FanFic.nl

Fake... [AF!]

Epiloog

Verdrietig sta ik langs de loopband. Ik zit hier nu 7 jaar en in al die 7 jaren word ik gepest! Ja, je zou het niet verwachten, maar ik word hier toch echt gepest...
'Hey Styles! Lekker bezig?' Klinkt een stem vanuit de andere kant van de zaal. Verstrooid kijk ik op. Daar staat Chuck met zijn vrienden. Ze moeten duidelijk hun lach inhouden, ze kijken naar mijn bak met ijzeren voorwerpen. Snel kijk ik ernaar, shit! Ik heb er allemaal plastic spullen in gegooid! Ik word rood en kijk snel de andere kant op. Helaas voor mij staat Carlos daar en hij gooit een bananenschil recht in mijn gezicht. Ik begin langzaam boos te worden. Ik grijp een ijzeren buis van de band en gooi hem naar Carlos. Jammer genoeg -en zoals altijd- komt er net een bewaker aan.
'Hé jij! Meekomen! Wie niet werkt, krijgt straf.' Roept ze en grijpt me in mijn nek. Ze voert me mee naar de kelder, oh nee...

Ik lig bang in bed. Mijn rug brand van de zweepslagen, waarom ik? Ik kijk voorzichtig naar de muur. De muur is inmiddels helemaal volgeklad met teksten. Allemaal verschillend, maar allemaal dezelfde reden: om mij te pesten. Ik begin zachtjes te huilen. Waarom moeten ze persé mij hebben? Pak dan toch lekker een nieuweling! Dan komt er weer een bewaakster binnen.
'Kans 2, werken! Als er nog één keer iets gebeurt, stop ik je in "de kast" en dat wil je niet!' Roept ze en trekt me daarna van mijn bed af. Ze duwt me voort naar de werkzalen. Eenmaal daar staan de pestkoppen me alweer op te wachten. Direct als ik binnen ben en de deur sluit, beginnen ze al. Snel loop ik naar de lopende band, pak er een ijzeren schaar vanaf en ga recht voor de jongens staan.
'Jongens, jullie hebben me 7 jaar lang gepest, getreiterd, vernietigt. Nu maak ik er een eind aan!' Met die woorden steek ik razendsnel de schaar in mijn pols. Bloed spuit er met stoten uit. Ah, ik heb de slagader geraakt! Ik laat me op de grond zakken en kijk de jongens grijnzend aan. De jongens zijn bleek en lijken niet te kunnen bewegen. Ook de andere gevangenen zijn gestopt met werken en kijken met grote ogen toe. Bloed spuit nogsteeds uit mijn pols en ik begin vlekken te zien. Mijn pols doet nu ook verschrikkelijk pijn.
'Vaarwel sukkels!' Zeg ik nog zacht en dan is het voorbij. Een witte flits en dan is alles donker. Langzaam sijpelt al mijn gevoel uit mijn lichaam. Tot ik niks meer zie, hoor of voel.

Zelfmoord.

Reacties:

1 2 3

RivLovee zei op 15 dec 2013 - 17:05:
=O

Karen1D zei op 17 juni 2013 - 19:03:
fake... was zooo leuk!!!!!
echt jammer dat het afgelopen is...
xoxoxo

tamarastyles zei op 17 juni 2013 - 18:01:
Halverwege dit hoofdstuk kreeg ik toch wel melij met edward!
En toen dacht ik aan mijn toekomstige vriend en dacht ik:
Tot ziens sukkel!

falinlove1D zei op 16 juni 2013 - 21:48:
en dat noemen ze nou eigen schuld dikke bult Edward!!
maar dit is echt super goed geschreven!!!
xxxx

Ims zei op 16 juni 2013 - 19:28:
nog een keer PAMPAMPAM.....

eigen schuld edward, had je Harry maar niet moeten ontvoeren, had je ook de gevangenis niet in gemoeten.

Snel verder met het volgende verhaal