Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Stand Alones » O4 - About being back home | Louis Tomlinson
Stand Alones
O4 - About being back home | Louis Tomlinson
Ik zat op de bank in mijn eigen huiskamer, eindelijk maar toch. Ik was een paar weken van huis geweest en had alles en iedereen hier moeten missen. Maar nu ik hier weer terug was, met mijn tweelingbroer voelde alles weer heel gewoontjes en normaal. Ik zat weer op de gewone bank, in ons gewone huis, in het gewone Holmes Chapel. Het enige waarin ik verandering kon zien, was dat het onkruid in de tuin gewied was en dat mijn kamer was opgeruimd. Mijn moeder was altijd wel van het opruimen en schoonmaken, maar Gemma had me verteld dat ze haar een flink onder handen had genomen en dat ze op vakantie waren gegaan. Een week nadat ik en Harry, samen met de band weg waren gegaan voor de tour. Het was voor mij een ervaring om nooit te vergeten en ik heb veel opgemaakt. Alles wat er in en rondom de band gebeurt, is soms te heftig voor woorden.
Maar nu zat ik weer gewoon in mijn vertrouwde huisje in Holmes Chapel.
De hele band was samengekomen in ons huis, en dat maakte me iet wat verlegen. Ook al was ik nu een paar weken mee geweest met hun tour, als ze bij ons thuis kwamen maakte dat de situatie toch anders. Vooral omdat Louis bij ons was. Hij was hier al vaak genoeg geweest maar telkens als ik naar Louis keek, hem in zijn ogen staarde had ik het gevoel alsof ik zweefde. Hij gaf me een ongelooflijk goed gevoel, maar ik werd er ontzettend verlegen van. Ik was mijn verhaal al kwijt geweest aan Gemma, maar die had me aanbeveelt het ook aan Harry te vertellen. Tenslotte wist ik dat hij me beter begrijpen zou dan mijn oudere zus.
Harry begreep me inderdaad beter en vertelde dat ik mijn hart moest volgen, net als hij gedaan had en dat was op de een of andere manier zo’n goede opmerking geweest dat er ineens een knop in mijn hoofd was omgezet. Ik zou het Louis gaan vertellen. Tijdens de tour had ik me er genoeg op kunnen voorbereiden als de jongens bezig waren met hun concert en ik in de tourbus zat. Ik had geen zin om continu tussen alle schreeuwende tieners te staan, terwijl ik mijn eigen broer toch wel gewoon zien en spreken kon. Ik was overigens niet alleen, ik had Lux altijd aan mijn zijde. Ik diende ook als een soort oppas in zulke uurtjes en soms schoof Perrie bij me aan. Zo’n slechte tijd was het ’s avonds niet en soms was het met Perrie veel gezelliger dan met de jongens. Gingen de gesprekken eens over wat anders dan auto’s, de fans en meisjes.
Ik deed mijn linkerbeen over de rechter en keek de kamer rond. Ik zat naast Harry en die weer naar Gemma, tegenover mij zaten Louis, Zayn, Niall en Liam op stoelen die normaal rond de keukentafel stonden. Mama zat, zoals gewoonlijk in haar, tot eigen gepromoveerde stoel. Gemaakt van zacht, rood fluweel.
‘Zo, jongens,’ ik hoorde mijn moeder opstaan uit haar stoel, ‘Hadden jullie iets te drinken gewild?’
Alsof ze een bediende was luisterde ze aandachtig naar de bestellingen en stoof ze de keuken in, klaar om met een dienblad vol drinken en eventuele koekjes de kamer weer binnen te stormen. Maar ja, zo was mama. Altijd klaar staand voor iedereen en ze wilde altijd alles precies goed doen. Dat waren we wel gewent van haar.
‘Maar jongens, even buiten alles. Onze tour was werkelijk fantastisch!’ Zayn stond op van zijn stoel, haalde mij uit mijn gedachtegang en met z’n allen werd de hele tour besproken. Mama was de kamer alweer binnen gelopen met het voorspelde dienblad met koekjes en drinken. Alleen was het schaaltje koekjes binnen 5 minuten tot de kruimels aan toe leeg door niemand minder dan Niall Horan himself.
Toen mama eenmaal weer was gaan zitten en het verhaal van de tour meekreeg, zag ik die bekende vonkel weer in haar ogen. Ik kon zien dat ze trots was, het straalde van haar gezicht en dat maakte me heel vrolijk. Ik had dan altijd het gevoel dat ze ook trots was op mij, aangezien Harry mijn wederhelft is. Al hoopte ik op nog een wederhelft, alleen een met meer romantiek. Geen broer zus wederhelft, maar een liefdeswederhelft en dat persoon zat nog altijd hier, in mijn woonkamer. Telkens als ik een glimp van zijn gezicht opving, smolt ik vanbinnen en kon ik het niet laten hem een tijdje aan te staren. Louis was ook zó perfect, alles aan hem. Van top tot teen. Ik kon aardig goed overweg met Louis, en dat was sowieso al geweldig. Maar hij was zelf ook een geweldig persoon, een uit een dozijn. En ik had nooit kunnen verwachten dat er zo’n jongen op de wereld rondliep, tot ik hem ontmoette via Harry. Dat zijn momenten wanneer ik God bedank voor mijn tweelingbroer en de dingen die hij regelen en klaarspelen kan, alleen kwam dit ook voor hem als verassing opzetten wat ook niet zo gek is. Ik was gewoon heel trots op mijn broer en alles wat hij, samen met de jongens deed.
Het gesprek had zich tot een ander onderwerp gewijd en inmiddels waren we aan het discussiëren over de akoestiek in de concertgebouwen, want soms was dat meer dan verschrikkelijk. Maar ik had mijn oren gesloten en mijn ogen nog altijd gewijd aan het persoon dat met zijn perfecte glimlach voor mij zat. En pas toen ik doorkreeg dat ik naar hem aan het staren was, staarde hij allang terug. Ik voelde mijn hoofd rood aanlopen en draaide een lok bruine krullen om mijn vinger. Blijkbaar was ik niet de enige die dat opgevallen was want ik voelde hoe Harry’s elleboog in mijn zij porde. Ik draaide me om en zag een geheimzinnige glimlach om zijn mond verschijnen.
‘Goed, ik neem aan dat jullie allemaal blijven eten, zoals gewoonlijk,’ Harry begon te spreken en ik kon wel weten waar dit toe leidde, ik glimlachte binnensmonds bij het idee, ‘en voor ons feestmaal hebben we niet alle ingrediënten in huis dus ik stel voor Kimberley even naar de winkel te laten gaan.’
Ik glimlachte nu uitdrukkelijk en slootte me al knikkend aan bij zijn voorstel. Maar ik nam aan dat er iemand met me mee ging en ik hoopte dat iemand dit keer Niall voor was, een speciaal iemand.
‘ik ga wel met haar mee Harry!’ Louis stond op van zijn stoel en kwam naast me staan. Ik kon zijn aftershave ruiken. Weer smolt ik vanbinnen maar herstelde mezelf snel, het was nu niet de tijd voor dit soort dingen. Ik moest op safe spelen.
‘Is helemaal goed,’ Harry knikte tevreden, ‘Mama, wat nou als jij en Niall eens beginnen aan het eten en dat Louis en Kimberley de spullen voor de salades gaan halen? Dan maken Zayn, Liam en ik de tafel in orde. We gaan buiten zitten.’ Mama knikte instemmend en niet veel later werd mij geld in de hand gedrukt.
‘Veel plezier en geluk.’ Fluisterde Harry me op het laatste moment in en toen verlieten we het huis.
‘Weet je Kimberley?’
We liepen inmiddels samen langs het park in ons dorp, maar een gevoel van binnen zei dat we niet door moesten lopen naar de supermarkt, maar halt moesten houden in het park. Dus ik had mezelf, samen met Louis begeleid naar een van de grote eiken in het park. Ik had hier al veel vaker gezeten.
‘Ja, Louis?’ Ik hoorde de rilling die zich in mijn stem had gevormd en voelde mijn vingers trillen. Natuurlijk was daar een duidelijke reden voor; ik was smoorverliefd op Louis en zulke trekjes waren alleen irritant. Maar ik kon er niets tegen doen en mijn nieuwsgierigheid werd met de seconde groter.
‘Ik vond het werkelijk geweldig dat je met ons mee was op tour, ik heb me zo vermaakt met jou,’ ik keek Louis aan en voelde dat hij zijn hoofd naar me toe draaide, zijn perfecte blauwe ogen. Hij glimlachte liefjes, maar iets voorzichtig. Het gaf me een warm gevoel. Louis pakte mijn rechterhand en vervolgde zijn verhaal, ‘en daarom, moet ik je nu wat vertellen Kimberley. Het is iets wat ik je al een tijdje zeggen wil, maar er was nooit een juist moment gekomen en als ik het zeggen wou, sprongen Harry, of Liam er wel tussen. Maar iets in me zegt me dat dit het perfecte moment is.’
Ik zag hoe zijn wangen langzaam rood aanliepen en hoe hij zenuwachtig zijn lippen likte. Even keek ik er fascinerend naar, zelf zoiets kleins en klungeligs zag er zo goed uit bij hem. Hij beet binnenin zijn mond op zijn onderliep en wende zijn ogen even af naar het gras. Ik hoorde hoe hij diep ademhaalde en zich weer richtte op mij, en alleen mij.
‘Kimberley, geloof het of niet, maar ik zie je al een tijdje zitten en denk, dat ik verliefd op je ben..’ Louis keek me heel verlegen aan en wende snel zijn ogen weer af. Ik glimlachte, ik vond het heel schattig hoe hij zijn woordje deed maar nu was het ook mijn beurt het te vertellen. Er kon geen beter moment als dit zijn.
‘Maar Louis,’ ik legde een paar vingers aan de onderzijde van zijn kin, voelde hoe ze trilden en draaide zijn hoofd naar mij toe. Ik probeerde zo goed mogelijk te ontspannen, maar dat zat er niet echt in voor mij. Ik adem diep in door mijn neus en opende mijn mond, ‘Ik vind jou ook leuk, Louis. Nee, dat zijn niet de goede woorden. Louis, ik ben gek op je!’
In zijn ogen ontstond een twinkeling en ik voelde hoe hij iets dichter naar me toe kwam. Ik rook zijn aftershave opnieuw en kon de geur precies beschrijven. Een, van mijn favoriete mannelijke geurtjes. Ik glimlachte en snoof, ik voelde hoe Louis zijn arm om mijn middel legde en me tegen zich aan drukte. Alles waar ik oog voor had, was Louis. Ik glimlachte, hoe kon iemand zo perfect verliefd worden op mij?
‘Kim, ik hou van je. Met heel mijn hart.’ Louis legde zijn lippen op mijn wang en ik voelde hoe ik gekust werd. Ik werd helemaal warm van binnen en draaide mijn hoofd langzaam om.
‘Ik ook van jou Louis, met mijn hart en ziel.’ Ik keek hem glimlachend aan en zag nog altijd de twinkeling in zijn ogen. Ik drukte voorzichtig mijn lippen tegen die van Louis. Dit was mijn eerste kus geweest, met her meest perfecte persoon van de wereld.
Vlak nadat onze lippen elkaar weer hadden verlaten, klonk en een harde donderslag waarna een bliksemflits volgde. Louis stond op uit het gras en trok me voorzichtig omhoog. Hij deed zijn vest uit en gaf het aan mij. Dankbaar trok ik het aan en deed de capuchon over mijn bruine krullen.
‘Kom, prinses. We gaan maar naar huis, laat al die boodschappen maar zitten.’
Ik pakte knikkend zijn hand, voelde nog gauw een kusje op mijn voorhoofd en hand in hand liepen we het park uit, begonnen halverwege te rennen en in het begin van mijn straat trok Louis aan mijn arm. Ik werd tot halt gebracht en draaide me om naar Louis. Ik drukte mezelf tegen hem aan en voelde hoe zijn hand mijn haren streelden. Midden in de regen stonden we daar aan het begin van de straat. Ik deed mijn hoofd omhoog en ging op mijn tenen staan, aangezien Louis een stuk langer was dan mij. Ik voelde hoe zijn lippen de mijne raakten en mijn lippen in reactie tot een glimlach krulden. Dit was de meest perfecte dag geweest, ik was weer thuis en had nu het meest geweldige vriendje ooit. Zorgzaam, lief, knap en schattig. Ik had het me niet beter kunnen voorstellen en ik kon Harry niet genoeg bedanken voor zijn rare Harry advies. Maar het was het allemaal waard geweest. Ik was nu samen met mijn grote liefde, en hij met mij.
Reacties:
Wat schattig dit. Ze was er vast heel erg blij mee!
Mag ik een melding bij nog één ?
SUPERCUTEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!
HIJ IS GEWELDIG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Dit is uberschattig! Kun je er ook een voor mij maken?
*lief gezicht en een pruillipje*
<3