Hoofdcategorieën
Home » Overige » Versek » Vijftien verzen van verdriet voor/door jou
Versek
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
3 maart 2014 - 14:57
Aantal woorden:
89
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
276
Vijftien verzen van verdriet voor/door jou
Dit gedicht is samengesteld met verzen uit andere, bestaande gedichten. Geschreven voor een opdracht Nederlands.
Het gras, gemaaid, ruikt nog steeds naar het eerste hooi
In 't stof van de wegen.
'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
Ik kom niet meer thuis als het kind dat jij kent;
ik ben ineens een vreemde in de kou.
Soms lees ik je te snel,
lijkt het wel alsof ik je zelf geschreven heb.
Hoe ga ík open als een boek?
Ik wil mezelf eens lezen.
De strelende wind klinkt in mijn oren,
van jouw woorden,
die toch zo zoet bekoren.
Wanneer ik morgen doodga,
mag ik mee naar je bed aan zee,
in de diepte van de oceaan?
In 't stof van de wegen.
'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
Ik kom niet meer thuis als het kind dat jij kent;
ik ben ineens een vreemde in de kou.
Soms lees ik je te snel,
lijkt het wel alsof ik je zelf geschreven heb.
Hoe ga ík open als een boek?
Ik wil mezelf eens lezen.
De strelende wind klinkt in mijn oren,
van jouw woorden,
die toch zo zoet bekoren.
Wanneer ik morgen doodga,
mag ik mee naar je bed aan zee,
in de diepte van de oceaan?
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.