FanFic.nl

My trust is broken (PAUZE)

>18<

Met moeite word ik wakker. Afgelopen nacht heb ik zo weinig geslapen. Ik dacht alleen maar aan Chantal. Ik heb geen idee hoe ik het goed moet maken. Ze heeft gisteren het bericht gezien, maar er niks over teruggestuurd. Dat zegt toch genoeg? Onze vriendschap is voorbij en dat heb ik helemaal aan mezelf te danken. Ik ga uit het grote bed. Hotels hebben altijd te grote bedden en dit is nog maar een éénpersoonskamer, wat voor bed staat er dan in de tweepersoonskamer? Ik stap de badkamer in en zet de douche aan. Ik moet er wel een beetje leuk uitzien voor de jongens. Zodra het water warm is, stap ik eronder. Het voelt echt raar hier zonder Chantal, Michael of Zayn, maar de jongens verzachten de pijn. Ze zijn zo lief voor me, terwijl ik ze net één dag ken. Misschien kan ik vandaag wel een klein vlaggetje vinden. Zo een op een stokje, dan neem ik die mee naar huis. Thuis heb ik de vlag van Spanje, Portugal, Italië en Frankrijk. Het is een soort verzameling geworden en dat begon in Parijs. Ik ging samen met Chantal op vakantie naar Parijs en nou ja, toen begon het. Chantal heeft meer met sleutelhangers en met van die big sweaters met I love (alleen is de love in een hartje) en als ik een leuke sleutelhanger of een sweater met I love London zie, zal ik hem ook meenemen voor haar. Ik doe shampoo in mijn haren en spoel dat na zestig seconden uit, waarna ik conditioner in doe en mezelf insmeer met douchegel. Ook de conditioner laat ik voor zestig seconden intrekken en spoel het daarna uit. Ik spoel mijn lijf af en stap dan uit de douche, als ik de kraan uitgezet heb. Ik wikkel een handdoek om mijn lichaam en loop naar mijn koffer. Ik pak mijn blauwe spijkerbroek eruit en leg die op het bed. Wat staat daar leuk op? Alles past op blauw. Ik pak mijn oranje hemdje en mijn witte blouse. Dat is klaar, nu nog schoenen. Mijn zwarte vans, daar hoef ik niet lang over na te denken. Tevreden trek ik het setje over mijn lingerie en doe de vans aan, met zwarte enkelsokjes. Ik pak mijn kleine tas en stop mijn belangrijke dingen erin: portemonnee, mobiel, sleutel van mijn hotelkamer, camera en mijn kleine make-up tasje. Ik doe mijn koffer dicht en verander meteen de cijfers. Ik moet er niet aan denken dat iedereen in mijn koffer kan. Voor mij zijn de cijfers niet moeilijk, want het is de datum dat Chantal mijn beste vriendin werd. Ik loop mijn hotelkamer uit en controleer nog één keer of ik de sleutel echt in mijn tasje heb zitten. Als dat het geval is, trek ik de deur goed dicht. Ik loop naar beneden en ga de ontbijtzaal in. De geur van vers gebakken brood komt me tegemoet. Heerlijk! Ik heb altijd al een echt Engels ontbijt willen proeven en normaal zou ik het niet doen, vanwege al het vet wat er in zit, maar nu neem ik het wel. Ik moet het toch een keer hebben geprobeerd. Erg lekker, maar toch hou ik meer van een Frans ontbijt. Croissantjes, kaiserbroodjes, jam...heerlijk. De jongens zouden voor het hotel op me wachten. Zouden ze er al zijn? Nola, eerst je ontbijt eten! Ja, ik zie zo wel of ze er al zijn. Mijn ontbijt is bijna op. Ik neem de laatste hap, neem de laatste slok van mijn thee en sta dan op. Het enige wat ik echt lekker vind aan Engeland zijn de crumbled eggs en hun thee. Ik pak mijn tasje en doe hem schuin over mijn schouders. Nu is hij niet zo makkelijk af te pakken en dat is gunstig in een grote stad. Ik loop naar de ingang van het hotel en zie de jongens aan de overkant staan.

,,Daar hebben we Nola.” Meteen omhelst Luke me, waarna Calum en Ashton volgen.
,,Luke, heb je me gemist of zo?” Zeg ik lachend, terwijl ik me losmaak.
,,Ja, ik vind het leuk om met je om te gaan. Gisteren hebben we je toch leren kennen. Dat je van wijntjes en cocktails houdt voornamelijk.”
,,Sssttt!” ik geef hem lachend een duwtje. Gisteravond ben ik nog met de jongens een bar in gegaan. Eerst wilde Ashton naar een andere bar, maar aangezien ze daar alleen bier serveerde dwong ik de jongens min of meer naar die andere bar. Ja, ik heb één wijntje en één cocktail gehad, is toch niet zo erg? Ik had me nog ingehouden, want als ik met Chantal geweest was, hadden we er veel meer op gehad.
,,Heb je er zin in?” Ashton kijkt me aan.
,,Ja. Ik moet wel eerlijk zijn tegen jullie. Ik denk voortdurend aan mijn beste vriendin en onze ruzie, ik krijg het maar niet uit mijn hoofd. Ik zou echt niet weten hoe ik het nog goed kan maken.”
,,Misschien kan je een brief schrijven en naar haar opsturen?”
,,Dat is nog niet zo'n heel gek idee, Calum.” Ik krijg een glimlach op mijn gezicht.
,,Kijk, ze kan nog lachen.” Zegt Luke en ik schiet in de lach.
,,Ja, het betekend nog niet dat ik geen plezier mag hebben. Ze is boos op me, dat weet ik en het is ook niet meteen goed gemaakt, maar ik ga nu lekker genieten van Londen.”
,,Goed gezegd, Nola.” Calum slaat zijn arm om me heen en met z'n drieën lopen we door, totdat we aankomen bij het metrostation. Het hotel ligt niet midden in Londen natuurlijk, want dat zou voor mij te duur zijn om te betalen, maar ik vind het helemaal niet erg om met de metro te gaan. Ik heb goed gezelschap. We kopen een kaart, die je volgens de baliemedewerker, zelf op kan laden bij een oplaadpunt. En voor mij is het nu wel handig, aangezien ik erover denk om een jaar hier te blijven. Met een rotgang komt de metro aan en de wind daarvan komt door mijn haren. Geweldig! Nu zit mijn haar weer niet, maar het echt goed doen kan ik niet, want Luke trekt me de metro in voordat de deuren zich sluiten.
,,Die deuren gaan echt snel dicht, niet normaal meer!” roep ik boos uit, terwijl ik mijn haar goed doe.
,,Je moet ook opletten. Je haar zit wel goed.” Ashton gaat er even met zijn hand doorheen terwijl hij zijn tong naar me uitsteekt.
,,Ashton!” roep ik en duw hem naar achteren, zodat hij niet meer aan mijn haar kan zitten. ,,Nu kan ik weer helemaal opnieuw beginnen.” Ik rol met mijn ogen en doe mijn haar voor de tweede keer goed. Als de metro bij de halte van de Big Ben is, stappen we uit. Eigenlijk meteen zien we de Big Ben voor ons. ,,Wat is het hier toch mooi.” Zucht ik. En nu mis ik Chantal dus nog erger dan dat ik al deed. Zij had dit zo mooi gevonden.
,,Wil je dat ik een foto van je maak bij de Big Ben?” Luke kijkt me aan.
,,Nee, morgen misschien. Vandaag wil ik in de London Eye en een vlaggetje scoren.”
,,Weer over dat vlaggetje.” Zegt Ashton en rolt met zijn ogen.
,,Wat nou?!” roep ik bozer uit dan ik bedoel.
,,Waarom wil je perse zo'n vlaggetje? Waarom niet een sleutelhanger of iets anders klein?”
,,Omdat ik die vlaggetjes spaar. Het is begonnen toen ik met mijn beste vriendin Chantal naar Frankrijk ging op vakantie. Ik vond het wel leuk om zo'n vlaggetje te hebben en sindsdien spaar ik ze. Chantal heeft meer met sweaters en sleutelhangers.”
,,Hoe zei je dat je beste vriendin heette?” Luke kijkt me met een vragende blik aan. Vragend en geschrokken, waarom hij schrikt van de naam 'Chantal' weet ik niet.
,,Chantal. Ze is echt heel lief en...”
,,Ik moet even naar het toilet.” En voordat we nog iets kunnen zeggen, is Luke het restaurant, die tegenover de London Eye zit, al in gelopen. Verbaasd kijk ik hem na. Wat is zijn probleem? Ik zucht en ga op de rand zitten, de rand vlakbij het water. Dat gaat nog wel even duren. Ashton gaat Luke achterna en Calum komt naast me zitten. Vragend kijk ik hem aan, maar hij haalt zijn schouders op. Luke doet nu wel erg raar en dat heeft met Chantal te maken, maar wat het is weet ik niet. Ik weet wel dat ik erachter zal komen waar hij zo doet.


,,Schat?” Voorzichtig voel ik hoe Michael mij wakker maakt. Ik schiet overeind. Mijn droom was zo verwarrend en dat komt allemaal door die foto die Nola gestuurd had. Die jongen, Luke, hij komt me zo bekend voor, maar ik kan er geen vinger op leggen. Ik heb geen idee waarvan ik hem zou moeten kennen. Michael slaat zijn armen om me heen en troost me. ,,Waarover heb je gedroomd? Je was zo onrustig vannacht.”
,,Heb ik je wakker gehouden?”
,,Een beetje. Ik maak me zorgen om je, je lag zo te draaien.”
,,Ik droomde over de foto van Nola.”
,,Nola. Is het omdat je haar mist.”
,,Nee, het ging om de jongen van de foto.”
,,Welke van de drie.” Ik kijk Michael aan.
,,Luke. Op de een of andere manier droom ik over hem.”
,,Herken je hem?”
,,Een beetje.”
,,Misschien is het dan toch familie. De enige die het weet is je vader.” Ik kijk hem nog een keer aan, maar dit keer geschrokken. Vraagt hij nou of ik naar mijn vader wil voor het antwoord? ,,Ik ga met je mee en dan vragen we het samen.”
,,Ik ga niet naar mijn vader!”
,,Schat, hoe kom je er dan achter? Wil je naar Londen en hem vragen waarvan je hem kent.”
,,Nee, want dan kan Nola niet meer nadenken. Als ze al nadenkt. Ik moet nog even wachten. Nog vijf dagen en dan stuur ik Nola een bericht.”
,,Prima. Wat gaan wij doen vandaag?” Ik haal mijn schouders op.
,,Sorry dat ik niks weet.” Beschaamd kijk ik naar mijn handen. ,,Met Nola wist ik altijd wel iets, maar nu...” Snel sta ik op en ga de badkamer in. Wat moet Michael wel niet van me denken?! Hij denkt vast dat ik hem niet belangrijk vind. Ik kleed me aan en wacht op een gehoor van Michael, die ik gelukkig snel krijg.
,,Hé, je mag best aan jezelf toegeven dat je haar mist en dat je nu het liefste bij haar had willen zijn. Dat vind ik echt niet erg.”
,,Ik wil niets liever dan met Nola naar Engeland, maar er komen nog genoeg dagen. Nu ben ik bij jou.” Ik ga de badkamer uit en ga naar Michael toe, die nog steeds in bed ligt. Normaal ben ik ook zo lui, maar nu ben ik meer met mijn gedachten bij Luke en Nola. Ik leg mijn lippen op die van hem. Hij glimlacht tegen mijn lippen en trekt me dichter tegen hem aan. Hij gaat met zijn hand onder mijn shirt en laat hem rusten op mijn rug. Ik trek aan zijn shirt, net zolang totdat die uit is. Met mijn hand wrijf ik over zijn borstkas. Hij ziet er zo goed uit. Hij vind het heerlijk en gaat met zijn handen naar de onderkant van mijn shirt.
,,Mag ik?” Ik knik en hij trekt mijn shirt uit, waarna mijn broek ook meteen uitgaat en de zijne ook. Michael kijkt naar mijn lichaam die alleen nog bedekt is met mijn bh en onderbroek. Zonde dat ik me aangekleed heb, als ik had geweten dat ik na een paar minuten weer uitgekleed was, had ik alleen mijn bh en onderbroek aangedaan. ,,Wat ben je toch sexy.” Zegt Michael en streelt me over mijn lichaam, behalve over mijn borsten en mijn vrouwelijke geslachtsorgaan. Hij heeft het goed onthouden. Zijn hand legt hij op mijn kont en terwijl onze tongen met elkaar verstrengeld zijn, knijpt hij er zachtjes in. Ik voel dat hij meer wilt, maar dat hij zich inhoudt vanwege mij.
,,Jij bent ook niet verkeerd en super lief.”
,,Ik respecteer jou. Schat, ik zou je nooit kunnen dwingen.”
,,Dat weet ik en juist daarom ben je lief. Ik merk dat jij wel meer wilt nu en ik verzeker je dat we het een keer gaan doen, maar nu nog niet.”
,,Schat, ik zal niet ontkennen dat ik je heel graag wil, maar we doen het pas als jij daar klaar voor bent.”
,,Dank je wel.” Ik sla mijn armen om hem heen en geef hem nog één zwoele zoen, voordat ik de badkamer weer in ga om me dit keer aan te kleden en alles aan te houden.


Wat een lekker ding is Chantal. De vlinders in mijn buik vliegen hard rond en ik kan het niet laten om haar na te kijken. Ik respecteer haar keuze om het nog niet te doen en ik snap het ook. Ik bedoel, ik denk niet dat veel meiden het wel willen doen nadat hun eigen vader ze de hele tijd verkracht hebben. Natuurlijk wil ik het heel graag met haar doen, maar ik kan wachten. Zij is het wachten waard. Het zou dom zijn om hier nu een punt van te maken, terwijl dat niet hoeft. Ik hou van haar en dat zal ik ook doen als ze nog geen seks met me wilt. Ik ga niemand dwingen. Ik stap ook uit bed en loop naar onze kledingkast. Ik doe alvast wat kleren aan en pak mijn mobiel, terwijl ik op mijn bed ga zitten. Ik ben toch benieuwd hoe Nola het heeft en of ze al heeft nagedacht. Ik open de sms berichten, aangezien Nola geen wifi heeft. Hi Nola. Een beetje naar je zin? Heb je al na kunnen denken? Ik hoor graag van je! X. Ik druk op verzenden en staar naar de badkamerdeur. Het liefste zou ik die nu gewoon open maken en Chantal zoenen, maar ik doe het niet. Dan schrikt ze zich rot en gebeurd het nooit. Hadden we niet beter iets kunnen ondernemen met haar vader? Het is toch niet normaal dat je iemand mishandeld, maar ook nog verkrachten? Moet haar vader niet de gevangenis in voor verkrachting? Ik zou hem het liefste zelf in de cel willen gooien, maar ik weet niet hoe Chantal daarover denkt. Het moet niet zo zijn dat ze me daarna nooit meer wil zien.
,,En, hoe zie ik eruit?” Ik kijk op van mijn telefoon en sta meteen op. Chantal ziet er oogverblindend uit.
,,Wauw!” kan ik alleen maar uitbrengen, terwijl ik haar naar me toe trek. ,,Je bent prachtig.” Een grote glimlach verschijnt op haar gezicht en ze legt haar lippen even op die van mij. Niet heel lang daarna, trek ik mezelf terug. ,,Je moet nu weer niet zo sexy zijn, want anders zijn die kleren weer zo uit.” Ze schiet in de lach.
,,Nee, want dan moet ik weer omkleden. Daar word ik moe van.”
,,Moe? Dat kan niet hoor. Weet je wat? Vind je het leuk om eerst uit eten te gaan en daarna naar de film? In de bioscoop is het geluid zo hard, dat je niet eens in slaap kan vallen.”
,,Doen we. Gisteren was het echt super gezellig met z'n tweeën en ik weet zeker dat het vanavond weer gezellig gaat worden. Waar heb ik Nola voor nodig als ik jou heb?” Chantal loopt van me weg en pakt haar tas. Huh? Waarom zei ze dat? Moet ze zichzelf overtuigen dat het zonder Nola ook leuk is? Waarom ontkent ze dat ze Nola mist? Ik zie het toch aan haar. Volgens mij denkt ze elke dag aan haar, nu ze weg is tenminste. Oké, twee dagen, maar dat maakt niet uit. Als ze Nola mist, is het toch niet erg om dat toe te geven of denkt ze dan dat ze zwak is of zo? Wacht eens even, als ze het meent, bedoeld ze dus dat ze Nola niet meer nodig heeft en dat ze de vriendschap wilt verbreken. Zonder dat ik wil schrik ik en dat heeft Chantal gehoord, want die draait zich meteen om. ,,Is het niet goed dat ik bij jou wil zijn?”
,,Natuurlijk is dat goed.”
,,Waarom schrik je dan zo van wat ik zei.”
,,Nou, omdat je zei dat je Nola niet nodig hebt. Bedoel je dat je de vriendschap met haar wilt verbreken? Dat het voor jou ophoudt?”
,,Wat, nee! Ik bedoel alleen maar dat ik zo deze week zonder Nola wel aan kan als ik jou heb. Plus, dat betekend ook dat we mooi dates voor Nola en Zayn kunnen regelen, zodra Nola terug is en dat ik niet altijd met Nola hoef te zijn om lol te maken. Ik kan genoeg lol hebben met mijn lieve vriendje.” Ze wikkelt haar armen om me heen en ik druk een kus op haar lippen.
,,Gelukkig maar, ik schrok al. Ik vond het niks voor jou om dat te zeggen.” Zeg ik nog even snel, waarna ik mijn tong die van haar laat zoeken.


Ik ren als een gek van beneden naar boven. Mijn moeder begon te zeuren over dat ik zo laat naar bed ga. Bla, bla, bla. Zolang ik tot laat met Nola kan Skypen, doe ik dat. Ik mis haar zo erg. Ik ben benieuwd wat Chantal en Michael nu aan het doen zijn. Ze zijn niet echt nieuwsgierig naar Nola. Volgens mij maakt het Chantal helemaal niks uit of Nola langer weg blijft of terug komt. Ik heb niet echt het gevoel dat ze haar mist. Ik moet snel zijn, want anders is het te laat en dan mis ik haar. Morgen kan ik niet heel lang Skypen, omdat het maandag weer gewoon school is. Ik log in op Skype en tot mijn vreugd zie ik dat Nola al online is. Ik bel haar en zodra ik haar in beeld zie, begin ik te praten.

Hi schatje.
Hi Zayn.
Ik had eigenlijk een verrassing voor vanavond, maar het mocht niet van je moeder.
Wat heeft een verrassing voor mij met mijn moeder te maken?
Zij heeft de beslissing.
Mijn moeder is alleen maar met haar werk bezig, ze heeft niks over me te zeggen.
Je verrassing krijg je morgen, oké?
Oké.
Hoe was je dag vandaag?
Fantastisch! Luke, Calum en Ashton zijn zo lief voor me. Ashton kon niet stoppen met selfies te maken of groepsfoto's. We hebben de London Eye gezien, de Big Ben en het parlementsgebouw. Alleen Luke deed een klein beetje raar.
Raar?
Ja, toen ik zei dat Chantal mijn beste vriendin was, moest hij opeens naar het toilet en ging een restaurant in. We hebben denk ik wel een half uur gewacht voordat hij weer terug kwam.
Ja, dat is inderdaad wel raar. Maar hoe is het nu met jou? Heb je nagedacht?
Ja. Ik heb een brief geschreven voor Chantal, die ik naar haar op wil sturen via de post.
Een brief?
Ja, ik hoop dat ik het daarmee een beetje goed kan maken.
Wie zegt dat ze dat gaat lezen?
Niemand, ik hoop alleen dat ze het leest. Het is een geadresseerde brief naar haar toe, dus als ze nieuwsgierig is, leest ze hem.
Dus je komt niet terug?
Natuurlijk kom ik terug, maar nu niet. En trouwens, ik ben hier nog maar twee dagen. Ik mis jou ook schat, maar ik kan niet eerder terug komen. Chantal zou me vermoorden, niet letterlijk, maar ik denk niet dat ze op me staat te wachten met haar armen open wijdt.
Nee, zij misschien nog niet, maar ik wel. Ik ben er voor je.
Dat weet ik, maar ik kan het niet. Luke heeft gezegd dat Calum, Ashton en hij ook nog wel even in Londen blijven. Wie weet ontstaat er een vriendschap tussen de jongens en mij, dat zou ik wel erg leuk vinden.
Maar weet je al of je een jaar wegblijft?
Ik weet het nog niet, ik denk erover na, maar ik heb echt nog geen idee.
En je vriendschap met Chantal?
Ja, daar heb ik wel over nagedacht.
En?
Ik weet niet of jij de aangewezen persoon bent om dat aan te vertellen. Ik denk eerder dat Chantal het moet weten en dat krijgt ze ook te weten. Alles staat in de brief.
Ik zal niks aan Chantal vertellen. Ik steek twee vingers op, richting de webcam. Nola knikt en pakt wat. Niet veel later heeft ze een velletje papier uit haar schriftje vast. Dat is een redelijk lange brief.
Lieve Chantal, ik weet dat je kwaad bent en dat neem ik je niet kwalijk. Ik was onredelijk en stom. Ik had je vader kunnen verwonden op plekken en dat zou ik ook echt gedaan hebben als jij me niet had tegengehouden. Ik had helemaal het mes niet moeten pakken, maar ik wilde je alleen beschermen. Hij had zulke vreselijke dingen met je gedaan, dingen die niet door de beugel konden. Maar goed, hier in Londen, mis ik je nog het meeste. Mijn beste vriendin, die mijn beste vriendin was...na alles wat ik gedaan en gezegd heb voelt het anders, jij neemt afstand en dat moet ik ook doen. Het is zo makkelijk om dingen te roepen, maar de gevolgen daarvan zien we allemaal te laat. Jou kwetsen op welke manier dan ook...dat was echt niet mijn bedoeling. Ik weet niet eens wat er mis ging, alsof er een knop omging. Natuurlijk mag ik boos zijn op je vader, maar ik had mezelf moeten beheersen. Het spijt me echt heel erg. Misschien is Londen ook wel een vlucht, maar een vlucht die ik moest nemen, aangezien jij ook niet echt meer op me zit te wachten. De laatste twee dagen zit ik steeds te denken; wat kan ik doen om het weer goed te maken? Om al mijn fouten te wissen, al mijn lelijke woorden tegen jou...de meest belangrijke persoon in mijn leven, terug te nemen. Weet je wat ik nog het meeste haat van onze ruzie? Dat je gelijk had. Ik lijk op mijn vader en dat zal ik ook altijd doen. Misschien is het maar beter om uit je leven te blijven, voordat ik jou iets aandoe. Ik kan mezelf niet vergeven voor wat ik gezegd en gedaan heb, maar ik hoop dat als je dit leest mijn beslissing te accepteren en verder gaat met jou leven. Met pijn in mijn hart, denk ik dat het beter is als we onze vriendschap beëindigen. Jij kunt nu toch ook zonder mij. Jij bent sterk en kan mij in je leven missen. Ik kan je leven niet in gevaar brengen, daarvoor geef ik teveel om je en als het anders kon, zou ik dat doen...maar zoals jij mij vergeleek met mijn vader en het feit dat je gelijk had, laat je me geen keus. Ik denk erover na om een jaar lang in Londen te gaan wonen. Hier een baan zoeken, vrienden maken... Nogmaals, het spijt me echt enorm voor wat ik je aan gedaan heb en ik zal er persoonlijk voor zorgen dat het niet weer gebeurd. Zorg je een beetje goed voor jezelf? Blijf bij Michael wonen en ga nooit, maar dan ook nooit meer terug naar je vader! Ik hou van je en misschien tot ooit. Lots of love, Nola. Ik zie dat Nola huilt en haar tranen weg moet vegen van haar wangen. Ik moet ook even slikken. De brief is zo emotioneel en ik weet zeker dat Chantal moet huilen. Het feit dat Nola het contact wil verbreken met haar, zal haar pijn doen. Ik vind het heel moeilijk om het nu niet tegen Chantal te zeggen, want ik bedoel als ik nu wel iets zeg tegen Chantal, kan zij Nola misschien weer bellen en het goed maken. Je zegt niks tegen Chanti, hé? Alsjeblieft! Ik knik en Nola veegt haar laatste tranen weg. Sorry Zayn, maar huilen maakt je moe. Ik zal de brief in een envelop stoppen en het adres van Michael erop zetten, met Chantal haar naam. Ik spreek je morgen weer, hou van je! Ze geeft me een handkus en is dan offline. O mijn god, wat moet ik nou doen? Ik weet iets wat het leven van Chantal op z'n kop zet en ik kan het haar niet vertellen. Zou ik Nola misschien op andere gedachten kunnen brengen? Het valt te proberen, toch? Ik sluit mijn computer af en ga op mijn bed liggen. Nu goed slapen en dan morgen bedenken hoe ik Nola kan helpen, want ze kan toch niet zomaar vier jaar vriendschap weggooien?!





Foto die Nola stuurt naar Michael, als antwoord op zijn vraag

Reacties: