Schrijfwedstrijden

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Overige » Schrijfwedstrijden » -4-Beschermen

Schrijfwedstrijden

Geschreven door:

1Dzayn

Onderdeel van:

Schrijfwedstrijden

Laatst bijgewerkt:

2 aug 2014 - 22:01

Aantal woorden:

457

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

366

-4-Beschermen

Opdracht: Het schrijven van een brief als antwoordt op de brief van iemand anders die zij hebben geschreven bij de eerste opdracht. Ik kreeg de brief van realMe toegewezen

Seattle, 2 mei 1998

Lieve Lilly,

Mijn hart maakte een sprong, om zich vervolgens twee seconden stil te houden toen ik jouw brief zag. Ik ben blij, zo blij dat je de regels genegeerd hebt en mij besloot te contacteren. De reden van het liegen was inderdaad om jou te beschermen, want al vanaf de eerste ontmoeting was dat wat m’n instinct mij ingaf. Beschermen. Je zag er zo puur uit, zo breekbaar. De huidskleur die jij toen had (en hopelijk nog steeds hebt) gaf mij het idee van porselein en porselein is zo breekbaar. Dat moet je beschermen, dus dat deed ik. Nu vrees ik weer voor je leven, want door het negeren van de regels zullen ze je straffen, vermoorden misschien wel. En ik ben bang, want dit keer kan ik je niet beschermen.

Je moet weten dat ik er nog steeds geen spijt van heb. Zeker, mijn leven had heel wat makkelijker kunnen zijn als ik je verraden had, maar zoals eerder gezegd. Mijn instinct wilde daar niet aan. Jouw woede en negeerpartijen waren niks vergeleken met de gedachte van hen die jou zouden straffen. Dat zouden mijn gevoelens nooit aankunnen. Gevoelens die ik al had vanaf het eerste moment. Liefde op het eerste gezicht en hoewel ik er eigenlijk niet in geloof, denk ik dat dat is wat er is gebeurd. Ik viel voor je, het eerste moment dat ik je zag. Die gevoelens zijn er nog steeds, maar afgezwakt. Waarschijnlijk door het feit dat ik je al zo lang niet meer heb gezien. Wat is het, tien jaar?
Ik hoop echt dat we elkaar nog eens treffen, lieve Lilly.

Helaas weet ik maar al te goed dat je opgelucht was toen ik vertrok en dat deed me pijn. Ze hield niet van me, denk ik nog steeds. Maar toch kon ik de gedachte niet afschudden dat je het deed, omdat je jouw pijn niet met mij wilde delen en daar stond het. In je brief, je bevestigde die gedachte. Die simpele woorden laaide de hoop weer in me op. Zou ze dan toch van me gehouden hebben? Lezen dat je zelfs boos op me was, gaf me reden om me aan die hoop vast te klampen. Misschien is er nog hoop voor mijn gevoelens.

Het leven in mijn huis is niet genoeg, Lilly. Het hebben van geld is ook lang niet zo leuk als je zou denken. Als ik iemand had om alles mee te delen, zou het misschien draagbaarder zijn. Een idee laat zich nu zien in mijn hersens. Het is misschien roekeloos, maar dat was het eerder genoemde beschermen van jou ook. Ik pak mijn spullen meteen in, zodra deze brief is verstuurd, en dan vertrek ik. Hou vol, lieve Lilly, ik kom je halen.

Déon