FanFic.nl

One Shots/Stand Alones en Schrijfwedstrijden

Schrijfuitdaging augustus ~Tankstation~ [Niall Horan]

Niall Horan ~Tankstation~

Volgens boeken en tijdschriften zou zomervakantie een oase van rust en blijdschap moeten zijn. Het hield zee en strand in, hotels, campings, zwembaden, de geur van patat en zonnebrand. Lachende ouders die een croissantje met kaas voor hun giechelende kinderen met zwembandjes smeerden. Slapende mensen in witte hangmatten.

Voor hem was dat pure onzin.

Zomervakantie liet je ouders stressen, zomervakantie liet je verbranden als je niet oplette, en zomervakantie gaf je het gevoel dat je om de minuut moest gaan douchen. Zomer in de vorm van vakantie gaf geen blijdschap en gaf bovenal geen rust.

Het enige pluspunt aan zomervakantie was dat er geen school was, maar je kon niet te lang in je bed blijven liggen omdat je er anders uit brandde.

In de zomervakantie is het zomer, en wanneer het zomer is, is het HEET.

Daarom was Niall Horan het totaal niet eens dat hij met zijn moeder en stiefvader op een parkeerplaats van een tankstation in Zuid-Frankrijk stond. Hij verstond geen woord van de vlug sprekende mensen die lichtjes naar knoflook en sterk naar zweet en goedkope deodorant roken, de parkeerplaats bij het tankstation stonk naar urine, heet asfalt en brandstof, en de kipsandwich was droog en smaakte naar zijn karton-met-plastieken verpakking.

Terwijl hij nukkig het tankstation rondkeek, zag hij allemaal kleine gezinnetjes die in het gras zaten dat naast de parkeerplaats was geplaatst. Ze aten baquettes met Franse kaas of ham en dronken Cola, Fanta of Lipton uit handige plastic flesjes. En het leek erop dat ze het nog leuk vonden ook.
Niall grimaste en plukte aan het ietwat vochtige, witte katoen dat over zijn torso was getrokken. Hij haalde een hand door zijn zweterige, geblondeerde haar dat waarschijnlijk nodig weer geblondeerd moest worden, stopte de laatste hap van zijn sandwich in zijn mond en keek naar zijn ouders. Zijn moeder was enthousiast aan het praten met een andere vrouw, en Chris, zijn stiefvader, dronk van zijn bekertje koffie.

“-En dit is Niall, m’n jongste.”

Niall keek op naar de vrouw en zwaaide. Zijn oudere broer, Greg, was niet mee. Nu 18, had hij geen zin om überhaupt met zijn moeder, stiefvader en kleine broertje mee te gaan. Wat betekende dat Niall nu alleen met ze ouders moest op trekken. In andere woorden, dit zou zijn saaiste vakantie ooit worden.

“Ach wat een schatje,” giechelde de vrouw. Niall perste zijn lippen in een duidelijk gedwongen glimlach, terwijl er een vloek tirade in zijn hoofd afspeelde. Hij was twaalf, geen twee.
“Dit is mijn dochter, Lillian.”

Niall keek naar het meisje en zijn ogen vergrootten. Lang, donkerbruin haar met grote groene ogen, omlijnd door lange, donkere wimpers. Het puntje van haar neus wipte wat omhoog, haar jukbeenderen en de brug van haar neus waren bezaait met sproeten. Ze lachte en Niall zag dat ze een kuiltje in haar linkerwang had.

Lillian zag hem staren en giechelde. Niall’s wangen gloeiden en hij kreeg het nog warmer dan dat hij het al had. Hij glimlachte schaapachtig en mompelde “Cheeseburgers en Jellybabies,” zo zacht dat ze het niet gehoord zou kunnen hebben.

Inmiddels was Chris ‘m gesmeerd om flesjes drinken te gaan kopen. Niall zuchtte en keek naar zijn voeten. Hij droeg afgedragen, legergroene slippers wiens bandjes hem nog steeds blaren bezorgden. Zijn tenen waren vies, aangezien de slippers te klein waren, en hij voelde al een blaar tussen zijn grote teen en die ernaast komen.

Hoe noemde je die teen eigenlijk? Wijsteen? Hij zat op dezelfde plek als waar de wijsvinger op de hand zit. Dat betekend dat de grote teen een duim is. Duimteen dus. De teen naast de wijsteen is dan de middelteen, die daar naast is de ringteen, en die daarnaast is de pinkteen. Hij grinnikte en wiebelde met zijn tenen.

“Hee liefje, ik denk dat we maar weer op reis moeten.”
Chris’ stem liet hem opschrikken uit zijn gedachtestroom van namen voor zijn tenen.
Hij keek omhoog en knikte.
“Ja, mam.”

Maura fronsde maar knikte toen. “Juist. Nou, Dominic, ik zie je op de camping.”

Camping?

‘Dominic’ knikte. “Natuurlijk. Goede reis!”

“Dag Niall!” riep Lillian toen hij bijna in de auto zat. Hij zwaaide, klom in de stoffige, hete auto en legde zijn hoofd tegen het warme glas, terwijl zijn ijsblauwe ogen naar buiten staarden.
“Dag Lillian,” mompelde hij, glimlachend aan het vooruitzicht dat hij haar straks op de camping zag. Terwijl hij luid met zijn moeder en Chris meezong Hotel California, voelde hij zich een ietsie-pietsie beter omdat hij deze zomer met Lillian door zou brengen. En dat allemaal met dank aan zijn moeder's liefde voor praten, deze vakantie, en het lot.

En misschien, heel misschien, ook aan dat stomme tankstation met die vieze broodjes en die parkeerplaats die naar brandstof, heet asfalt en urine rook.

Reacties: