FanFic.nl

Broken by cancer (AF)

Capitolo venticinque

=Zayn=
Ik zit in de wachtkamer te wachten totdat Nola weer terug komt. Ze is meegenomen om haar maag leeg te pompen en volgens de doktoren hier was dat echt nodig. Ik snap Jake echt niet. Hoe kon hij nou zoiets tegen haar zeggen? Ze was al zo kwetsbaar en nu ligt ze hier. Nou ja, hij heeft me wel begrepen denk ik. Één stap richting Nola en hij krijgt nog een keer een bloedneus. Ik kijk op de klok. Waarom duurt het zo lang? Nola is al meer dan een uur weg. Zou ze...? Nee, zo moet ik niet denken. Ik sta op en loop zenuwachtig heen en weer. Ik loop naar het water en pak een bekertje gevuld met water. Ik drink hem in één keer leeg, zo zenuwachtig ben ik. Ik heb Nola nooit kunnen vertellen dat ik haar echt leuk vind. Dat ik van haar hou en haar niet meer kwijt wil, maar gaat dat wel gebeuren? Ik bedoel, Nola ligt wel in het ziekenhuis door een overdosis XTC, in ieder geval ik denk dat het een overdosis was. Ik weet dat ze gebruikte en als Jake zo'n opmerking maakt naar haar, dan is ze gekwetst en doet ze dingen die ze eigenlijk niet wil. Ik ga weer op de stoel zitten en sla mijn handen voor mijn ogen. De tranen ontsnappen uit mijn ogen en gaan over mijn handen heen. Als Nola dood is, vergeef ik dat Jake nooit!
,,Hé Zayn.” Ik kijk op en zie Liam, Harry, Louis en Niall voor me staan. Niall geeft me meteen een knuffel.
,,Hé jongens.” zeg ik. Ik klink niet blij, maar dat hoeft ook niet en ik heb ook helemaal geen zin om te lachen.
,,We hebben gehoord wat er gebeurd is, heeft ze echt een overdosis genomen?” Harry kijkt me aan en gaat naast me op de stoel zitten. Ik knik.
,,Dat denk ik wel.”
,,Wat dacht ze wel niet? XTC is hartstikke gevaarlijk.”
,,Het is allemaal Jake zijn schuld.” de jongens kijken me niet begrijpend aan.
,,Wat dan?” Liam komt aan de andere kant naast me zitten.
,,Hij heeft tegen haar gezegd dat hij haar nooit meer wilde zien en dat heeft ze letterlijk genomen.”
,,En wat gaat Jake nu doen?” Louis kijkt me aan.
,,Weet ik veel. Hij moet niet denken dat hij in de buurt van Nola mag komen!” de jongens schrikken van mijn uitbarsting, maar ik kan er niks aan doen. Ik ben ook zo boos op Jake. Hij had gewoon zijn mond moeten houden. Nola kwam naar hem toe om te vragen waarom hij geen tijd meer voor haar had en waarom hij elke keer bij Rachel wilt zijn. Ik snap dat als je verliefd bent, dat je dan elke minuut van de dag bij diegene wilt zijn, maar gelijk daarna zeggen dat je diegene dan niet meer wilt zien?! Dat is echt onzin!
,,Zayn, het komt wel goed met Nola.” zegt Niall. Ik kijk hem aan. Ja, hij kon ook erg goed opschieten met Nola. De foto's zijn het bewijs.
,,Ik weet het niet Niall.” zeg ik en kijk hem verslagen aan. Liam slaat een arm om me heen en dan komt er een dokter aan.
,,Familie van Nola Miller?” hij kijkt ons vragend aan. Ik knik. Ik ben wel geen familie, maar wel soort van.
,,Hoe is het met haar?”
,,Het is gelukt om haar maag leeg te pompen, maar het vervelende is dat ze niet wilt bijkomen.”
,,Wat bedoelt u?”
,,Nola ligt in coma en ik heb echt geen idee hoe lang dat gaat duren.”
,,Kan ik naar haar toe?” de dokter knikt en ik volg hem naar de kamer waar Nola ligt. Even blijf ik geschrokken staan. Kijk hoe ze erbij ligt! Allemaal slangetjes in haar lichaam. Door haar neus, in haar arm en een mondkapje. Ik hoor Harry achter me schrikken en daarna slaat hij een arm om me heen. Ik loop de kamer in en ga naast het bed zitten. Jake hoeft niet echt niet te komen, niet als hij echt ruzie wilt!

=Jake=
Verslagen zit ik op mijn kamer. Hoe zal het nu met Nola zijn? Weet je wat! Ik kan gewoon naar het ziekenhuis bellen, daar komt Zayn toch niet achter. Ik pak mijn mobiel. Wat is eigenlijk het nummer? Ik start mijn laptop op en zoek op internet. Als ik na een kwartiertje het nummer gevonden heb, druk ik op het groene telefoontje. Het duurt even en ik sta lang in de wacht. Altijd dat wachten, altijd maar “even geduld alstublieft”, geduld heb ik niet! Ik moet weten hoe het met Nola is!
Goedenavond, New York downtown Hospital. Waarmee kan ik u van dienst zijn?
Goedeavond, met Jake Reynolds. Volgens mijn bronnen ligt in uw ziekenhuis mijn beste vriendin Nola Miller, klopt dat?
Ik zal even voor u in het bestand kijken, één moment. En ik sta weer in de wacht. Er komt zo'n irritant zenuwen liedje door de telefoon heen. Waarom zou ze in het bestand moeten kijken, ik weet wel zeker dat Nola daar ligt! Bedankt voor het wachten, meneer. Wij hebben inderdaad een patient die Nola Miller heet.
Heeft u enig idee hoe het met haar gaat?
In haar documenten staat dat ze in coma ligt en dat haar situatie kritisch is. Ik slik even. Dat is dus mijn schuld! Kan ik u ergens anders nog mee helpen?
Nee, heel erg bedankt voor de informatie.
En ik hang op. Ik laat de telefoon uit mijn handen vallen op de grond. Het is mijn schuld. Nola ligt in coma, door mij! Wat moet ik nou doen? Ik mag niet in haar buurt komen, maar dat wil ik wel. Ik snap wel dat Zayn kwaad op me is, dat zou ik ook zijn als het andersom was. Hij raakt Nola misschien wel kwijt en ik ook. Huilend ga ik op mijn bed zitten en sla mijn handen voor mijn gezicht. Het is allemaal mijn schuld! Ik hoor de deur open gaan, maar kijk niet op. Ik wil eigenlijk alleen zijn, maar ik kan er niet boos op worden.
,,Ga weg! Ik wil niet gestoord worden.” roep ik uit. Ik ben boos, maar niet op diegene die binnen gekomen is, maar op mezelf. Nola gaat misschien wel dood door mij.
,,Sorry, ik ga al.” ik hoor Sophie. Ik kijk op en loop naar haar toe.
,,Nee, wacht.” zeg ik tegen haar. Ze schrikt van hoe ik eruit zie.
,,OMG Jake! Wat is er?” vraagt ze in paniek.
,,Er is niks met mij.” zeg ik en ik ga met mijn hand door mijn haar. Een traan gaat over mijn wang.
,,Met wie dan wel? Wat is er gebeurd?” De tranen komen nog meer en Sophie laat me op het bed zitten. Ze vult een glas met water en geeft dat aan mij. ,,Dank je.” zeg ik en neem een slok. ,,Nola en ik hebben ruzie gehad over Rachel. Ze vond het niet leuk dat ik alleen maar met haar bezig was. Ze zei zelfs dat Rachel dat vanaf het begin gepland had.”
,,Dat kon jij natuurlijk niet hebben?” ik schudt mijn hoofd.
,,Dat kon ik inderdaad niet hebben. Ik ben boos op haar geworden en tegen haar gezegd dat ze op moest rotten. Dat ze mij met rust moest laten, dat ik haar niks meer met haar te maken wilde hebben. Ze had gewoon tranen in haar ogen en ik draaide me van haar weg. Ik ben bij haar weggelopen.”
,,Je was boos Jake, dan is het logisch dat je wegloopt.”
,,Ja, maar ik had het nooit mogen zeggen op deze manier. Ik ging twee uur later naar het huis waar ik woon met Nola, maar ze was niet thuis. Ze was nergens te vinden. Ik vond een briefje met daarop “Jake, je zult geen last meer van me hebben. Nola”, nu ligt ze in coma doordat ze een overdosis genomen heeft, dat is mijn schuld!” geschrokken kijkt Sophie me aan en weet niet wat ze moet zeggen. ,,Ik ben gewoon bij haar weggelopen, terwijl ze moest huilen. Ik heb nota bene tegen haar gezegd dat ik haar nooit meer wilde zien.” ik sla mijn handen nogmaals voor mijn ogen. Sophie legt haar hand op mijn rug en wrijft troostend over mijn rug. ,,Als Nola doodgaat, is het mijn schuld!” zeg ik en ik begin hard te huilen.




Foto's van Nola en de jongens:

Nola en Louis: Klik!
Nola en Harry: Klik!
Nola en Liam: Klik!
Nola en Niall: Klik!
Nola en Zayn: Klik!

Vervolg op dit verhaal:
Klik!

Reacties: