FanFic.nl

One Shots / Stand Alones

> Anne - Dans till dead

' Step, step, step, turn ! ' geconcentreerd volg ik de danspassen, vandaag is mijn optreden. Samen met de rest van mijn groep ' Velvet Power ' doe ik mee aan het NK. Grijnzend kijk ik weer naar Jessy, onze trainster. ' Oke meiden ! Neem maar even een pauze, dat hebben jullie verdient ! ' Dankbaar lopen we kleedkamers backstage. Zodra ik mijn IPhone van de tafel gris check ik mijn whatsapp. ' U heeft 65 ongelezen berichten van: Zaynieeee <3 ' Ik rol met mijn ogen en besluit hem te bellen. ' Met Zayn Malik ' klinkt zijn stem door de telefoon. ' Hee Zayn Malik !! ' grinnik ik. ' Nola ! I-ik h-het spijt me zo !! ' roept hij triest de telefoon in. ' Huh ? Wat spijt je Zayn, wat is er aan de hand ? ' Ik realiseer hoe achterdochtig en verbaast mijn stem klinkt, maar toch wacht ik op het antwoord. ' Nou Nohola, je ouders. I-k J-jij zij..... Ze ze zijn verongelukt. Als verrassing wouden ze een dag eerder komen maar nu zijn ze doohood !! ' Ik hoor Zayn luid snikken aan de andere kant van de lijn, normaal zou ik hem troosten, maar nu niet. Mijn hele wereld stortte ineen, ik heb geen ouders meer! Luid begon ik te huilen en te schreeuwen. De rest van de groep kwam aangelopen ' Wat is er No ? ' vroegen ze bezorgt. Antwoord geven kon ik niet, het liefst zou ik nu herenigt worden met mijn ouders. Hier beneden of boven...

Zayn Javadd Malik

Met mijn betraande gezicht stap ik in de auto, ik moet naar Nola toe. Ze heeft me nodig.. Na een tijdje arriveer ik bij de studio. ' O MY GOD !! HET IS ZAYN JAVADD MALIK VAN 1D !!! ' hoor ik zodra ik uit de auto stap. Gefrustreerd zucht ik en sis een antwoord. ' Nee, dat wist ik zelf nog niet ! ' De tranen kruipen weer omhoog en ik loop de studio binnen. ' No ! Nola !! Waar ben je ! ' Paniekerig klinkt mijn stem door de gangen, opeens herinner ik me wat. Ze heeft vandaag een optreden in het hoofdtheater. Snel ren ik door het doolhof van gangen en kom bij de zaal. Mijn benen dragen me lang de lege rijen stoelen en onhandig klim ik op het podium. ' Nola, ik kom... ' hijg ik zachtjes. Ik loop, nee ren, naar de coulissen en hoor zacht gesnik. Zacht hartverscheurend gesnik. ' Notje, kom maar. ' zachtjes neem ik het breekbare meisje in een knuffel en probeer haar te sussen. ' Kun.... Kunnen we naar huis Zayn ? ' vraagt haar stem zachtjes. Ik knik en help haar overheind, samen gehuld in een sluier van stilte en verdriet lopen we naar de auto. Niet veel later komen we thuis, zonder wat de zeggen loopt ze door naar de slaapkamer. Besluiteloos plof ik neer op de bank, het is waarschijnlijk het beste om haar even met rust te laten...

Nola Emma Reynolds

Met mijn ogen vol tranen gevuld kijk ik naar het dunne rode straaltje bloed dat over mijn bleke arm stroomt. De bebloede schaar houd ik nog steeds in mijn hand en opnieuw maak ik een snee in mijn arm. Zacht snikkend gooi ik de schaar weg en laat me vallen op de grond, ik wil niet meer leven. Als ik mijn lichaam over de grond sleep blijft er een spoor van bloed achter, mijn armen rijken om zich heen opzoek naar het mes. ' Nola ? Gaat het weer babe ? '. Ik hoor Zayn aankomen. Zonder antwoord te geven rol ik me op, bang dat hij de sneden zou zien. Zodra de kamerdeur openging rende hij naar me toe, bezorgt boog hij zich over me heen. Maar ik had het lef niet hem in de ogen te kijken. Ondertussen had ik de schaar weer in mijn handen en hield hem stevig vast. Ik deed mijn ogen weer open en keek Zayn recht aan, klaar om mijn laatste woorden te zeggen. ' Zayn, het spijt me. Ik zal altijd van je houden maar het is nu mijn tijd om naar papa en mama terug te gaan. Het spijt me... '

