FanFic.nl

standalones

8. Start All Over (schrijfuitdaging maart) ANDY BIERSACK

Voorzichtig kijk ik Skyler Rosa Tearly van het mes naar mijn pols en weer terug.
,,Zou ik het doen? Ik heb wel beloofd om het nooit meer te doen maar dan nog? Kan ik het wel.’’ Een traan glijd over mijn wang als ik terug denk aan alles wat er is gebeurd. Mijn vader die me heeft verkracht, mijn moeder die overleed door zelfmoord. En hier sta ik dan om zelf mijn pols door te snijden, om de pijn te stoppen. ,,Ik doe het niet! Ik blijf sterk voor Andy!’’ Met een ruk gooi ik het mesje in de prullenbak en loop zo snel mogelijk mijn kamer in. De tranen stromen over mijn wangen en ik schrik als ik Andy op mijn bed zie zitten. ,,Sky waarom huil je?’’
,,Ik kan het niet meer Andy, ik weet niet of ik het nog wel aankan om hier met mijn vader te wonen, in het huis waar mijn moeder heeft gewoond. Ik weet niet of ik nog wel hier kan blijven niet zolang mijn vader hier woont. Ik weet niet hoelang het duurt totdat ik het mes weer op mijn pols zet. ‘’ Snel daarna voel ik Andy’s armen om me heen en voorzichtig sla ik mijn armen om hem heen. ,,Weet je Skyler jij kan dit. Waarom begin je niet gewoon opnieuw? Je komt bij mij wonen en je start opnieuw.’’
,,Hoe?’’
,,Ik ben bij je en dat zal ik ook altijd zijn. Dus wat denk je ervan? Wil je bij me komen wonen?’’ Ik knik voorzichtig en daarna voel ik Andy’s hand onder mijn kin die mijn hoofd omhoog duwt. Zijn blauwe ogen kijken in die van mij en daarna voel ik zijn zachte lippen op die van mij. De kus is lief en passievol. Zodra we terugtrekken kijkt hij me weer aan en bijt even op zijn lip. ,,Skyler ik had het eerder moeten zeggen maar ik vind toch dat je het moet weten. Het is misschien niet het perfecte moment maar ik vind je al jaren leuk.’’
,,Ik jou ook Andy.’’ Antwoord ik. Een glimlach komt op zijn gezicht en ik voel zijn lippen weer op die van mij waarna we naar beneden lopen. Het oude vertrouwde huis uit.
Het huis van mijn jeugd.
Het huis waar ik de beste tijden heb gehad maar ook de verdrietigste.
Andy geeft me een klein kneepje in mijn hand waarna we samen weglopen de zonsondergang tegemoet. Ik ga opnieuw beginnen met leven en dit keer, dit keer heb ik Andy aan mijn zijde.

Reacties: