FanFic.nl

Brieven II

Niece's monters and a glimp of the future

Geachtte heer Horan,

Wellicht heeft u het al vernomen via de social media, via vrienden of familie. Maar door mijn baan, ben ik u verplicht u het alsnog te vermelden.
De nacht van vijfentwintig op zesentwintig mei zijn er vier voorvallen geweest in het centrum, en de zuid-wijken van San Francisco.
Het eerste voorval was dat er een cv-ketel van een elektriciteitsfabriek is ontploft. Er zijn hier gelukkig geen doden of gewonden gevallen. Wel is de schade enorm, vier omliggende huizen zijn ontruimt en de fabriekseigenaar heeft een boete van 10.000 dollar.
Het tweede voorval is een kettingbotsing tussen zesenzeventig auto's, vierentwintig motors, dertig voetgangers, dertig fietsers en drieënvijftig overige vervoerders. Er zijn vijfenzeventig gewonden, twee doden en ruim zestigduizend dollar aan schade.
Het derde incident was in de zuid-wijken waar een gezinswoning, dat sinds drie dagen te koop stond, volkomen verwoest is. Hoe het gebeurd is weet niemand. Het gezin dat er in woonde waren net verhuisd. De woning heeft geen omliggende gebieden getroffen. De buren hebben niets gehoord of gezien.
Het vierde incident was op de zuid-baai van deze wijk. Hier vond een vuurgevecht plaats tussen de weggelopen Luke Castellan en een drugdealer. De jonge Castellan is zonder kleerscheuren ervan afgekomen, al leek hij nog wel van slag. De drugdealer is met de noorderzon vertrokken en de politie is nog naar hem op zoek.
We hopen dat u in goede gezondheid verkeerd en geen problemen zult ondervinden na uw tour door Europa. Uw familie zal u met vreugde ontvangen over twee weken.

Met vriendelijke groet,
A.
Reserche politie S. Francisco

Niall draaide het papier om en las in een sierlijk Grieks handschrift wat er daadwerkelijk moest staan.

Niall,

Je zou verwachten dat ik met heel verhaal zou komen, maar gek genoeg is driekwart op de voorkant waar.
Waar ben je nu weer ingerold, Annabeth? Ja, ik hoor je het zo zeggen. Wel, neefje, ik ben een probleemkind, van een probleemkamp en een probleemschool.
Wat betekent dat ik er inderdaad midden in zat. Samen met die runaway Luke Castellan. De details zal ik je besparen, erg smakelijk was het niet.
Aangezien ik wist dat je hierover zou horen in het nieuws, via de kranten enzovoorts besloot ik een stap voor te zijn en je alvast te schrijven. De voorkant is wat de rest van de familie opgestuurd heeft gekregen.
Ik hoop dat je me vergeeft voor het opblazen van je zwembad en garage. Twee cyclopen zaten mij achterna en dit was de enige manier om hen te stoppen. De schade daaraan valt nog mee vergeleken met een H&M keten in het centrum van de stad want daar hebben we een zes verdiepingen gebouw moeten laten ontploffen. Al kwam dat deels ook doordat we achterna gezeten werden door twee giganten ~ ik schrijf de namen niet, omdat namen macht hebben, en het laatste wat ik wil is een nieuwe ontmoeting met die twee...
Op het moment van schrijven luister ik naar je nieuwste cd, het klinkt goed. Al weet je dat het niet helemaal mijn smaak is. Maar goed, ik doe het om mijn hoofd even leeg te maken en niet hoef te luisteren naar Grover (een sater) die nog in paniek is omdat hij mij, Luke en Thalia uit het oog verloren was. Op dit moment zitten we in een taxi, gestolen, op weg naar NY. Luke zegt dat daar in de buurt mensen zijn die ons zullen helpen. Ik vindt alles best zolang er geen nieuwe monsters op af komen en ik geen nachtmerries hoef te hebben over spinnen. Ik heb eergisteren, daardoor begon de toestand, een telefoontje gepleegd naar papa, maar ik kreeg het antwoord apparaat. Ik had het wel verwacht, dus ik heet sindsdien alleen nog Annabeth.
Ik moet nu stoppen met schrijven, we rijden nu langs Kansas, hopend onopgemerkt te passeren.

Heilige Artemis, sta ons bij! Niall, ik schreef dat we langs Kansas reden, en zonder Artemis had ik je dit niet kunnen schrijven. We werden natuurlijk wél opgemerkt, dit keer omdat we langs een fastfood reden en we besloten dat het tijd was om eten in te slaan, ik bedoel we hadden al twee dagen niks gegeten. En op ranzig benzinepomp water ook niks gedronken, dus dit was welkom. Alleen... vier cyclopen zaten ons achterna.

Nog steeds trouwens, sorry voor die onderbreking. Elke keer als we wat veiliger zijn probeer ik je te schrijven. We zijn nu net voorbij Columbus, Ohio.
Nu zijn het nog drie cyclopen, dus dat is een meevaller. Luke zei net dat ik moest gaan slapen, maar ik ben niet moe, dus nu zijn Thalia en ik alleen nog wakker.

Niall, we schuilen nu tegenover een postkantoor, dus dit is het laatste dat ik je schrijf. We zijn inmiddels met twee cyclopen ergens achter ons, aangekomen in NY. Het is niet ver meer naar ons doel, zegt Grover. We zijn moe, bang en willen alleen nog slapen.
Als je niks meer van me hoort is alles goed, als je hoort dat ik in het Dodenrijk ben, treur niet, ik heb geen geluk gekend.
Het ga je goed, Niall!

Je nichtje,
Annabeth

P.S. Als ik het overleef, dus als je niks meer hoort, volg je droom voor mij Niall. Wordt zanger.

De jongen stopte de brief in zijn zak en schudde zijn schouders los. Tijd voor het eerste optreden met zijn nieuwe vrienden. Hij had zijn droom nagejaagd.

Reacties: