FanFic.nl

High-school Problems.

001 || Cheerleaders...

Het was alweer een week gelden sinds onze eerste dag, Janita en ik waren in die ene week goede vrienden geworden. De bel voor de pauze ging en Janita en ik pakte onze tas. Het meisje met de zwarte haren, Melissa was haar naam, was een jaar blijven zitten, ze maakte graag opmerkingen over Janita en mij. Hoe raar mijn accent wel niet was, of hoe Janita liep. ,,Wat een drukte.'' Zei Janita die naar het bord met memo's liep, duizenden meisjes hadden zich voor het bord verzameld. Groot stond er aangeplakt.




Janita keek mij met twinkelende oogjes aan, je weet wel net als in die cartoons. ,,Zullen wij mee doen?'' Vroeg ze poeslief, ze keek mij aan en sleurde mij door de mensenmassa. ,,Ik wil geen cheerleader zijn hoor.'' Zei ik en rolde met mijn ogen. ,,Toe nou, dit is onze kans om populair te worden.'' Zei ze met een glimlach, haar tanden bloot. ,,Goed dan, wij doen wel weer mee.'' Zei ik, ik was zo stijf als een hark en daarbij hielp het feit dat ik erg onhandig was ook niet echt. ,,Je bent een schatje.'' Zei Janita die mij om de hals vloog, voor wij samen naar onze vaste tafel liepen, ik zag Melissa ze liep naar haar vaste vrienden groep, bestaande uit vier meiden en vier jongens, waar van een mijn grote broer Jesse was. ,,Zie je dat populaire groepje.'' Zei ik wijzend naar mijn broer. ,,Ja die zie ik wat is daar mee?'' Vroeg Janita die mij schaapachtig aan keek. ,,Die lange jongen met dat zwarte haar en die bruine ogen? Dat is mijn broer Jesse.'' Zei ik en propte mijn broodje veder in mijn mond, dit voedsel was smerig dat stond vast. ,,Dat is toevallig, want die jongen naast hem. Dat is mijn broer Louis.'' Janita glimlachte. ,,Misschien kunnen wij zo populair worden, via onze broers.'' Zei Janita die in haar handen klapte. ,,Je ziet er uit als een zeehond.'' Zei ik en begon te grijnzen, al snel kreeg ik een por in mijn maag, waardoor ik omhoog schoot, hier blij viel mijn blikje cola, die nog half vol zat over de persoon naast mij. Ik keek op en keek haar met grote ogen aan. ,,Het spijt mij, ik ben een kluns.'' Ik grinnikte, het meisje rolde met haar ogen. ,,Dit was wel even een shirt van tweehonderd dollar.'' Het meisje keek mij kwaad aan, waarna mijn ogen naar haar witte polo shirtje gingen. ,,Tuurlijk zo'n ding kost nog geen tien euro.'' Zei ik en rolde met mijn ogen.
Die middag stonden ik en Janita op het rugbyveld. Alle meiden die hier stonden zaten vol met make-up, waarom wilde Janita dit ook al weer? ooh ja ze wilde populair worden. Een meisje kwam naar voren. ,,Vandaag zoeken wij nieuwe cheerleaders, jullie zullen een paar opdrachten uit moeten voeren.'' Zei ze, ze wees naar de meiden achter haar die een piramide bouwden van alleen elkaar. Dit ging niet goed, ik was niet lenig en ook nog eens onhandig. Juist ja ik moest onderaan, vele meisjes klommen op mijn schouders omhoog. Ik keek moeilijk naar voren, maar ging door mijn enkel. Het hele zooitje stortte in en ik, ik lag onder op. Na nog een paar opdrachten, die mij ook allemaal mislukte , was het tijd voor de eerste afval ronde. Natuurlijk lach ik er als eerste uit. ,,Ik wacht wel op je.'' Zei ik tegen Janita en ging op een bankje zitten. Tot ik iets tegen mijn hoofd voelde komen, toen ik naar het voorwerp keek bleek het een rugbybal te zijn. Ik wreef met mijn hand op mijn achterhoofd. ,,Sorry.'' Hoorde ik een jongens stem met het zelfde accent als mij zeggen, ik keek op in de twee mooiste blauwe ogen die ik ooit had gezien. ,,Het geeft niet. Had ik hier maar niet moeten gaan zitten.'' Zei ik en glimlachte, de jongen hij had blond haar die hij perfect met gel in een kuif had gestylt, glimlachte terug, in zijn lip zat een zwart glimmend stukje metaal. ,,Ach het is ook Jesse zijn schuld, die gooide hem jou kant op.'' Zei de jongen die naar mijn broer wees. ,,Hij is een sukkel. Sla hem, maar names zijn zusje.'' Zei ik glimlachend. ,,Dus jij bent Rachel.'' Zei hij, ik keek hem raar aan, waarom had mijn eigen broer het over mij bij zijn vrienden. ,,Ja dat ben ik, maar met wie praat ik nu?'' Vroeg ik en keek hem aan. ,,Luke Hemmings.'' Zei hij en pakte mijn hand. ,,Nou Luke, volgens mij wacht de rest op je.'' Zei ik en wees naar een stel jongens die hun geduld duidelijk begonnen te verliezen. Luke zwaaide voor hij terug liep naar de jongens.

Janita was een van de nieuwe cheerleaders geworden. ,,Dit moeten wij vieren met Starbucks.'' Zei ik en glimlachte, Janita knikte heftig met haar hoofd. Ik grinnikte en pakte mijn fiets, ik weet het op de fiets zul je denken? In Amerika? Juist ja, Janita en ik wilde anders zijn dus gingen wij elke dag op de fiets naar school en dit was alleen maar omdat wij slechts een paar meter van school woonden. Na een poosje te hebben gefietst kwamen wij bij de Starbucks aan, een jongen met rood haar stond achter de balie. ,,Wat mag het zijn dames.'' Zei hij met en knipoog. Janita en ik rolde met onze ogen. ,,Een Caramel Frappatino.'' Zei ik, de jongen pakte en beker en schreef er iets op. ,,En voor de kleine dame.'' Zei hij. ,,Ik ben niet klein.'' Zei Janita. De jongen grinnikte. ,,Een Vanille Frappatino.'' Zei Janita, ook hier schreef de jongen iets op. Toen wij onze bekers kregen stond er in sierlijke letters Beauty op mijn beker, bij Janita stond Honey. Uiteindelijk na een uur in de Starbucks te hebben gezeten liepen wij naar buiten, natuurlijk zag ik het opstapje niet en viel voorover. Ik hoorde de jongen die achter de toonbank stond lachen. ,,Jij bent echt nummer een kneus.'' Zei Janita die mij omhoog hielp, ik glimlachte als een boer met kiespijn en pakte mijn fiets.


Dit is hoofdstuk 1.
Nog geen andere personen, deze zullen veder in het verhaal komen.
Reactie= Melding.
x Janitaa & xHiimacookie

Reacties: