FanFic.nl

Stand-Alone's van Sara

De eerste dag na zijn dood.[Deel I]

Ik zal de dag toen hij mij alleen liet nooit vergeten.Ik zal hem nooit meer terug zien.De dag dat Joren stierf,stierf ook mijn konijn en verliet mijn vader,mijn moeder.Op die dag,storte mijn wereld in.Ik zal alles eens op een rijtje zetten.Het was maandag 26januari2009,Joren en ik wandelde zoals elke morgen naar school.Toen kwam Maarten en hij duwde Joren op straat,net toen Maarten Joren op straat had geduuwd kwam er een auto langs.Ik wou Joren helpen maar het ging niet,ik was gehypnotizeerd.Toen de auto uit het zicht was begon ik te huilen.Mijn adem stokte in mijn keel.Ik liep naar school in een poging mijn gedachten te vergetten,maar te vergeefs.Tijdens de lessen kon ik niet opletten omdat ik het beeld steeds voor me zag.De laatste belk ging en ik rende naar huis.Thuis aangekomen liep ik naar mijn kamer en sloot ik de deur en ik kwam er nietmeer uit.Op een gegeven moment hoorde ik een gil,ik ging kijken en zag mijn moeder huilend op de grond liggen.Ik ging naar haar ote.Ze zei dat mijn vader weg was.Ik liep naar de woonkamer naar het hok van mijn konijntje.Toen ik voor zijn hok stond zag ik hem daar,door liggen.Dit was de ergste dag van mijn leven.Ik liep naar de badkamer en bekeek me in de spiegel.Ik droogde mijn tranen,mijn moeder riep dat het eten klaar was.Ik had nu echt geen honger en liep gewoon naar mijn kamer.Op mijn kamer begon ik terug te huilen.De volgende dag ging ik niet naar school omdat ik mij ziek voelde van het verdriet.Ik kon maar niet stoppen met huilen.Een week later zat ik terug op school alleen ik voelde mij terug ziek zodra maarten me aankeek.Ik zag het beeld terug voor me en ik wou hem een mep geven maar Mirthe en Jaak hielden me tegen.Ik probeerde uit hun greep te ontsnappen maar tevergeefs.Maarten was altijd al jaloers geweest dat ik het zo goed met Joren kon vinden,ook omdat hij verliefd op me was.Altijd als Joren en ik samen waren was hij jaloers.En Joren voerde ook altijd oorlog en dat maakte maarten blij.Hij kwam op me af ik probeerde hem te ontwijken maar het lukte niet omdat Jaak en Mirthe mijn armen nog vast hadden.Hij bleef 1cm voor me staan en zei:"Tegen morge,ben jij de mijne" na die 1e zin draaide hij zich om en liep weg.Toen ging de bel,Jaak en Mirthe lieten me los en ik liep naar het lokaal.Na school wandel ik naar huis.Onderweg lopen Mirthe,Jaak en Maarten voorbij.Maarten laat expres iets voor me vallen.Als hij weg ik raap ik het op,het is een papiertje erstaat op:"Jasmien wil je met mij?XxXMaarten".Ooh ja By the Way,mijn naam is dus Jasmien...



Reactie's Word vervolgd

Reacties: