FanFic.nl

Schrijfuitdagingen.

Inspiration

Hij zat op zijn kamer en luisterde in zijn eentje naar zijn favoriete album. Tenminste het was het album dat hij nu verkoos als favoriet. Hij kon niet met zekerheid zeggen of dit volgende week nog steeds zou zijn.
Terwijl hij meezong met de nummers zat hij aan zijn bureau, las hij hetzelfde stukje tekst dat voor hem lag opnieuw en opnieuw. Hij had een potlood met zijn hand, waarmee hij mee drumde met het nummer, waardoor het potlood van binnen waarschijnlijk helemaal kapot was. De reden dat hij aan zijn bureau zat, en een stukje tekst voor zich had liggen, was omdat hij een nummer moest schrijven. En het moest morgen af zijn.
Vreselijk vond hij het om een lied te schrijven. Vroeger deed hij het alleen maar, kon hij zijn verhaal er in kwijt en voelde hij zich er fijn door. Maar nu kon hij helemaal niks op papier krijgen. Het was voor hun nieuwe album. Midnight Memories genaamd. De andere jongens moesten ook een nummer schrijven. Ze mochten zelf kiezen hoe. Met een andere artiest of met elkaar. En hij zat hier nu alleen. Omdat hij het prettig vond om in zijn eentje te werken. Niet omdat hij niet samen mocht werken.
Hij dacht dat als hij het alleen zou doen, dat er een veel beter nummer uit zou komen. Omdat hij het vroeger zo vaak deed in zijn kamer, alleen. Maar tot nu toe kwam er nog niet veel soeps uit. Zijn hele prullenbak en omgeving lag vol met verfrommelde papiertjes omdat het hem maar niet lukte. Zuchtend scheurde hij ook dit papier weer van het kladblok en mikte het op de prullenbak. Het papiertje viel er net naast, maar hij besteedde er al geen aandacht meer aan. Hij had zijn muziek uit gezet en zijn oordopjes uit zijn oren gehaald. Waardoor het ineens enorm stil was in de kamer.
Hij zuchtte nogmaals, zette het potlood op het papier en begon een paar doelloze zinnen op te schrijven. Dat uiteraard over liefde ging. Dat leek de enige eis aan het nummer te zijn. Het moest over liefde gaan. Want ze hadden niet al genoeg liefdesnummers natuurlijk.
Op een of andere manier leek de stilte hem te motiveren en inspireren. Niet dat dat ergens op sloeg, maar hij vond het veel makkelijk om zonder muziek te schrijven dan met. En voor hij het wist had hij een heel nummer op papier, waar hij tevreden genoeg mee was. Hij was moe, en nu had hij tenminste iets. Hij nam niet eens de tijd om het over te lezen en liep naar de badkamer van zijn appartement. Toen hij zichzelf in de spiegel zag schrok hij een beetje. Zijn gezicht was nog veel bleker dan normaal en het leek daardoor dat zijn bruine krulharen zwart waren. Hij pakte een tandenborstel en begon zijn tanden te poetsen, kleedde zich daarna om en kroop in bed.
Hij wist in ieder geval zeker dat hij nooit meer een nummer alleen wou schrijven.

Reacties:

Nadja zei op 4 mei 2015 - 13:02:
Oeh leuk x