39

Silvanita POV
‘Pfieuuw. Ik ben blij dat ze het accepteren.’ Ik glimlach naar Louis. ‘Accepteren? Ze vinden het te gek!’ roept hij enthousiast, dan zoent hij me. Een grinnik verlaat mijn mond. ‘Calm down, boy.’
Hij lacht en trekt me tegen zich aan. Ik glimlach en sla mijn armen om hem heen. ‘Laten we naar huis gaan.’ Hij knikt en arm in arm lopen we naar de auto. Voordat we instappen draaien we ons nog eenmaal om. Louis’ ouders staan voor het raam. Ik til mijn hand op en zwaai, glimlachend zwaaien ze terug. Louis opent de deur en ik stap in. Hij loopt om de auto heen en stapt ook in. Hij toetert even en rijd dan de straat uit. Opgelucht lach ik. ‘Je ouders zijn echt niks veranderd.’ Hij lacht ook.
‘Nee, gelukkig niet. Ik ben zo blij.’ Hij pakt mijn hand en plaatst er een kusje op. Ik giechel.
‘En je zusjes! Die zijn echt heel schattig.’ Hij knikt. ‘Ze zijn geweldig.’ Ik glimlach en richt mijn blik op de weg. We zijn een lange tijd stil. Als we nog een half uur van het huis zijn verwijdert gaat het fout. Vanuit mijn ooghoeken zie ik Louis naar zijn hart grijpen. ‘Je litteken?’ vraag ik. Hij knikt en ik zucht opgelucht. Dadelijk was het een hartaanval geweest. Dan denk ik weer aan mijn litteken. Misschien kan ik het hem beter nu al vertellen. ‘Lou. Ik moet je wat vertellen.’ Hij kijkt me even bezorgd aan. ‘Alles is goed toch? Je bent toch niet zwanger of zo?’ Ik barst in lachen uit.
‘Lou! We hebben het nog niet eens gedaan!’ Hij lacht even geheimzinnig. ‘Daar kunnen we wat aan veranderen..’ Een hevige blos trekt over mijn wangen en Louis lacht. ‘Maar wat wilde je zeggen?’ vraagt hij. We draaien ondertussen de snelweg af en Louis mindert vaart.
‘Ehm…je moet beloven dat je niet boos word.’ Hij kijkt me even aan. ‘Ik beloof het.’ Opgelucht zucht ik. ‘Oke, dus…ehm… Je kent Thomas nog wel.’ Louis sist en ik neem aan dat dat een ja is. ‘Oke, nou….ehm. Hij was dus mijn vriendje voordat jullie kwamen. Ik heb het afgelopen oudejaarsdag uitgemaakt.’ Louis knijpt in mijn hand. ‘Iets waar ik heel blij om ben.’ Ik glimlach even.
‘Maar…nou ja…ehm.’ Mijn stem trilt en Louis knijpt weer in mijn hand. ‘Zeg het maar.’ Ik slik. ‘In het begin was hij heel lief, maar toen we een tijdje hadden begon hij me te slaan..’ Louis verstijft en zijn handen knijpen samen. De een om het stuur, dan andere om mijn hand. Hij ademt scherp in, zijn kaak verstrakt. Ik twijfel even en ga dan verder. ‘En dat was ik dus zat dus…ehm…heb ik uitgemaakt.’ Louis knikt. ‘Ga verder.’ Ik slik, nu komt het moeilijkste gedeelte. ‘Alleen…ehm….daar was hij niet zo blij mee, dus….ehm.’ Hij geeft een bemoedigend kneepje.
Ik val stil. Ik durf niet. ‘Zeg het dan.’ Zegt hij licht wanhopig. Ik schud mijn hoofd. ‘Laat maar.’ We zeggen beiden niks meer en rijden naar het huis. Het is al laat als we de garage in rijden. Zo stil mogelijk stappen we uit en lopen we naar binnen. Als we onderaan de trap staan tilt Louis me op. Ik glimlach. Louis loopt met mij in zijn armen de trap op. Terwijl we door de gang lopen voel ik Louis lippen in mijn nek. Ik snak naar adem als hij een gevoelig plekje kust. Een golf van verlangen schiet door mijn lichaam. ‘Lou..’ Hij grinnikt en fluistert hees; ‘Ik wil je.’
Mijn wangen worden warm en zeker weten rood. Gelukkig is het donker. Hij opent de deur van onze kamer en loopt rechtstreeks naar het bed. Zachtjes legt hij me neer. Ik zucht trillerig. Moet ik dit wel doen? Het is niet zo dat ik niet wil, ik bedoel, wie wil nou niet het bed delen met een bepaalde seks-god die Louis heet. Nee, met Louis is niks mis. Het is meer dat ik bang ben voor zijn reactie op mijn litteken. Louis hangt boven me en begint kusjes te geven in mijn nek. Zodra zijn lippen weer op het gevoelige plekje belanden verlaat een kreun mijn lichaam. Hij grinnikt hees en dan word ik over het randje geduwd. Screw die reactie.
Ik sla mijn armen om zijn nek en zoen hem. Zijn lippen krullen op als hij me terug kust. Zijn handen glijden langzaam naar beneden. Ik duw hem weer overeind en trek me terug. Zodra hij me weer wil zoenen leg ik een vinger op zijn lippen. Ik draai hem om en duw hem op het bed, zodra hij zit maak ik mijn jurkje los. Zijn ogen worden groot en ik laat het jurkje naar beneden zakken. Ik stap eruit en sta in mijn ondergoed voor Louis. Hij grijnst en trekt me naar zich toe. Ik plaats me tussen zijn benen en we zoenen weer. Met een hand omklem ik zijn nek, met de andere haal ik het elastiekje uit mijn haar. Louis grinnikt hees en maakt de sluiting van mijn BH los. Ik trek me weer terug en doe hem zelf uit, zodra mijn BH op de grond ligt, trek ik ook mijn slipje uit. Nu sta ik naakt voor Louis.
Zijn ogen glijden langs mijn lichaam en hij lacht. Zijn lach verdwijnt en zijn adem stokt als zijn oog op het litteken valt. ‘Sil…’ Ik slik en loop dan naar hem toe, ik wil hem weer zoenen, maar hij houdt me tegen. Zijn vingers glijden over het litteken. ‘Vijf centimeter, een perfecte witte lijn.’ fluistert hij.
Ik knik. Louis slikt. ‘Wie?’ vraagt hij. ‘Thomas.’ fluister ik. Louis’ kaak verstrakt. ‘Ik zal hem.’ Ik leg mijn handen op zijn schouders en buig me naar hem toe. Ik ga met mijn lippen langs zijn kaaklijn. ‘Dat hoeft niet Lou. Ik leef nog, Thomas zit vast en ik heb jou.’ Fluister ik in zijn oor. Louis knikt en pakt me bij mijn middel. Hij legt me weer op het bed en begint me weer te zoenen.
Ik sla mijn armen om hem heen en zoen enthousiast terug. Louis verplaatst zijn zoenen naar beneden en beland weer op het gevoelige plekje in mijn nek. Hij zoent het en een kreun verlaat mijn lichaam weer. Louis grinnikt en ik trek zijn shirt uit. Mijn blik glijd over zijn borstkas en ik grijns…

Reacties: