FanFic.nl

Harry Potter and the One Shots

Black sheep.

"Dora, alsjeblieft wees voorzichtig! De Orde staat erom bekend om leden te verliezen!" Andromeda nam de borden van haar dochter over voordat deze zouden vallen.
Tops zuchtte diep, "mama ik wéét wat ik doe, ik ben schouwer weet je nog? Ik heb vele hachelijke situaties meegemaakt waarin levens bijna werden opgeofferd." Het bestek uit de keukenla vissend.
Samen liepen ze naar de woon-eetkamer, het avondeten bestond uit pindasaus, witte rijst, kroepoek, bonen, salade en iets wat Tops niet kon thuisbrengen.
"Dat weet ik, maar dit is anders, de dooddoeners wéten dat de Orde op hen uit is. Bij schouwers heb je nog kans dat ze dat niet doen."
Ted kwam binnen met de Avondprofeet en rolde met zijn ogen om de zorgen van zijn vrouw.
"Mam! Ik Wil juist dat ze weten dat ze me nooit en dan ook nooit aan hun zijde krijgen! Ik ga liever dood dan dat ik dat doe!" Fel sloeg de jonge twintiger haar armen over elkaar. Andromeda zuchtte diep, "als je maar zorgt dat je blijft leven."
En daarmee was de discussie gesloten. Tijdens het avondeten vertelde Ted over zijn middag op de wegisweg.
"Het is nog actief, vreemd genoeg. Mensen lachen om de berichten in de Ochtendprofeet."
"Ik ben benieuwd hoe lang het nog duurt voordat Voldemort zijn eerste stap zet." Tops keek fronsend naar het boontje aan haar vork. "Of laten we zeggen hoelang het nog duurt voordat de waarheid aan het licht komt. Er zijn best veel mensen, op het Ministerie, die geloven dat Zwarts onschuldig is. Dus als er maar iets gebeurd aan de kant van Voldemort en Zwarts krijgt de schuld, denk ik dat meerdere mensen achterdochtig worden."
De ouders wisselde een blik van verstandshouding, hun dochter had echt geen idee. De rest van de maaltijd zweeg het drietal.
Terwijl Ted zich aan de afwas waagde verdween Andromeda naar de buurvrouw, om iets vragen, zei ze. Tops verdween in de badkamer voor een bad.
Het water liet ze uit haar toverstok komen, er niet op rekenend dat het bad het water vervolgens over de rand zou spuiten. Vloekend hief Tops haar spreuk op. Haar kleren dropen. Met een handdoek om zich heen gewikkeld verliet ze de badkamer weer en liep naar haar oude slaapkamer die nu zowel een logeerkamer was als een rommelhok was. Ergens onder in een oude kast lag een stapel afgedankte kleren. De stapel viel om toen Tops het bovenste, t-shirt eraf pakte en het losschudde. Verbaasd keek ze naar de tekst.
"Black Sheeps breaking all the Black rules," waar kwam dit vandaan?
Geammusseerd om de tekst, maar meer nog omdat hij knalgroen was trok Tops hem aan, viste een gebleekte spijkerbroek tussen de nu slordige stapel en vertrok de douche opgevend naar beneden. Haar natte kleren hing ze te drogen aan de trapreling.
"Hoe laat is het?" Vroeg ze toen ze de woonkamer weer in kwam, een knalroze sjawl om haar hoofd bindend waardoor haar nu getransformeerde paarse krullen dansend over haar schouders vielen. Andromeda, die net terug was keek op, met grote ogen bij het zien van het t-shirt. "Wat draag jij nou?"
"He?" Verward keek Tops haar moeder aan.
"Dat t-shirt..." Haar gezicht sprak boekdelen. Tops haalde haar schouders op, ze was toch een Zwarts? Nou dan zou ze al die zwarte regels breken.
Omdat niemand antwoord had gegeven op haar vraag over de tijd keek Tops zelf op de klok en vloekte een woord waar haar moeder haar miskeurend aankeek.
Haastig griste Tops haar stoere laarsjes onder de bank vandaan, "ik moet gaan."
"Succes!" Met haar schoenen in de hand vertrok Tops naar de gang, trok een schoen aan, de jas volgde, de paraplubak omstotend, de andere schoen en de voordeur sloot zich achter haar.
In het steegje naast het huis verdwijnselde Tops naar het Grimboudplein, dat aan de andere kant van de stad lag.

"Tops, fijn dat je er bent," Albus Perkamentus liet de klunzige adolosent het voormalige Zwartshuis binnen. "Sorry dat ik zo laat ben Albus, ik was de tijd helemaal vergeten."
"Maakt niet uit, we waren nog niet begonnen." Gezamenlijk liepen de oud-leerling en het schoolhoofd naar de keuken, waar de vergadering zou plaats vinden. Zacht geroezemoes klonk door de deur heen.
Een paraplubak, dat ooit tot een trol had behoort viel om, de klap werd door Perkamentus voorkomen.
"Probeer zacht te doen," fluisterde hij, gebaren op een oerlelijk, mottige gordijn, waar Tops nog net een portret doorheen kon zien schemeren. "Dat is familie?" vroeg ze al even zacht, het schoolhoofd knikte enkel.
De laatste opende de deur van de keuken en Tops volgde hem.
De eerste die naar hen toekwam was een jongeman die een enigzins magere indruk maakte, slordig zwart haar en grijze ogen die uitdagend de wereld inkeken. Blijkbaar mocht hij Perkamentus niet zo want enigzins kil informeerde hij bij Albus wie ze was.
"Sirius dit is Nymphadora Tops, Tops, dit is Sirius Zwarts."
Beiden namen elkaar taxterend op.
"Zwarts he?" Tops grijnsde, "ben je toevallig familie van die zuurpruim op de gang?"
Sirius knikte nors, "helaas wel,"
"Troost je, ik ook."
Zijn blik was een hoog opgetrokken wenkbrauw en een sarcastische trek rond zijn mond.
"Mijn moeder is de zus van die knol." Tops trok haar jas uit en hing hem over de rugleunig van een stoel, die opkiepte.
"Je moeder?" Sirius raapte de stoel weer op en zeeg neer op die ernaast.
"Ja, Andromeda Zwarts nu Tops."
"O da's mijn tante."
"Wow...bedoel je dat die feeks je moeder was?" Tops keek haar nog onbekende neef ongelovig aan.
"Ja...letterlijk was.'
"Hoezo?"
"Ze is dood, ze heeft me onterfd." Sirius pakte twee glazen die op de tafel stonden en schonk die met een aangegeven karaf vol, boterbier.
"Hoezo heeft ze onterft?"
"Omdat...ik een verkeerde zoon was in haar ogen." Tops hoorde de kwetsbaarheid in zijn stem, maar wist ook dat als ze nu zou stoppen met vragen dat ze het niet meer te weten zou komen.
"Hoe kan iemand nou een slechte zoon zijn?" Het glas aanpakkend keek ze haar neef fronsend aan.
"Hm...ooit een Malfidus ontmoet?"
"Ja, alle drie." Met die uitspraak riep ze voor hen beiden herinneringen op die niet verteld hoefden te worden.
"Dan heb je een duidelijk beeld hoe mijn hele familie was en sommige nog steeds zijn." De laatste Zwarts van Grimboudplein twaalf leunde ontspannen achterover in zijn stoel.
"En zij waren aanhangers of volgers van Voldemorts ideeën en jij niet?" Tops keek hem met een scheve grijns aan toen hij knikte. Hij maakte een vaag gebaar naar haar t-shirt, "waar denk je dat die tekst op is gebasseerd?"
Tops keek omlaag en weer omhoog met een brede grijns.
"Serieus? Jij hebt dit gemaakt?"
"Ja, in een vlaag van enthousiasme om de Zwarte Sc hapen van de familie Zwarts bijeen te scharen, hetgeen hopeloos faalde."
"Ik vindt 'm geweldig!"
"Andromeda niet." Het was geen oordeel, gewoon een constatering, een glimlach sierde zijn gezicht toen Tops meewarrig knikte.
Tijdens de eerste bijeenkomst maakte iedereen kennis met elkaar, en vervloekte Tops het feit dat ze nog zo jong was. Want de beste, en naar verluid, verloren vriend van Sirius was een zekere Remus Lupos. De enige die haar direct liet blozen, nog voordat hij iets gezegd had.
"Leuk t-shirt," was zijn openingszin, Sirius die naast haar zat schaterde. Tops grijnsde met nog warme wangen.
"Ja, hij is ooit van Sirius geweest." Remus lachte ook en nam tegenover hen plaats.
"Tops, dit is Remus, Remus dit is Nymphadora Tops." Sirius stelde hen aan elkaar voor.
"Noem me geen Nymphadora, Sirius!"
"Sorry, volg mijn advies, Maanling, en noem haar alleen bij de achternaam."
"Waaorm?"
"Dat zou jij ook doen als een maanzieke moeder je opscheept met Nymphadora!"
"Ik vind het een leuke naam." Remus leunde met zijn ellebogen op de pas geshcuurde tafel.
"Ik niet." Tops trok een been op en sloeg haar armen eromheen.
"Maar Sluipvoet," Remus wende zich tot Sirius, "waar slaat die tekst op?"
"Black Sheeps breaking all the Black rules, bedoel je?" Sirius grijnsde.
"Ja die." Remus keek zijn vriend met een scheef hoofd aan, alsof hij probeerde te gissen wat hij zou gaan zeggen.
"Ik was het Zwarte schaap in de een Zwarte familie die besloot alle regels van de Zwartsen te breken. En ik ben duidelijk niet de enige."
Tops die net een slok boterbier had genomen liep rood aan. Haar lach en de boterbier schoten in het verkeerde keelgat. De twee mannen lachten mee.
Black Sheeps breaking all the Black rules.

Reacties: