FanFic.nl

You Must Make A Choice.

Am I Pregnant :O

Klik ondertussen het liedje aan!

Rachel Pov:

*Twee weken later*

Fuck, Ik ben al een week over tijd, wat ik normaal echt nooit ben. Ik begin mij echt zorgen te maken. Stel dat? Nee, nee Rachel niet aan denken. Anders is het nog altijd van Luke, hoop ik dan. Ik kom de badkamer uit lopen en probeer zo normaal mogelijk te doen. Natuurlijk mag hij niet weten dat ik en Liam het hebben gedaan, zijn sterke armen om mij heen, zo als ik er altijd van gedroomd had. ,,Wat ga je doen babe?" Vraagt Luke als hij ziet dat ik mijn tas pak. ,,De aspirines zijn op, ik ga nieuwe halen. Ik hen de laatste tijd nog al hoofdpijn." Zeg ik, Luke glimlacht en ik vertrek. Wat zou iedereen wel niet van mij denken, of van Liam? Wacht waarom denk ik toch steeds dat ik zwanger ben, misschien is het wel helemaal niet zo.

Ik loop de apotheek in. ,,Goede dag, waarmee kan ik u van diens zijn?" Vraagt de vrouw achter de balie. ,,Een zwangerschap test alstublieft." Ik voel de ogen in mijn rug branden, de vrouw rommelt wat en geeft mij een doosje. ,,Ochtend urine werkt het beste." Zegt ze nog voor ze weg loopt. Ik loop nog even de supermarkt in voor aspirines en ga dan weer naar huis.

Vandaag is de grootte dag van onthulling, Luke is weg voor een repetitie en ik heb mijn kans gepakt. Ik hoor een piep wat betekend dat mijn test klaar is. Ik slik, oké even lezen. Een streepje is niet zwanger, twee is zwanger. Ik pak het testje op en durf niet te kijken, toch nieuwsgierig kijk ik er naar en laat de test uit mijn handen vallen, Ik ben zwanger. Zwanger van Liam! Ik ga op de bank zitten en kijk naar de test. Ik moet hem dit vertellen, gewoon vertellen kijken wat hij wil. Luke kan ik het natuurlijk nooit zeggen.

Liam Pov.

Ik lig op de bank een spel te doen als de deurbel gaat, ik hoop dat het Robin is. Ik heb haar al best lang niet meer gezien. Ik open de deur en een lang blond harig meisje valt mij huilend in de armen. ,,Wat heeft Luke gedaan?" Vraag ik kwaad, natuurlijk zou die schoft haar wat aangedaan hebben. ,,Luke heeft niks gedaan." Zegt Rachel huilend tegen mijn borstkas aan. Ik sla mijn armen om haar heen en kijk haar aan. ,,Wat is er dan?" Vraag ik, Rachel rommelt in haar tas en pakt er iets wat op een thermometer lijkt uit. Ze geeft het aan mij. "Zwangerschapstest" Ik kijk er naar en besef dat er twee streepjes op staan. Rachel is zwanger, misschien wel van mij. ,,Rachel? Heb ik je zwanger gemaakt?" Vraag ik voorzichtig, ze knikt, verdomme nu kan ik de relatie met Robin wel op mijn buik schrijven. ,,Wil je het houden, ik bedoel het komt dan uit dat ik de vader ben, maar als je dat niet wil." Ratel ik. ,,Ik wil het alleen als jij het wil." Zegt ze en ze staat op. Ze staat tegen over mij en slaat haar armen om mij heen. ,,Een kleine Payne." Zeg ik glimlachend. ,,Of een kleine Walker." Merkt Rachel op, ik leg mijn handen op haar nu nog platte buik, waar ons kindje in groeit. Het lijkt alsof iets wil dat wij samen komen. ,,Liam, hoe moet ik dit Luke zeggen?" Rachel staat mij aan, haar ogen zijn rood van het huilen. ,,Hoe moet ik het Robin zeggen." Zeg ik en ga met mijn handen door mijn haar. ,,Liam, ik-." Ik laat haar niet uitspreken en druk mijn lippen op die van haar. ,,Rachel we worden een gezin, geloof mij nu maar." Zeg ik en aai door haar blonde haar.

Nadja Pov.

Ashton heeft niet meer gepraat over wat ik tegen Molly zei misschien maar goed ook. Na lang protesteren is hij toch naar zijn repetitie gegaan hij wilde niet gaan voor mij maar ik stond erop dat hij ging. Hij is zo vaak bij mij ik voel me er zo schuldig om. Diep in mijn gedachten over Ashton word ik aangetikt door een dokter. ,,Familie van Molly Justice?" vraagt hij op een serieuze toon wat me enorm bang maakt. Ik knik naar hem ,,Ik moet melden dat de toestand met Molly elke dag meer en meer achter uit gaat als dit zo doorgaat ben ik bang dat ze eind van de week niet haalt." Ik voel al het bloed uit mijn gezicht trekken ik zak door mijn benen op de grond en blijf de dokter met grote ogen aankijken. ,,Het spijt me." en met dat loopt hij weg mij achterlatend. Snel loop ik Molly's kamer in daar ligt dan het meisje die nog geen week geleden een hele mooie bos krullen had er is niet eens meer de helft van over. Ik zak op de stoel naast haar bedje ik pak haar handje en aai over haar voorhoofdje. ,,Molly als jij weggaat heb ik niemand meer je mag me niet verlaten hoor je me." dat is het moment waarop ik breek en heel hard begin te snikken ,,Je mag niet gaan!" Op dat moment gaat de deur open en zie ik een verwarde Ashton in de deuropening zodra hij mijn gezicht ziet rent hij op me af en trekt hij me tegen hem aan waarna ik nog heviger begin te snikken dan ik net deed.

Ashton pov.

Na lang protesteren ben ik toch naar mijn repetitie gegaan ik vind de repetities echt heel leuk daar niet van maar in deze toestand was ik liever bij Nadja ze heeft me nodig ze betekent zoveel voor mij. Ik schiet uit mijn gedachten door Luke die me een duw geeft ,,Gast concentreer je nu eens." ik knik ,,Sorry.." we oefenen nu Never be ik merk aan mezelf dat ik er weer niet helemaal bij zit aangezien ik ook nog een duw van Calum krijg en een waarschuwende blik van Luke krijg. Als na 2 uur eindelijk de repetitie voorbij is roep ik doei en ga snel richting het ziekenhuis. Eenmaal aangekomen zoek ik de goede verdieping ik wil doorlopen als ik een dokter hoor praten ,,Het meisje zal niet lang meer hebben." ,,Zielig voor die zus je had haar moeten zien kijken toen ik het nieuws bracht ik haat dit soort dingen het raakt ze zo hard." Met een verward gezicht loop ik snel naar Molly's kamer als ik daar binnenstap hoor ik meteen het gesnik van Nadja ik bedenk me niet ren er heen en trek haar tegen me aan het laat haar harder huilen en ik trek haar op mijn schoot. Als ze na een halfuur eindelijk rustig is en me vertelt wat er is trek ik haar weer tegen me aan. Wanneer ze net rustig blijft horen we zacht gekreun van Molly ,,It Hurts So Much." piept ze voor haar ogen weer dichtvallen en Nadja in paniek raakt.

Violetta Pov.

Harry en ik brengen veel tijd samen door we hebben het echt heel gezellig wat me opviel is dat hij veel smst met ene Melanie het maakt me zo Jaloers. Op dit moment zitten we in het park we delen 1 ijsje lekker Romantisch wanneer ik net een likje wil nemen doet Harry hetzelfde en raken we elkaars lippen en op dat moment zie ik allemaal camera's. Snel verberg ik mijn gezicht en laat ik me meetrekken door Harry. Eenmaal terug piept mijn telefoon *One Message Onbekend* verward kijk ik ernaar maar als ik het open trekt al het bloed weg uit mijn gezicht * Je weet niet wie ik ben maar ik weet wel wie jij bent blijf uit Harrys buurt of anders zwaait er wat* ,,Babe waarom kijk je zo schocking?" Lacht Harry. Ik kan hem dit niet zeggen ,,Ehmm.. De groene oogschaduw van MaxFactor is uitverkocht." roep ik snel. Nooit gedacht dat ik een keer kon liegen zonder te stotteren. Harry Grinnikt ,,Vrouwen." heel even kijk ik hem nep beledigd aan waardoor hij in de lach schiet ik loop naar hem toe en spring op zijn schoot het hele smsjes ding negerend. Zoenend Rollen we over het bed maar als ik een piepje hoor trek ik terug. *One Message Onbekend* I Can hear and see you everywhere Raak Harry niet meer aan en ga uit zijn buurt of het zal je bezuren sweetheart.

Luke Pov:

De repetitie ging op zijn zachts gezegd klootte, Ashton lette totaal niet op. Ik gooi mijn sleutels in de bak en loop Naar binnen. ,,Ik ben thuis!" Schreeuw ik, maar krijg geen gehoor. Ik zoek naar Rachel als ik in de badkamer een doosje vind met "Zwangerschapstest" er op. Ik hoor de deur dicht gaan en loop naar de kamer, Rachel staat daar. Haar ogen zijn rood van het huilen. ,,Lukey kunnen we even praten." Haar stem klinkt onzeker. Ik gooi het doosje op de tafel en Rachel blijkt te schrikken. ,,Luke, ik wilde niet dat dit gebeurde. Het gebeurde gewoon en nu ben ik fucking zwanger van hem. Ik voel niks voor hem en als jij wil dat ik het weg laat halen dan doe ik dat." Zegt ze en kijkt naar de doos. ,,Waarom zou je jet weg halen?" Vraag ik en kijk haar aan, er rolt een traan over haar wang. ,,Omdat het van Liam is." Mijn hart breekt op dat moment, maar ik laat het er niet bij liggen ik geef het niet op. ,,Wil je het samen opvoeden?" Vraag ik, die vraag had Rachel duidelijk niet verwacht. ,,Maar Liam dan?" Vraagt Rachel en kijkt mij aan. ,,Die mag zijn zoon of dochter zo vaak zien als hij wilt, maar het heeft gewoon twee vaders." Zeg ik en open mijn armen, Rachel knuffelt mij en mompelt een dankje. Ik sla mijn armen om haar heen en leg mijn handen op haar buik, het mag dan niet mijn kindje zijn ik hou er nu al van.

Had je die Verwacht?? X

Reacties: