FanFic.nl

They are dangerous|| Zayn Malik {samen met DjMalikjuh}[Afgerond]

>6<

Javadd;
Boos been ik ook het schoolplein af. Dikke reet aan wat Miss Flight gaat doen, ik ben weg hier. Die chick heeft eerder vrij, dan heb ik daar ook recht op! Ik loop met een stevige pas door de Londense straten. Een verlaten gebouw doemt op en schichtig kijk ik om me heen. Dan ga ik snel het gebouwtje binnen. Daar staat een jongen. 'Bill,' zeg ik en steek mijn hand in mijn achterzak, '3 zakjes,' mompel ik en steek hem 50 pond toe. Hij knikt kort en steekt zijn hand in zijn jaszak. Hij haalt er 3 zakjes met wit poeder uit. Ik knik tevreden en loop het gebouwtje uit. Dan zie ik die chick op haar scooter voorbij komen. Ik roep: 'Hey!' Ze kijkt om en stopt. 'Hey! Zayn was het toch?' zegt ze. Ik grijns. 'Nee, ik ben Javadd. De gast zonder tattoo's en blonde pluk.'

Avelin:
Ik rijdt op mijn scooter langs het verlaten gebouwtje. Vanaf vandaag is dat mijn herkenningspunt. Opeens hoor ik iemand roepen. Ik kijk om en stop. Het is Zayn! 'Hey! Zayn was het toch?' zeg ik. Hij grijnst. 'Nee, Javadd. Die gast zonder tattoo's en blonde pluk.' Mijn wangen kleuren rood, oeps... Volgens mij merkt hij het op, want hij grijnst weer. Man wat hebben Engelse toch met grijnzen?! Hij kijkt me recht aan en ik verdrink in zijn ogen. Prachtig bruin met een twinkeling, omrandt met lange, donkere wimpers. Ik wordt uit mijn trans gehaald door een hand die voor mijn ogen zwaait. 'Huh?' Vraag ik en mijn wangen kleuren weer rood als ik zie dat het Javadd's hand is. 'Wil je ook wat?' Vraagt hij en houd daarbij een zakje wit poeder voor mijn neus. Ik zet een stap achteruit en bekijk het eens goed; drugs. 'Euhm, nee,’ zeg ik. 'Ah joh, één zakje kan geen kwaad. Doe het voor mij, chickie,' dringt hij aan en dan doet hij iets heel gemeens. Hij zet grote puppyogen op en ik smelt vanbinnen. Ik knik en neem het zakje aan. Tegelijk met Javadd snuif ik het poeder op en zucht.

Na een uurtje zit ik bij Javadd op schoot, tegen de muur aan. Ik voel niks meer en mijn hoofd is leeg. Ik probeer wat te zeggen maar in voel me zo high dat ik er de kracht niet voor heb. Javadd is nog meerdere malen het gebouwtje in gegaan om drugs te halen. Inmiddels hebben we heel wat zakjes gesnoven, hoeveel weet ik niet meer. Javadd begint me kusjes in mijn nek te geven. Ik wil tegenstribbelen maar ik ben nog steeds verdoofd door de drugs. Hij bereikt al snek mijn gevoelige plekje en een zachte kreun verlaat mijn mond. 'Javadd,' mompel ik, al wat helderder. Hij stopt niet. 'Javadd,' mompel ik nog eens, hij stopt weer niet. Nu probeer ik hem weg te duwen, maar het is voorspelbaar dat hij veel sterker is, zelfs met veel drugs in zijn lichaam. Dan verslapt zijn greep even en ik pak mijn kans. Ik duw hem een stukje aan de kant en wankel naar mijn scooter. Javadd wil opstaan maar zakt weer tegen de muur. Een vreemde grimas staat op zijn gezicht.
'Avelin,' mompelt hij nu en doet nog een poging om op te staan. Ik schud langzaam mijn hoofd en start de motor. Ik rijd heel langzaam weg, straks val ik nog om of kom ik onder een auto... Hoe dichter ik bij huis kom, hoe helderder ik word. Maar tegen de tijd dat ik thuis ben voel ik me vreselijk. Hoofdpijn, misselijk en duizelig. Ik ga achterom en als ik binnen ben ga ik meteen naar boven. Een blik achterom kruist die van mijn vader. Hij draait zich om en loopt naar de keuken. Ik loop verder en ga naar de zolder. Ik zak op bed en kruip met kleding en al onder de dekens. Niet veel later komt mijn vader met een mok thee en een beschuitje met suiker. 'Hier, wat thee en een beschuitje. Beschuit is goed bij misselijkheid en thee is gewoon fijn bij een ziek gevoel,' fluistert hij en plant een kus op mijn kruin. Dan gaat hij weg en sluit de deur achter zich. Ik zucht. Melissa had gelijk, je moet oppassen met die jongens. Toen ik weg reed bij de school en achterom keek, ving ik flarden op van een gevecht en nu zit er een flink aan de drugs. Ik zucht diep en neem een slokje thee en een hapje beschuit. Dan sluit ik mijn ogen en val in slaap.

Zayn:
Ik ben een paar uur geleden boos het plein af gelopen en vanaf dat moment zit ik al hier; onder een brug, langs een sloot. Ik zucht diep. Avelin, ik móét haar hart winnen, en het liefst zo snel mogelijk... Ik staar naar het langzaam voortbewegende water. De zon weerkaatst de zonnestralen wat een prachtig effect uitstraalt. Opeens verschijnt het gezicht van Avelin in het water. Ik zucht diep en ga met mijn vinger over haar wang. Ik glimlach en roer dan door het water. Haar gezicht verdwijnt en maakt plaats voor nieuwe zonnestralen. Ik sta op. Javadd en James mogen niet winnen. Dit is de eerste keer dat ik verliefd ben en dit meisje wil ik veroveren. Voor nu en altijd!

Reacties: