Inleiding:
De kleine vingertjes van de jongen beklemde de rode pen.
Hij maakte krullige lijntjes op het blad.
Toen zowat overal kringetjes stonden, draaide hij het blad om en begon te schrijven.
De naam van zijn tweelingbroer verscheen in redelijk sierlijke rode letters.
De kleine jongen hield van rood, daarom was ook alles bijna rood op zijn ‘kamer’.
Zijn dekbedovertrek, zijn tafel, zijn stoel, zijn klok, zijn kleren en nog veel meer.
De blonde haren van de jongen zaten warrig door elkaar.
Nu nam de jongen de rode pen in zijn mond, hij zat halfweg.
Hij dacht even na en ging toen doorschrijven tot heel het blad vol stond met de naam van zijn verloren tweelingbroer.
Er werd op de deur geklopt.
De jongen keek op en sprong van de stoel af.
Hij opende de deur en glimlachte toen hij zag wie er voor stond.
Zijn moeder glimlachte breed en nam de jongen op.
“Dag Bill,� zei de vrouw.
De kleine jongen knikte enkel.
Hij keek naar de buiten kant van zijn deur waar in grote, rode sierlijke letters ‘Bill’ stond.
Alsof hij even moest kijken of de vrouw wel de juiste naam zei.