FanFic.nl

I’ve Got The Blue Eyes Too [ Afgerond ]

013 || Vakantie!

“Geboekt!” Gil ik bijna. “Super, het lijkt me zo leuk om Nash te ontmoeten.” Lacht Vera. “Ja, hij is lief, leuk en super knap. Je verdrinkt gewoon in zijn ogen. En hij liegt ook echt niet. He’s just perfect...” Dromerig laat ik een zucht ontsnappen. “En ze doen het al!” Chanel komt mijn kamer binnen. “Hou je bek, flikker op!” Ik stuur haar een dodelijke blik. “Ik heb het gehoord toen Nash hier bleef slapen. Nou ja, slapen...” Liegt Chanel. We hebben het serieus niet eens gedaan. “Zou jij wel willen, hè. Met Hayes...” Lach ik.
“Nope.” Na dat gezegd te hebben vertrekt ze. “Zusjes... Zo gaat dat ook altijd bij mij thuis.” Mompelt Vera.

Vera is weg dus heb ik afgesproken met Nash. Ik kan niet wachten om mijn lippen op de zijne te drukken. We hebben afgesproken in het park. Het park is hier prachtig, en zeker op deze plek. Hier kan je genieten van het prachtige water dat midden in het park ligt. Ook is het hier mooi groen. Opeens is alles zwart en voel ik twee handen voor mijn ogen. “Drie keer raden wie dit is...” Een maar al te bekende stem fluistert die woorden in mijn nek. Het kriebelt waardoor ik zachtjes giechel.
“Euh... Trash? Blash?”
“Nee en nee, je laatste kans.”
“Nash.”
Dan zie ik weer licht. Nash komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. “Ik heb wat eten meegenomen.” Hij springt op. Nieuwsgierig kijk ik naar achter. Nash haalt een groot doek uit de mand waar vast nog eten in zit. Netjes legt hij die neer op het gras waarna hij zijn lading eten uit de mand haalt en het op het doek zet. “Tadaa!” Tevreden bekijkt hij kleedje met eten. Ik knik goedkeurend en ga op het kleedje zitten. “Wijntje?” Nash biedt me een wijntje aan. “Nou euh... Hoeveel alcohol?” Nash grinnikt en schenkt wijn in in het glas dat voor me staat. “Gewoon drinken, er zit heus niet zoveel alcohol in.” Voorzichtig neem ik een slok. Smaakt niet slecht... “Ik zei toch,” ook Nash neemt een slok waarna hij zucht. “Lekker...”

“Dus over twee dagen gaan we op vakantie naar?”
“Australië, Melbourne. Hoe vaak moet ik dat nog zeggen?”
“Ja, met?”
“Vera, Cameron en Matthew.”
“Matthew?!” Boos staat Nash op. “Waarom Matthew?” Ik zucht diep. “Jullie kunnen niet voor eeuwig ruzie blijven hebben. Ga zitten.” Hij doet wat ik zeg. “Jullie moeten het gewoon goedmaken. En wat denk je van jullie fans? Alsof die er blij mee zijn. Zij zien liever ook blije Cashew en niet verdrietige Matthew en blije Cash.” Nash weet dat ik gelijk heb, dat kan ik zien in zijn prachtige ogen. “Oké dan en hoeveel mensen konden er mee?”
“Zeven. Hoezo trouwens, wil je je moeder meenemen?”
Nash grinnikt en schud zijn hoofd. “Het is al laat, zullen we gaan?” Ik haal mijn schouders op. “Waar naartoe?”
“Naar mij, pap en mam moeten nog een week werken, Hayes slaapt bij een vriend, Skylynn bij oma en jij bij mij.” Hij schenkt me een dikke knipoog. “Oké dan, ik heb alles toch al in gepakt voor over twee dagen. Dan kan ik wel bij jou slapen.” Nash geeft me een snelle kus op m’n voorhoofd.

Ik lig met Nash in bed, een beetje naar het plafond te staren. “Slaap je al?” Piep ik zachtjes. Een raar geluid komt uit zijn mond. Ik grinnik waarna Nash zich naar mij toe draait. “Ik sliep maar door jou ben ik nu wakker.” Kreunt hij. “Nou euh... Sorry? Maar hoe komt het nu dat jij en Matt ruzie hebben?”
Nash gaat er even voor zitten. “Ik dacht dat Matthew jou zou afpakken... Dus eh... Door iets kleins is deze ruzie begonnen.”
“Waarom dacht je dat?”
Mijn antwoord is de opgehaalde schouders van Nash. Hij weet niet waarom dus. “Maar ik ga weer eens slapen. Welterusten babe.” Hij plant een kus op mijn voorhoofd. “Goodnight mister Grier.”
Die kus op mijn voorhoofd doet me denken aan Zeven Days In Bed. Opeens trilt mijn telefoon op Nashs nachtkastje. Voorzichtig buig ik me over hem heen en pak ik mijn mobiel. Een Skype gesprek.
“Hey Coco!”
“Hey Matt.”
“Coco, bae!”
Ik loop naar de huiskamer om daar te praten.
“Hey Matt en Cam. Oh, nu zie ik pas dat Veertje er ook in zit.”
“Jup!”
“What’s up?”
“Wie heeft er zin in de vakantie?!”
“Ik!”
“Hmm...”
“Le moi! Matt? Hoezo ‘hmm’?”
“Tja... Nash.”
“Dude, jullie moeten het gewoon goedmaken. Ik en Coco helpen wel.”
“Haha.”
“Jongens & meisje, ik moet gaan want ik hoor Nash.”
“Ben je bij Nash dan? Oh oh, kan je even opletten want dat gaat niet goed Cam...”
“Ja, dadelijk gaat er iets mis hoor!”
“Als we het doen doen we het veilig.”
“Wie zegt dat Nash dat wel wil? Hij houdt niet van latex...”
“Flikker toch op, we doen het veilig.”
“Je geeft toe dat jullie het gaan doen, miss Horan.”
“Miss Grier kan je beter zeggen.”
“Doei jongens!”
Grinnikend druk ik hem af. Matt en Cam samen... Dat wordt nog wat hoor. En als het dan goed is met Nash dat zijn ik en Vera dood... Ik loop weer terug maar de slaapkamer. Voorzichtig open ik de deur en stap ik naar binnen. Nash ligt met open mond in bed. Cutie dat hij is... Ik sluip naar het bed en klim over Nash heen. Helemaal geluidloos. Ook ik ga onder de dekens liggen en zucht. Ik kijk nog even naar Nash. Hij snurkt heel zachtjes. Als ik genoeg heb gezien sluit ik mijn ogen.



Wanneer ik merk dat Coco slaapt gris ik haar mobiel van het nachtkastje. Ik heb niet alles kunnen horen wat ze zei maar ik weet hoe je het gesprek kan terugluisteren. Ik zet haar geluid op het zachtst en luister naar het gesprek.
Het is niet echt veel maar ja. Dan leg ik haar mobiel weer terug op precies dezelfde plek en pak ik mijn mobiel. Ik scroll door mijn Whats App contacten en druk op Serena. Vervolgens verstuur ik een berichtje.

Morgen duw ik het vliegticket en alles in je brievenbus. Heb zin over 2 daagjes met jou <3 I love you babe xxx Nash

Ik glimlach tevreden en meteen krijg ik een appje terug.

Thanks Nashie <3 I love you more, more, more and more. Ik wil je nooit meer kwijt. Xxx

Voorzichtig leg ik mijn mobiel weer terug. Dit gaat nog leuk worden...

Reacties: