Hoofdcategorieën
Home » One Direction » schuldig » hoofdstuk 30
schuldig
hoofdstuk 30
Amy POV
De tranen stromen over mijn wangen terwijl ik naar huis ren. De woorden van de pesters galmen door mijn hoofd. ‘varken, dikzak, niemand mag je.. mag je.. mag je…’ Met trillende handen open ik de voordeur en ren naar boven. Voorzichtig stroop ik de mauwen van mijn mouw op en wrijf een keer over de littekens die ik de afgelopen maanden allemaal zelf heb gemaakt. Ik pak mijn schaar van mijn bureau en hou de schaar er trillend boven. Maar toch laat ik hem weer los. Het heeft geen zin. Het heeft geen enkele zin om mezelf te blijven snijden en gewoon door te gaan. Het is beter als ik er gewoon niet meer ben.
Zayn POV
Lachend hang ik de telefoon op. Ik had net een super gezellig gesprek met Perry.
‘Zaaaynnnnnnnnnn’ word er vanaf beneden geroepen. Zuchtend loop ik de trap af, Niall staat beneden aan de trap op me te wachten.
‘Zaynn, er is geen eten meer’ zegt hij met een pruillip.
‘Dan ja je het kopen,’ zeg ik droog. Hij zucht en wijst het rooster aan die op het prikbord hangt in de keuken. Waar dus voor vandaag mijn naam bij het boodschappen doen staat.
‘Oké, oké ik ga al’. Snel kijk ik even wat we allemaal nodig hebben en trek dan mijn converse aan. Zodra ik de deur uit stap voel ik dat het regent. In een snel tempo loop ik door het park, ik voel mijn haar langs mijn gezicht kleven en ik krijg het koud. Het waait enorm hard, ik begin te rennen en de brug komt in zicht. Net over de brug is de super markt dus ik hoef nog maar een klein stukje. Het is vrij rustig, wat logisch is met deze regen. Maar toch zie ik vaag een gedaante van de verte komen. Een meisje. Duidelijk een meisje. Haar haren zitten aan haar gezicht geplakt en er zit mascara over haar hele gezicht versprijd. Haar hoofd is rood en als het niet zou regenen zou ik denken dat ze had gehuild. Halverwege de brug stopt ze met lopen en draait zich naar de rand toe. Tot mijn schrik klimt ze eroverheen. Haar handen klemt ze stevig om de rail heen en ze leunt naar voren. Heel voorzichtig en ongemerkt ga ik achter haan staan. Ik hoor haar zwaar ademen met af een toe een snik tussendoor. Ze huilt dus wel. Ze laat een hand en leunt nog verder naar voren. Snel pak ik haar bij haar heupen vast, ze kan nu niet meer springen. Ik voel hoe heel haar lichaam verstijven. Ze laat haar ander hand los en probeert alsnog te springen. Ik hou haar nog steviger vast.
‘hey niet doen, alsjeblieft niet doen’ zeg ik zachtjes. Voorzichtig til ik haar op en til haar achteruit weer terug op over de rand. Het is nog harder gaan regenen, het begint een beetje op een storm te lijken. Langzaam draai ik haar om. Ze kijkt me gebroken en hopeloos aan. Ik haal wat natte haren uit haar gezicht.
‘Hey, gaat het een beetje?’ Vraag ik. Ze knikt, maar ik zie dat ze gebroken is. Dat ze me haat omdat ik haar tegenhield. Voorzichtig een beetje bang voor haar reactie sla ik mijn armen om haar heen. Haar lichaam is koud en trilt. Even twijfel ik wat ik moet doen. Ik kan wel zeggen dat ze naar huis moet gaan, maar de kans is groot dat ze alsnog zelfmoord pleegt.
‘Kom ik neem je mee naar mijn huis,’ angstig kijkt ze me aan.
‘Hey, ik doe je niets, dat beloof ik’ zeg ik terwijl ik gebaar dat ze om mijn rug kan springen. Ik voel dat ze op mijn rug klimt en ik loop met haar naar huis, een beetje bang voor de reactie van de jongens.
Reacties:
Aawhh ma zaynie is such a sweetheart<3 love it babes.
Xjes vanuit Madridd
Ooeehh, echt spannend! Wel superplief van Zayn dat hij haar meeneemt naar huis!
Zaynie is so carefull !
Zaaaaaahaaaaaaahaaaaaaayn, Zayn's gonna save yah ! Save yah heart tonight !!
Sorry voor dat
Anyway, snel verder met je superstory Miranda de Panda !!
( I like that name ^^ Die houden we erin