FanFic.nl

Break The Rules (punk 5sos)

01

‘Schatje wakker worden.’ Voorzichtig open ik mijn ogen en zie Niall in mijn kamer staan.
‘Nee ik wil slapen.’ Ik trek mijn kussen over mijn hoofd en wacht totdat Niall weggaat.
‘Schat alsjeblieft je hebt vandaag je eerste dag op de Sydney universiteit en papa en ik moeten vandaag ook weer beginnen met werken.
‘Jullie werken op die universiteit, papa.’
‘Kom nou gewoon uit je bed.’
‘Mag ik niet thuis blijven?’ Ik haal mijn kussen van mijn hoofd en kijk pap met een pruillip aan.
‘Sorry schat, ben je over een half uur beneden?’ Ik knik en pap geeft me een kus op mijn voorhoofd waarna hij mijn kamer uitloopt.
Ik stap mijn bed uit en trek een outfit aan. Daarna zet ik mijn bril op geen zin in mijn lenzen. Mijn haren doe ik in een rommelige vlecht. Mijn ketting raak ik even aan voordat ik mijn koffer pak en de trap af strompel. Liam geeft me een kus op mijn wang en gaat weer verder met de broodjes. Zodra hij klaar is geeft hij er een aan mij en ik geef hem dankbaar een knuffel waarna ik een hap neem en de woonkamer in loop. Me op de bank laat zakken en tegen Niall aankruip. ‘Moeten we nu al hier weer weg?’
‘Sorry schat maar jij moet studeren, wij werken en in de vakanties komen we terug.’
‘Ik ben bang.’
‘Waarvoor?’ Liam mijn andere papa komt binnen en gaat andere kant van Niall zitten.
‘Voor de reactie van de kinderen. Als ze erachter komen dat ik twee vaders heb. En dat jullie, misschien hun leraren, erachter komen dat jullie die vaders zijn.’ Een traan rolt over mijn wang als ik terugdenk aan mijn vorige school. Elke dag kreeg ik wel een reactie en een klap omdat ik twee vaders heb. Dat ik geadopteerd ben. Dat is ook een van de redens dat we verhuist zijn naar Australië. ‘Schat luister als hun iets gemeens tegen je doen dan kom je gewoon naar ons.’
‘Ja of wij naar jou.’
‘En wat moet mijn kamergenoot dan wel niet denken als er opeens twee leraren binnen staan in die kamer?’
‘We bedenken overal wel een oplossing voor. Maar nu moeten we wel vertrekken.’ Ik knik en allebei mijn vaders trekken me in een knuffel.


Voorzichtig staar ik uit het autoraam. De bomen schieten voorbij de snelweg en mijn gedachten dwalen af naar acht jaar geleden. Precies vandaag acht jaar geleden zaten ik en mijn moeder in de auto op weg naar huis van mijn toenmalige school. Ik weet nog precies hoe het ging.
Ik en mijn moeder zingend op american idiot. De regen die overal was. Het lachende gezicht van mijn moeder. De felle koplampen van de vrachtwagen. Hoe mijn moeder probeerde uit te wijken. Toen de bomen in zicht kwamen zich over mij heen boog. Een klap. Mijn ogen die openschoten mijn moeder levenloos voor me. Haar bruine ogen me aanstarend, levenloos. Ik huilend schreeuwend om hulp. Uiteindelijk een oude man die de politie belde. De zwaailichten van de politieauto’s en de ambulances. Hoe ze met schokapperaten mijn moeders hard tot leven probeerde te wekken. Maar het was te laat. Ik moest naar een weeshuis. Daar had ik vriendinnen gemaakt maar na vijf maanden werd ik geadopteerd en is er niks meer van het contact wat ik met mijn vriendinnen had gekomen. Nee wat denk je verhuizen naar London vanuit Nederland. Het ongeluk een maand nadat mijn beste vriend Michael was verhuisd. Voorzichtig haal ik mijn hand over mijn ketting. De ketting die ik van Michael had gekregen. Klikt gek maar hij heeft dezelfde een sleutel met love erop.
Ik en Michael waren onafscheidelijk. We deden alles. Ik was de rebel en hij de nerd. Geen echte nerd maar wel zo beschermend. De dag dat hij verhuisde had ik een zwart rokje aan en een zwart topje, zwarte haren met rode plukjes. Iets wat niet mocht van mijn moeder maar wat ik toch had gedaan. Ik rende zijn tuin in een te koop bord aantreffend. Michael onder de boom in zijn tuin. Zijn blonde haren warrig. Zijn gezicht in zijn handen.
‘’Michael?!’’ voorzichtig keek hij op zijn groene ogen rood en vol tranen. Snel ging ik naast hem zitten en trok hem in mijn armen. ‘’Wat is er?’’
‘’Ik verhuis. Vandaag. En ik wil dat jij mijn gitaar houd en dit.’’ Hij deed een ketting om mijn nek en haalde dezelfde onder zijn shirt vandaan voordat hij zijn gitaar op mijn schoot legde.
‘’Maar dit is jou gitaar?’’
‘’Ik wil dat jij hem houd.’’
‘’Maar.’’ Ik werd afgekapt door zijn lippen.
‘’Ik zal je nooit vergeten Chanti.’’ Hij stond op en liep richting zijn auto. Mij in tranen achterlaten.


‘Schatje we zijn er.’ Ik schrok op uit mijn gedachten. Niall die het portier voor me openhoud. Ik geef een kleine glimlach voordat ik uitstap en mijn koffer aanpak van Liam.



Na zo’n twintig minuten stop ik de sleutel in de deur van de kamer die ik met eeuhhmm geen idee deel. Mijn vaders hebben samen een kamer op de lerarenverdieping en ik zo’n paar verdiepingen naar beneden. Mijn gitaar hangt op mijn rug in de gitaarzak en mijn koffer rolt achter me aan als ik naar binnen stap. ‘Daar hebben we onze lekker kamergenoot.’ Mijn blik valt op een jongen met blauwe ogen een lippiercing en vol tatoeages. ‘Ik ben Luke, Luke Hemmings. Jij moet Chantal zijn?’ Ik knik en kijk een wenkbrauw optrekken naar de jongen die blijkbaar Luke heet. ‘Kom je? De andere wachten in de woonkamer. Ik knik en loop Luke langzaam achterna. ‘Gast is ze lekker?’
‘Oordeel dat zelf maar Ash.’ Ash? Niet veel later staat er een jongen voor me met roze/rode haren in een bandana en ook tatoeages. Achter hem staat een jongen met paarse haren en een wat donkerdere huid. ‘Ik ben Ashton. Ashton Irwin.’ Zegt de jongen met de bandana terwijl hij me een knipoog geeft.
‘Calum. Calum Hood.’ Antwoord de andere jongen.
‘Chantal.’ Ik twijfel even over mijn achternaam maar zeg dan. ‘Chantal Horan Payne.’
‘Twee achternamen?’ Ik knik en loop Luke achterna de woonkamer in waar een andere jongen zit. ‘Gast stel je even voor aan onze kamergenoot.’ De jongen kijkt geïrriteerd op en zijn groene ogen ontmoeten mijn bruine. ‘Michael. Michael Clifford.’ Ik knik en slik moeizaam. Waarom een jongen met de naam Michael.
‘Chantal Horan Payne.’
‘Okay Chantal je kamer is daar. Maar wil je misschien eerst even mee gamen?’
‘Nee dankje.’ Ik loop naar de kamer die Luke aanwees mijn koffer meerollend. Zodra ik er ben ga ik op het bed zitten en pak mijn gitaar uit de gitaarhoes. En begin wat te spelen. Een nummer dat Michael vroeger ooit had geschreven. In de gitaarhoes die hij me gaf samen met zijn gitaar zat een boekje met nummers die hij had geschreven.
Ik haal even adem voordat ik begin





Ik schrik op van geklap en kijk naar de deur waar de jongens staan. Gelijk begin in met mijn ketting te spelen.
‘Je kan goed zingen.’
‘Dankje.’


Outfit Chantal
Nummer dat Chantal zingt

reageren=melding

Reacties: