Hoofdcategorieën
Home » Forum » Stamcafé » Gedichten
Gedichten
CosmicPurple zei op 30 maart 2010 - 9:51:
Treed binnen, allerzwartste
Met je gezandstraalde ziel
Gerangschikte tranen
Treed binnen en brul als een dame
Schreeuw onder een houten doek
Opnieuw
Cadenza na cadenza
Sterf in een lijf dat niet van jou is
Zing tot bloedens toe
Ik wacht
Beuk open de rode zaal
Ik heb haar schoon en stil gemaakt
En smeek je
Wees mijn opera
Da Capo - Kus Dit Lege Hart
Treed binnen, allerzwartste
Met je gezandstraalde ziel
Gerangschikte tranen
Treed binnen en brul als een dame
Schreeuw onder een houten doek
Opnieuw
Cadenza na cadenza
Sterf in een lijf dat niet van jou is
Zing tot bloedens toe
Ik wacht
Beuk open de rode zaal
Ik heb haar schoon en stil gemaakt
En smeek je
Wees mijn opera
Da Capo - Kus Dit Lege Hart
xNadezhda zei op 30 maart 2010 - 9:54:
Ik was nog klein,
maar niet heel klein,
ik voelde aan mijn schouders:
geen vleugels,
voelde telkens opnieuw,
maar ik had geen vleugels,
zelfs niet het begin van vleugels
of iets wat daarop leek
waarom vlieg jij niet, vroeg iedereen
ik heb geen vleugels, zei ik
ik had geen vleugels,
ik was een meisje dat geen vleugels had
en ik steeg op en vloog weg,
ik ging op zoek naar vleugels.
Toon Tellegen - Vleugels
Ik was nog klein,
maar niet heel klein,
ik voelde aan mijn schouders:
geen vleugels,
voelde telkens opnieuw,
maar ik had geen vleugels,
zelfs niet het begin van vleugels
of iets wat daarop leek
waarom vlieg jij niet, vroeg iedereen
ik heb geen vleugels, zei ik
ik had geen vleugels,
ik was een meisje dat geen vleugels had
en ik steeg op en vloog weg,
ik ging op zoek naar vleugels.
Toon Tellegen - Vleugels
CosmicPurple zei op 30 maart 2010 - 9:57:
In the Enola Gay
five minutes before impact
he whistles a dry tune
Later he will say
that the whole blooming sky
went up like an apricot ice.
Later he will laugh and tremble
at such a surrender, for the eye
of his belly saw Marilyn's skirts
fly over her head for ever
On the river bank,
bees drizzle over
hot white rhododendrons
Later she will walk
the dust, a scarlet girl
with her whole stripped skin
at her heel, stuck like an old
shoe sole or mermaid's tail
Later she will lie down
in the flecked black ash
where the people are become
as lizards or salamanders
and, blinded, she will complain
Mother you are late. So late
Later in dreams he will look
down shrieking and see
Ladybirds
Ladybirds
August 6, 1945 by Alison Fell
In the Enola Gay
five minutes before impact
he whistles a dry tune
Later he will say
that the whole blooming sky
went up like an apricot ice.
Later he will laugh and tremble
at such a surrender, for the eye
of his belly saw Marilyn's skirts
fly over her head for ever
On the river bank,
bees drizzle over
hot white rhododendrons
Later she will walk
the dust, a scarlet girl
with her whole stripped skin
at her heel, stuck like an old
shoe sole or mermaid's tail
Later she will lie down
in the flecked black ash
where the people are become
as lizards or salamanders
and, blinded, she will complain
Mother you are late. So late
Later in dreams he will look
down shrieking and see
Ladybirds
Ladybirds
August 6, 1945 by Alison Fell
CosmicPurple zei op 30 maart 2010 - 10:01:
Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind,
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad,
hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven
dat alleen maar een man alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.
Hans Andreus - Voor Een Dag Van Morgen
Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind,
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad,
hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven
dat alleen maar een man alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.
Hans Andreus - Voor Een Dag Van Morgen
TWINcest zei op 30 maart 2010 - 11:07:
Oh,oh, ik ken een mooie.. maar die moet ik even zoeken.
Oh,oh, ik ken een mooie.. maar die moet ik even zoeken.
KaulitzFreak zei op 30 maart 2010 - 11:29:
Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water,
is liefhebben met elke nog bruikbare porie,
is eindeloos vrij zijn en inwendig zegevieren.
En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers,
is met armen en benen aloude geheimen vertellen
aan het altijd alles begrijpende water.
Ik moet bekennen dat ik gek ben van het water.
Want in het water adem ik water, in het water
word ik een schepper die zijn schepping omhelst,
en in het water kan men nooit geheel alleen zijn
en toch nog eenzaam blijven.
Zwemmen is een beetje bijna heilig zijn.
Paul Snoek - Een zwemmer is een ruiter
Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water,
is liefhebben met elke nog bruikbare porie,
is eindeloos vrij zijn en inwendig zegevieren.
En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers,
is met armen en benen aloude geheimen vertellen
aan het altijd alles begrijpende water.
Ik moet bekennen dat ik gek ben van het water.
Want in het water adem ik water, in het water
word ik een schepper die zijn schepping omhelst,
en in het water kan men nooit geheel alleen zijn
en toch nog eenzaam blijven.
Zwemmen is een beetje bijna heilig zijn.
Paul Snoek - Een zwemmer is een ruiter
KaulitzFreak zei op 30 maart 2010 - 11:35:
Geboren in Bonn - niemand die vermoeden kon
Ludwig van Beethoven - lichtelijk heet daar boven
Lichamelijk en geestelijk zwak - maar grootste compositiegemak
Wellicht wat extravagant - uiteindelijk in Wenen beland
Beleefd hij daar studententijd - afgewisseld met menig verliefdheid
Ook in Londen componist - merkt dat hij gehoor gemist
Componeren wordt niet gestaakt - slechts betere muziek gemaakt
In januari 1827 wordt hij ernstig ziek - schrijft hij laatste stuk muziek
Opus 130 als finale aanvankelijk - maakt hij nog net op. 133 toegankelijk
Sterft aan geel- en waterzucht - op 26 maart blaast hij zijn laatste lucht
In Wenen wordt hij nog herbegraven - een componist met unieke gaven
Indy Toma - Duivelspianist
Geboren in Bonn - niemand die vermoeden kon
Ludwig van Beethoven - lichtelijk heet daar boven
Lichamelijk en geestelijk zwak - maar grootste compositiegemak
Wellicht wat extravagant - uiteindelijk in Wenen beland
Beleefd hij daar studententijd - afgewisseld met menig verliefdheid
Ook in Londen componist - merkt dat hij gehoor gemist
Componeren wordt niet gestaakt - slechts betere muziek gemaakt
In januari 1827 wordt hij ernstig ziek - schrijft hij laatste stuk muziek
Opus 130 als finale aanvankelijk - maakt hij nog net op. 133 toegankelijk
Sterft aan geel- en waterzucht - op 26 maart blaast hij zijn laatste lucht
In Wenen wordt hij nog herbegraven - een componist met unieke gaven
Indy Toma - Duivelspianist
MoonRocker zei op 3 april 2010 - 0:10:
Rattle his bones
Over the stones
It's only a pauper
Who nobody owns
Er bestaat discussie over de schrijver
Rattle his bones
Over the stones
It's only a pauper
Who nobody owns
Er bestaat discussie over de schrijver
xDevilBitch zei op 3 april 2010 - 0:35:
Ik zoek een woord,
een heel nieuw woord,
een woord dat niemand kent.
Ik zoek een woord,
dat zeggen wil,
dat jij de liefste bent.
Hans en Monique Hagen - Liefste
Een zucht is onzichtbaar,
net als de wind.
De nacht is onzichtbaar,
als de dag begint.
Onzichtbaar zijn dingen,
die ik kwijt ben,
die ik nooit meer vind.
Maar,
met mijn ogen dicht,
zie ik alles,
wat mijn hoofd verzint.
Hans en Monique Hagen - Onzichtbaar
Hoe kan het,
dat de wolken blijven hangen.
Kun je ze niet vangen,
met een hengel of een touw.
Zijn ze van watten,
of van pluizen,
zijn ze net zo hoog als huizen.
Hoe kan het,
dat wolken steeds weer komen,
en weer gaan.
Hoe kan het,
dat ze altijd verder zweven,
dat er nooit eens één,
een tijdje stil blijft staan.
Hans en Monique Hagen - Wolken
Heel ver in de verte,
staan de sterren.
Niet te tellen,
meer,
veel meer,
dan ik mij voor kan stellen.
Heel ver in de verte,
zo ver als ik kan zien,
zie ik sterren.
En ze zien mij ook,
misschien.
Hans en Monique Hagen - Sterren
Uit mijn eerste gedichtenbundel, gekregen van een vriendin toen ik 6 was, en ik ken hem helemaal uit m'n hoofd. [/nutteloos]
Ik zoek een woord,
een heel nieuw woord,
een woord dat niemand kent.
Ik zoek een woord,
dat zeggen wil,
dat jij de liefste bent.
Hans en Monique Hagen - Liefste
Een zucht is onzichtbaar,
net als de wind.
De nacht is onzichtbaar,
als de dag begint.
Onzichtbaar zijn dingen,
die ik kwijt ben,
die ik nooit meer vind.
Maar,
met mijn ogen dicht,
zie ik alles,
wat mijn hoofd verzint.
Hans en Monique Hagen - Onzichtbaar
Hoe kan het,
dat de wolken blijven hangen.
Kun je ze niet vangen,
met een hengel of een touw.
Zijn ze van watten,
of van pluizen,
zijn ze net zo hoog als huizen.
Hoe kan het,
dat wolken steeds weer komen,
en weer gaan.
Hoe kan het,
dat ze altijd verder zweven,
dat er nooit eens één,
een tijdje stil blijft staan.
Hans en Monique Hagen - Wolken
Heel ver in de verte,
staan de sterren.
Niet te tellen,
meer,
veel meer,
dan ik mij voor kan stellen.
Heel ver in de verte,
zo ver als ik kan zien,
zie ik sterren.
En ze zien mij ook,
misschien.
Hans en Monique Hagen - Sterren
Uit mijn eerste gedichtenbundel, gekregen van een vriendin toen ik 6 was, en ik ken hem helemaal uit m'n hoofd. [/nutteloos]
CosmicPurple zei op 16 april 2010 - 13:14:
Er hing een geur van crème au beurre, drop, kers, perzik en erotiek
Kleurloze vlammen dansten op de maat van apocalypsmuziek
De buurvrouw hing haar was te drogen aan de lijnen in mijn hand
Jij dacht dat je gek werd, en ik was er zeker van
We sprongen in en uit ons vel, de meeuwen schreeuwden bij hoog en laag
Het gerucht deed de ronde, zo werd ons verteld, maar welk gerucht -dat bleef de vraag
Jij gooide al je zinnen in zee, en ik begroef mijn verstand op het strand
'Ik ben de Ku Klux Klan,' zei je, 'kijk maar, ik steek je kruis in brand
De paashaas vroeg aan Baudelaire of die toevallig geen tranen teveel had
Helaas bleek dat de dichter juist ook zelf zonder zat
De paashaas huilde hierop zo luid dat het lachen hen beiden verging
Jij riep: 'Dit is waanzin!' Ik dacht: zou je denken, lieveling?
Toen de seizoenen aanbraken, precies zoals ons was beloofd
Telde ik je wimpers met opeengeklemde kaken en een blinddoek om ons hoofd
Het waren er vijftienduizend zevenhonderd zesentwintig komma vier
'Ik blijf nog een kwartiertje,' zei je, 'en dan kom ik terug naar hier'
Maar je kwam, je komt niet terug, - ik vrees dat je de weg niet meer kent
Alles, immers, is veranderd sedert jij verdwenen bent
De bleke vlammen zijn gedoofd, en echt waar, ongelogen
De buurvrouw hangt haar kleren tegenwoordig aan een wasdraad te drogen
De paashaas houdt zich kalm, en zelfs de meeuwen zweven stil
Je moet veel gekker zijn dan jij als je in deze wereld leven wil
Christophe Vekeman - Buiten Zinnen
Er hing een geur van crème au beurre, drop, kers, perzik en erotiek
Kleurloze vlammen dansten op de maat van apocalypsmuziek
De buurvrouw hing haar was te drogen aan de lijnen in mijn hand
Jij dacht dat je gek werd, en ik was er zeker van
We sprongen in en uit ons vel, de meeuwen schreeuwden bij hoog en laag
Het gerucht deed de ronde, zo werd ons verteld, maar welk gerucht -dat bleef de vraag
Jij gooide al je zinnen in zee, en ik begroef mijn verstand op het strand
'Ik ben de Ku Klux Klan,' zei je, 'kijk maar, ik steek je kruis in brand
De paashaas vroeg aan Baudelaire of die toevallig geen tranen teveel had
Helaas bleek dat de dichter juist ook zelf zonder zat
De paashaas huilde hierop zo luid dat het lachen hen beiden verging
Jij riep: 'Dit is waanzin!' Ik dacht: zou je denken, lieveling?
Toen de seizoenen aanbraken, precies zoals ons was beloofd
Telde ik je wimpers met opeengeklemde kaken en een blinddoek om ons hoofd
Het waren er vijftienduizend zevenhonderd zesentwintig komma vier
'Ik blijf nog een kwartiertje,' zei je, 'en dan kom ik terug naar hier'
Maar je kwam, je komt niet terug, - ik vrees dat je de weg niet meer kent
Alles, immers, is veranderd sedert jij verdwenen bent
De bleke vlammen zijn gedoofd, en echt waar, ongelogen
De buurvrouw hangt haar kleren tegenwoordig aan een wasdraad te drogen
De paashaas houdt zich kalm, en zelfs de meeuwen zweven stil
Je moet veel gekker zijn dan jij als je in deze wereld leven wil
Christophe Vekeman - Buiten Zinnen
xDevilBitch zei op 20 april 2010 - 17:17:
The animal I really dig,
Above all others is the pig.
Pigs are noble. Pigs are clever,
Pigs are courteous. However,
Now and then, to break this rule,
One meets a pig who is a fool.
What, for example, would you say,
If strolling through the woods one day,
Right there in front of you you saw
A pig who'd built his house of straw?
The Wolf who saw it licked his lips,
And said, "That pig has had his chips."
"Little pig, little pig, let me come in!"
"No, no, by the hairs on my chinny-chin-chin!"
"Then I'll huff and I'll puff and I'll blow your house in!"
The little pig began to pray,
But Wolfie blew his house away.
He shouted, "Bacon, pork and ham!
Oh, what a lucky Wolf I am!"
And though he ate the pig quite fast,
He carefully kept the tail till last.
Wolf wandered on, a trifle bloated.
Surprise, surprise, for soon he noted
Another little house for pigs,
And this one had been built of twigs!
"Little pig, little pig, let me come in!"
"No, no, by the hairs on my chinny-chin-chin!"
"Then I'll huff and I'll puff and I'll blow your house in!"
The Wolf said, "Okay, here we go!"
He then began to blow and blow.
The little pig began to squeal.
He cried, "Oh Wolf, you've had one meal!
Why can't we talk and make a deal?
The Wolf replied, "Not on your nelly!"
And soon the pig was in his belly.
"Two juicy little pigs!" Wolf cried,
"But still I'm not quite satisfied!
I know how full my tummy's bulging,
But oh, how I adore indulging."
So creeping quietly as a mouse,
The Wolf approached another house,
A house which also had inside
A little piggy trying to hide.
"You'll not get me!" the Piggy cried.
"I'll blow you down!" the Wolf replied.
"You'll need," Pig said, "a lot of puff,
And I don't think you've got enough."
Wolf huffed and puffed and blew and blew.
The house stayed up as good as new.
"If I can't blow it down," Wolf said,
I'll have to blow it up instead.
I'll come back in the dead of night
And blow it up with dynamite!"
Pig cried, "You brute! I might have known!"
Then, picking up the telephone,
He dialed as quickly as he could
The number of red Riding Hood.
"Hello," she said. "Who's speaking? Who?
Oh, hello, Piggy, how d'you do?"
Pig cried, "I need your help, Miss Hood!
Oh help me, please! D'you think you could?"
"I'll try of course," Miss Hood replied.
"What's on your mind...?" "A Wolf!" Pig cried.
"I know you've dealt with wolves before,
And now I've got one at my door!"
"My darling Pig," she said, "my sweet,
That's something really up my street.
I've just begun to wash my hair.
But when it's dry, I'll be right there."
A short while later, through the wood,
Came striding brave Miss Riding Hood.
The Wolf stood there, his eyes ablaze,
And yellowish, like mayonnaise.
His teeth were sharp, his gums were raw,
And spit was dripping from his jaw.
Once more the maiden's eyelid flickers.
She draws the pistol from her knickers.
Once more she hits the vital spot,
And kills him with a single shot.
Pig, peeping through the window, stood
And yelled, "Well done, Miss Riding Hood!"
Ah, Piglet, you must never trust
Young ladies from the upper crust.
For now, Miss Riding Hood, one notes,
Not only has two wolfskin coats,
But when she goes from place to place,
She has a pigskin traveling case.
The Tree Little Pigs - Roald Dahl
The animal I really dig,
Above all others is the pig.
Pigs are noble. Pigs are clever,
Pigs are courteous. However,
Now and then, to break this rule,
One meets a pig who is a fool.
What, for example, would you say,
If strolling through the woods one day,
Right there in front of you you saw
A pig who'd built his house of straw?
The Wolf who saw it licked his lips,
And said, "That pig has had his chips."
"Little pig, little pig, let me come in!"
"No, no, by the hairs on my chinny-chin-chin!"
"Then I'll huff and I'll puff and I'll blow your house in!"
The little pig began to pray,
But Wolfie blew his house away.
He shouted, "Bacon, pork and ham!
Oh, what a lucky Wolf I am!"
And though he ate the pig quite fast,
He carefully kept the tail till last.
Wolf wandered on, a trifle bloated.
Surprise, surprise, for soon he noted
Another little house for pigs,
And this one had been built of twigs!
"Little pig, little pig, let me come in!"
"No, no, by the hairs on my chinny-chin-chin!"
"Then I'll huff and I'll puff and I'll blow your house in!"
The Wolf said, "Okay, here we go!"
He then began to blow and blow.
The little pig began to squeal.
He cried, "Oh Wolf, you've had one meal!
Why can't we talk and make a deal?
The Wolf replied, "Not on your nelly!"
And soon the pig was in his belly.
"Two juicy little pigs!" Wolf cried,
"But still I'm not quite satisfied!
I know how full my tummy's bulging,
But oh, how I adore indulging."
So creeping quietly as a mouse,
The Wolf approached another house,
A house which also had inside
A little piggy trying to hide.
"You'll not get me!" the Piggy cried.
"I'll blow you down!" the Wolf replied.
"You'll need," Pig said, "a lot of puff,
And I don't think you've got enough."
Wolf huffed and puffed and blew and blew.
The house stayed up as good as new.
"If I can't blow it down," Wolf said,
I'll have to blow it up instead.
I'll come back in the dead of night
And blow it up with dynamite!"
Pig cried, "You brute! I might have known!"
Then, picking up the telephone,
He dialed as quickly as he could
The number of red Riding Hood.
"Hello," she said. "Who's speaking? Who?
Oh, hello, Piggy, how d'you do?"
Pig cried, "I need your help, Miss Hood!
Oh help me, please! D'you think you could?"
"I'll try of course," Miss Hood replied.
"What's on your mind...?" "A Wolf!" Pig cried.
"I know you've dealt with wolves before,
And now I've got one at my door!"
"My darling Pig," she said, "my sweet,
That's something really up my street.
I've just begun to wash my hair.
But when it's dry, I'll be right there."
A short while later, through the wood,
Came striding brave Miss Riding Hood.
The Wolf stood there, his eyes ablaze,
And yellowish, like mayonnaise.
His teeth were sharp, his gums were raw,
And spit was dripping from his jaw.
Once more the maiden's eyelid flickers.
She draws the pistol from her knickers.
Once more she hits the vital spot,
And kills him with a single shot.
Pig, peeping through the window, stood
And yelled, "Well done, Miss Riding Hood!"
Ah, Piglet, you must never trust
Young ladies from the upper crust.
For now, Miss Riding Hood, one notes,
Not only has two wolfskin coats,
But when she goes from place to place,
She has a pigskin traveling case.
The Tree Little Pigs - Roald Dahl
TWINcest zei op 20 april 2010 - 17:53:
Hun wonen bij mij om de hoek :3 [/net zo nutteloos]
Ik zoek een woord,
een heel nieuw woord,
een woord dat niemand kent.
Ik zoek een woord,
dat zeggen wil,
dat jij de liefste bent.
Hans en Monique Hagen - Liefste
Een zucht is onzichtbaar,
net als de wind.
De nacht is onzichtbaar,
als de dag begint.
Onzichtbaar zijn dingen,
die ik kwijt ben,
die ik nooit meer vind.
Maar,
met mijn ogen dicht,
zie ik alles,
wat mijn hoofd verzint.
Hans en Monique Hagen - Onzichtbaar
Hoe kan het,
dat de wolken blijven hangen.
Kun je ze niet vangen,
met een hengel of een touw.
Zijn ze van watten,
of van pluizen,
zijn ze net zo hoog als huizen.
Hoe kan het,
dat wolken steeds weer komen,
en weer gaan.
Hoe kan het,
dat ze altijd verder zweven,
dat er nooit eens één,
een tijdje stil blijft staan.
Hans en Monique Hagen - Wolken
Heel ver in de verte,
staan de sterren.
Niet te tellen,
meer,
veel meer,
dan ik mij voor kan stellen.
Heel ver in de verte,
zo ver als ik kan zien,
zie ik sterren.
En ze zien mij ook,
misschien.
Hans en Monique Hagen - Sterren
Uit mijn eerste gedichtenbundel, gekregen van een vriendin toen ik 6 was, en ik ken hem helemaal uit m'n hoofd. [/nutteloos]
Hun wonen bij mij om de hoek :3 [/net zo nutteloos]
xDevilBitch zei op 20 april 2010 - 21:20:
Cuwlish
Sjalalala, ik heb dat boekje echt niet stukgelezen hoor, echt niet.
(...)
Hun wonen bij mij om de hoek :3 [/net zo nutteloos]
Cuwlish
xDevilBitch zei op 25 april 2010 - 11:49:
Stel dat je als vulkaan, wat God verhoede,
De roepnaam Eyjafjallajökull draagt,
Dan had je naamsverandering gevraagd,
Of je zou uitgebarsten zijn van woede.
De maker van ons nationaal dictee,
Doet er in elk geval zijn voordeel mee.
Driek van Wissen - Eyjafjallajökull
Stel dat je als vulkaan, wat God verhoede,
De roepnaam Eyjafjallajökull draagt,
Dan had je naamsverandering gevraagd,
Of je zou uitgebarsten zijn van woede.
De maker van ons nationaal dictee,
Doet er in elk geval zijn voordeel mee.
Driek van Wissen - Eyjafjallajökull
In navolging van het Quotes- topic, een topic voor de poëziefans onder ons.