Zayn Javadd Malik

' Zayn, het spijt me. Ik zal altijd van je houden maar het is nu mijn tijd om naar papa en mama terug te gaan. Het spijt me... ' zegt Nola met haar ogen vol tranen. Verbaasd kijk ik haar aan. ' Terug gaan ? Nola, wat bedoel je ? ' vraag ik zachtjes. Opeens valt een scherp glanzend voorwerp me op, ze heeft een schaar in haar hand. Ze trekt zich los uit mijn armen en fluistert nog een keer me wat toe. ' Ik hou van je Zayn, dat zal ik altijd doen. '. En dan schiet haar hand met de schaar naar haar keel toe, ze snijdt haar hele keel open. De tranen staan in haar ogen terwijl ze met een glimlach doorsteekt. Zo snel als ik kan pak ik haar hand beet maar het is te laat, ze heeft zelfmoord gepleegd. Huilend ren ik naar de woonkamer om een ambulance te bellen. Snikkend rijden we naar het ziekenhuis. ' Nola, Nootje. Niet weg gaan... '

Nola Emma Reynolds

Verschrikt schiet ik overheint, ik hoor de stem nog in mijn achterhoofd. Mijn hand gaat naar mijn keel. Ik adem zwaar en het doet pijn. Snel trek ik mijn hand terug als ik het verband voel. Ik zak weer terug in het bed en kijk de kamer rond. ' Nola? Nola ! Je leeft ! ' hoor ik Zayn naast me roepen. Ik draai me om en zie Hem daar zitten, hij ziet er vreselijk uit. Zijn ogen zijn dik en rood van het huilen, en dan schiet alles me weer te binnen. Mijn ouders zijn dood, en ik probeerde zelfmoord te plegen. Huilend zakte ik neer in het ziekenhuisbed, maar al snel kalmeerde ik toen Zayn zijn armen om me heen sloeg. ' Liefje, wil je me wat beloven ? ' vroeg hij zachtjes. Ik knikte en wachtte op de vraag. ' Dat je dit nooit meer doet ? ' Opnieuw knikte ik, en deze keer trok ik hem in een knuffel.

One Year Later...

Nola Emma Reynolds

' En de winnaars van het NK Moderne Dans 2015 zijn....... Velvet Poweronder leiding van Jesmaine Verhoef ! ' wordt er door de zaal geroepen. Gillend van blijdschap wordt ik in een groepsknuffel getrokken. Het is ons gelukt, het is mij gelukt.



Verbaast blijf ik staan, en ik luister naar de stemmen in mijn hoofd. Dezelfde stemmen als in het ziekenhuis een jaar geleden. Nu weet ik weer waar ik ze van herkende, het waren mijn ouders. Een traan glijd uit mijn ooghoek, een traan van blijdschap. Mijn ouders waker nog steeds over me en dat geeft me meer zelfvertrouwen dan ooit. Lachend liep ik met de groep het podium op, we mochten allemaal een kort dankwoord doen. De zenuwen braken uit toen ik voor de microfoon stond, maar twijfelend begon ik te spreken.

' Ik wil het hele team en Jessy bedanken, ze waren er het afgelopen jaar voor ook tijdens de moeilijkste tijden. Verder wil ik graag mijn vriendje bedanken, Zayn je bent er altijd voor me. Na het ongeluk van mijn ouders, na mijn gelukkig mislukte zelfmoordpoging. Ik hou van je. Maar het meest wil ik mijn ouders bedanken, vroeger fantaseerden we over deze dag. De dag dat ik het NK zou winnen. Jullie geloofden altijd in mij, zelf nu jullie er niet meer zijn beschermen jullie me. Ik hou van jullie, ik hou van jullie pap en mam. '

Hush little baby

Don't you cry.

Reacties: