FanFic.nl

Vacation full of surprises (PAUZE)

¤Prologue¤

De jongen kijkt weer mijn kant uit, glimlacht en zegt: ,,Zeg, kan het zijn dat ik jou al eens eerder gezien heb?” In eerste instantie ben ik sprakeloos. Zijn stem klinkt heel zacht en diep, helemaal niet hees en pieperig zoals de stemmen van de jongens in mijn klas, die allemaal tegelijk de baard in de keel hebben gekregen. Het kan me dan ook niets schelen dat zijn versierpoging, want dat is zijn vraag zonder enige twijfel, minstens zo belegen is als de grappen van John. Uit zijn mond klinkt het juist heel lief. En wat dapper om me zomaar aan te spreken! Hij is duidelijk een echte surfer. Zo veel moed moet natuurlijk beloond worden. Ik ben er weliswaar absoluut zeker van dat we elkaar ongeveer tien minuten geleden voor het eerst gezien hebben, maar omdat ik me zo gevleid voel, besluit ik het spel mee te spelen: ,,Kan best.” Helaas klinkt mijn stem helemaal niet zacht en diep, maar eerder alsof ik zojuist de baard in de keel heb gekregen. Dat stoort hem echter helemaal niet. Integendeel: hij stopt nu helemaal niet meer met glimlachen. Ik kijk hem in zijn onbeschaamd blauwe ogen en probeer even onweerstaanbaar terug te lachen, wanneer hij plotseling uitroept: ,,Ik weet het al! Jij bent de zus van het meisje dat op de snelweg moest piesen. Ik zat in de auto naast jullie.” Hoezo, versierpoging?! Helaas heb ik nog steeds geen wonderlamp waarmee ik mezelf eenvoudig in de lucht kan laten oplossen. Ik vind dit hele gedoe zo pijnlijk alsof niet Noah, maar ikzelf langs de snelweg heb zitten plassen. Ik voel dat mijn gezicht warm wordt. Ongetwijfeld ben ik zo rood als een kreeft. Het liefste zou ik op dit moment helemaal in een kreeft veranderen en achterstevoren maken dat ik wegkom.
,,O ja,” weet ik zachtjes uit te brengen. Ik staar naar de mijn handdoek en wacht tot de jongen zijn spullen pakt en er zonder te groeten vandoor gaat. Maar in plaats daarvan zie ik plotseling zijn hand voor mijn gezicht.
,,Ik heet Liam, trouwens.” Een paar seconden lang staar ik als versteend naar Liam's zorgvuldig gevijlde nagels. Dan zeg ik eindelijk: ,,Nola.” En steek hem mijn vers gelakte vingers toe.

Reacties: