FanFic.nl

Prompts

[One Direction]

Het vertrek had witte muren, witte luxaflex voor de ramen en witte tegels op de vloer. Harry wierp een zenuwachtige blik op Zayn, die hem bemoedigend toelachte. Hij kreeg het niet voor elkaar zijn eigen zenuwen te verbergen.
Als je overleed, flitste je leven in de laatste paar seconden over je netvlies, had Harry horen vertellen. Het deed hem bijna denken dat hij op het punt stond zijn laatste adem uit te blazen, want de herinneringen flitsten allemaal genadeloos door zijn hoofd. De dag dat hij auditeerde, de dag dat hij in One Direction terecht kwam. De release van Up All Night; de eerste keer dat ze What Makes You Beautiful mochten zingen, live, voor publiek. De volgorde van de herinneringen was alles behalve chronologisch, realiseerde hij zich vaagjes.
Hij herinnerde zich hun eerste echte concert en hij herinnerde zich de dag dat ze naar huis werden gestemd bij X-Factor. Hij herinnerde zich de persoonlijke herinneringen: hoe de vlinderbommen in zijn buik ontploften, elke keer dat hij Louis’ blik ving, hoe hij het schaamrood naar zijn kaken voelde stijgen, elke keer dat Louis naar hem glimlachte. Hij herinnerde zich hun eerste kus en de maanden van pure extase die erop gevolgd hadden.
Daarna werden de herinneringen akeliger; hun eerste ruzie, hun tweede ruzie, het moment dat ze uiteindelijk een punt achter de relatie zetten. De stap van clubs naar arena’s had een bittere bijsmaak: de vuile blikken die Louis hem toewierp en de wrijving die hun breuk uitoefende op de rest van de band.
Toen de deur van het vertrek opende, herinnerde hij zich waarom hij hier was, in deze kille, witte kantoorruimte van Syco-records.
De deur sloot en iedereen zocht een plekje. Harry probeerde hun gezichtsuitdrukkingen te peilen. Simons gezicht stond strak, dat van Liam straalde vraagtekens uit, dat van Louis was even bitter als de afgelopen duizend keer dat hij niet-publiekelijk met Harry geconfronteerd werd. Zelfs Niall zag er bedrukt uit.
En terecht, realiseerde Harry zich. Hij stond op het punt om alles wat ze hadden kapot te maken.
Simon schraapte zijn keel. Hij zou het woord nemen, hadden ze met zijn drieën afgesproken. En zo geschiedde het: Simon begon met een praatje over alle mooie jaren die ze met elkaar doorgebracht hadden (Louis rolde met zijn ogen) en noemde een aantal van alle successen die ze hadden gehad. Harry stond zelf versteld van de belachelijke aantallen.
‘Maar,’ keerde Simon nadrukkelijk het tij, ‘het contract komt binnenkort tot een eind.’
‘Wordt het niet verlengd?’ vroeg Niall. Simon zag er een fractie van een seconde uit alsof die vraag hem overviel, toen herpakte hij zich: ‘Om een contract te verlengen, moeten er verschillende zaken in orde zijn,’ sprak hij bedachtzaam. ‘Zo moeten bijvoorbeeld alle betrokkenen bereid zijn het nieuwe contract te ondertekenen.’
Liam trok zijn wenkbrauwen op, Nialls gezicht vertrok tot een frons en Louis wierp Harry een moordende blik. Harry richtte zijn ogen op zijn handen.
Simon ging verder alsof hij het allemaal niet merkte: ‘Om een lang verhaal kort te maken: Harry en Zayn hebben besloten dat voor hen het moment daar is om een solocarrière te beginnen.’
Harry durfde niet op te kijken, maar dat behoedde hem niet. Louis besloot zijn jaloezie namelijk te uiten in meer dan blikken: ‘Gadverdamme,’ spuugde hij. ‘Hadden jullie dat niet eerst met ons kunnen delen? Voelen jullie je zo ver boven ons verheven dat jullie niet meer hoeven overleggen over dergelijke dingen?’
‘Er viel weinig te overleggen,’ begon Zayn, maar Louis kapte hem af: ‘Nee, dat blijkt maar weer. Maar als jullie oprecht denken dat jullie het in je eentje kunnen, moeten jullie dat vooral proberen. Wij hebben jullie niet nodig en jullie gaan snel genoeg op je bek. Als je denkt dat je de nieuwe Robbie Williams kunt worden en dat je al onze fans kunt stelen, dan vergis je je, maar dat zal je vanzelf wel merken. Dan kom je smekend met de vraag of je weer bij de band mag, maar dan willen we je niet meer, oh nee, knoop dat maar in je oren: je hoeft niet met hangende pootjes terug te komen, als je nu weggaat, dan –’
Hij leek Zayn straal vergeten te zijn, keek Harry recht aan, viel stil toen die zijn stoel naar achteren schoof en opstond. Hij keerde wat ooit zijn band was geweest de rug toe en liep, compleet beheerst, naar de deur.
Daar draaide hij zich nog eenmaal om, keek Louis recht in de ogen en zei rustig, gedeeltelijk naar waarheid: ‘Weet je, Louis, als jij gewoon normaal had gedaan de afgelopen paar jaar, dan was ik misschien wel met One Direction doorgegaan.’
Hij draaide zich om en liep weg voor zijn ex-vriend iets terug kon zeggen, vastbesloten wél een succes te maken van zijn solocarrière.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.